sif. Ucunda qarmağı olan. Qarmaqlı zəncir. Qarmaqlı kəmər
bax qarmaqvari
sif. Qarmağa oxşayan, qarmaq kimi əyri. Ənqa quşunun … çatma qaşları vardı, amma qarmaqvari dimdiyi qartal dimdiyini andırırdı və dörd qanadı ilə cayn
“Qarmalamaq”dan f.is
f. Tez-tələsik tutub götürmək, qapmaq, yapışmaq, tutmaq, qamarlamaq. [Axund] gah o xuruşdan, gah bu xuruşdan qarmalayıb plova qarışdırıb udurdu içəri
“Qarmalanmaq”dan f.is
məch. Tez-tələsik ikiəlli götürülmək, qapılmaq, qamarlanmaq
is. [rus. əsli yun.] Üzərində dilləri olan iki taxtaya bənd edilmiş açılıbyığılan körüklərdən ibarət musiqi aləti
is. Qarmon çalan çalğıçı. Qarmonçalan Minayənin dalınca bəlkə bir uşaq qaçırmaq lazım idi. Ə.Əbülhəsən
is. Qarmonçu peşəsi, sənəti
[rus.] bax qarmon. İvana kamança xoş gəlmir. Ona qarmoşka lazımdır. M.S.Ordubadi
is. məh. Qar duran yer, qar qalmış yer
sif. və is. dan. Lüt, kasıb, yoxsul (bəzən təhqir yerində deyilir). [Hətəm xan:] Bab olmayan bir qarnıaçıqla qohum olmaq mənim işim deyildir
zərf Doyunca, doyduracaq qədər
bax qarnıyoğun. [Əmiraslan baba:] Bu kəndin qarnışişik Lələş adlı kəndxudası vardı. S.Rəhimov
is. 1. Dəniz böcəyinin çox hamar və parlaq qabığı; balıqqulağı. 2. bot. Əksərən məzarlıqlarda bitən tikanlı, yapıq bir bitki və onun xalq təbabətində
sif. və is. Şişman, dolğun, çox kök, yekəqarın. Qəfəsinin dalında bir qarnıyoğun … oturub yazıya məşğul idi
is. [fr.] Ət və balıq yeməklərinin yanında verilən bişmiş xəmir, tərəvəz məmulatları (makaron, kartof, göy noxud və s
[fr.] Bir iş üçün lazım olan şeylər komplekti. Mebel qarnituru. Şrift qarnituru
[fr.] Bir yerdə (qalada, şəhərdə, istehkamda və s.-də) müvəqqəti və ya həmişəlik yerləşən qoşun hissəsi və hərbi idarələr
sif. Qarovluğu olan. Qarov adam
is. Bəzi adamların gecələr və alaqaranlıqda zəif görməsindən, ya da heç görməməsindən ibarət görmə nöqsanı
is. 1. Keşikçi, gözətçi. Qarovul əlində nizə o tərəf-bu tərəfə gedirdi. M.S.Ordubadi. □ Qarovul çəkmək – keşik çəkmək, qorumaq
is. bax qarovul 1-ci mənada. Qarovulçu qoymaq istəyirəm, – deyə Şeyda gözlərini Arazın gözlərinə dikdi
is. Keşikçilik, qarovulçu vəzifəsi
is. Qarovul üçün bina, budka və s. Bu halda qarovulxanaları yoxlamaq üçün gələn Fəxrəddin dörd nəfər yavəri ilə bərabər qarovulxanaya girdi
“Qarovullamaq”dan f.is. [Qoca:] Belə tuşqul atıcı mən görməmişəm, qarovullamağı da çox uzaq çəkmədi, amma yenə düz vurdu
f. 1. Nişan almaq. Tüfəng ilə quşu qarovullamaq. 2. Pusquda dayanmaq, pusqulamaq, güdmək
is. Keşikçilik, gözətçilik. Qarovulluq etmək. // Keşik; keşik çəkmə. Neft dəllallarına mədən qarovulluğunu Sabunçunun qoçuları çəkərdi
is. xüs. Yağmış qarın qalınlığını ölçmək üçün cihaz
is. Kəsici qabaq dişlər, qarpan (qırpan) ön dişlər
f. Dırnaqla bərk qaşınmaq
“Qarpışdırmaq”dan f.is
f. 1. Qarpışmağa təhrik etmək, qarpışmağa vadar etmək; vuruşdurmaq. Uşaqları qarpışdırmaq. 2. bax qapışdırmaq 1-ci mənada
“Qarpışmaq”dan f.is
f. 1. Tutuşmaq, dalaşmaq, vuruşmaq. Uşaqlar qarpışırlar. 2. Bir-biri ilə küştü tutmaq, güləşmək, qurşaq yapışmaq
is. Qabaq fəsiləsindən iri, yumru, içi çox zaman qırmızı və çox sulu, şirin bostan meyvəsi. Qarpız doyumluq üçün deyil, sərinlik üçündür
is. və sif. Qarpız satan. Yolumuz qarpızçı dükanlarının yanından idi. M.S.Ordubadi
sif. 1. Qarpız rəngində olan. Qarpızı çit. Qarpızı parça. 2. Qarpız şəkilli, qarpız kimi girdə; qarınlı
is. 1. Qarpız əkilən yer, qarpız bostanı. Bostanın yarısı qarpızlıqdır. 2. Atın qolu üstündəki əzələ
bax qapmaq 1-ci mənada. Cəld başının altından bumajniki qarpıb açdı… İ.Musabəyov. Dəsti-istibdad hər gün qarparaq arifləri; Tərd edir el, yurd içində
sif. Odla, alovla ütülmüş, üzdən yanmış. Çörək təndirdə qarsaq-qarsaq (z.) oldu
“Qarsalamaq”dan f.is
f. Odda ütmək, pörtmək, yaxud üzdən yandırmaq. Təndirin alovu qolumu qarsaladı. – Sağ tərəfimdən keçən isti yel əlimi qarsalayır
“Qarsalanmaq”dan f.is
f. Üzdən yanmaq, ütülmək, pörtlənmək, ala-yarımçıq bişmək, üzdən qabarlanmaq. Alma bişməyib, qarsalanıbdır
“Qarsalatmaq”dan f.is
f. Qarsalanmasına imkan vermək, səbəb olmaq