[fr. xüs. is.-dən] Aşağısı dar, yuxarısı isə yanlardan enli hərbi şalvar. Əksərən uzunboğaz çəkmə, qalife şalvar və cibli köynək geyərək belini qayışl
sif. dan. Əliaçıq, səxavətli. Qallac adam
cəm Eramızdan qabaq IV–I əsrlərdə indiki Fransa və Belçika ərazisinin bir hissəsini tutmuş qədim kelt tayfaları
sif. Qalmaqal salan, qalmaqalçı. Çoxlarını məhv elədi bu qovğalı, qallı dünya; Sultanlara qalmadı, yox, Nəsimiyə qaldı dünya
[fr.] dilç. Fransız dilindən alınma söz, ya ifadə; fransız dilinə xas olan cümlə
[ing.] İngiltərədə, ABŞ-da və başqa ölkələrdə maye və səpələnən cisimlər üçün həcm ölçüsü vahidi (4,5 litrə bərabərdir)
“Qalmaq”dan f.is
f. 1. Olduğu yerdə və halda durmaq, yerini dəyişməmək, yerindən getməmək. Hamı getdi, o qaldı. Qışda kənddə qalmaq
is. Səs-küy, dava, dava-dalaş. Qalmaqal salmaq (etmək). – Hər zaman ki, səndən umdum şəfəqqət; Bir dava başladın, qalmaqal etdin
is. Daim qalmaqal düzəldən adam. …Bu müstəbid təbiətli adam eyni zamanda bir küçə qalmaqalçısı qədər ağzısöyüşlü, tərbiyəsiz idi
is. Daim qalmaqal salma xasiyyəti; davakarlıq
sif. Davalı, dava-dalaşlı, cəncəl. Qalmaqallı iş
[rus.] is. Ayağı rütubət və palçıqdan qorumaq üçün adətən çəkmə, tufli və s. üstündən geyilən rezin ayaqqabı
is. 1. Mahuddan, keçədən, bezdən, yaxud dəmirdən və s.-dən qayrılan baş örtüsü – papaq. Aşpaz qalpağı
kiç. Kiçik qalpaq
sif. Başına qalpaq qoymuş. Kərim baba iri qalpaqlı başını, uzun çal saqqalını oynadaraq, bir daha diqqətlə buludu süzdükdən sonra: – Buna oynaq bulud
[alm.] Köynəyin üstündən boyuna bağlanan enli lent; boyunbağı. Qalstuk bağlamaq. İpək qalstuk. – Sənubər ərinin pencək və qalstukunu alıb asaraq, stol
sif. Boynuna qalstuk bağlamış. Boynu qalstuklu bir qarayağız adam ani sürətlə maşına baxıb, yenə furqondakı adama döndü
is. Yəhərin ağacdan olan hissəsi. // Arabaya qoşulan heyvanın belinə qoyulan qoşqu aləti
is. Qaltaq qayıran usta
“Qaltaqlamaq”dan f.is
f. Heyvanın dalına qaltaq qoymaq, qaltaq bağlamaq
“Qaltaqlanmaq”dan f.is
məch. Heyvanın dalına qaltaq qoyulmaq, qaltaq bağlanmaq
is. [ər. qal və fars. bəla] Adətən “qalü bəladan” şəklində – lap əvvəldən, lap əzəldən, köhnə zamandan
[ər.] bax qilü qal
sif. fiz. Qalvanizasiyaya aid olan. Qalvanik element. Qalvanik cərəyan
[italyan fiziki Qalvaninin adından] Tibbi və ya başqa məqsədlər üçün sabit elektrik cərəyanı tətbiqi
[ital. xüs. Qalvani və yun. metr] elektr. Zəif elektrik cərəyanını ölçmək üçün cihaz. Güzgülü qalvanometr
sif. Qalvanometrə aid olan
[xar.] Elektrik dövrəsində sabit cərəyanın varlığını və onun istiqamətini təyin etmək üçün cihaz
is. Torlu asma yataq
“Qamarlamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyi tez və qaba surətdə qapıb götürmək; əlləri ilə bir şeydən bərk-bərk yapışmaq, tutub saxlamaq
“Qamarlanmaq”dan f.is
məch. 1. Tez və qaba surətdə qapılıb götürülmək. 2. Tutulmaq, yaxalanmaq
“Qamarlaşdırmaq”dan f.is
qarş. Hərə bir tərəfdən qamarlamaq
“Qamaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Dişləri kəsməz və uyuşmuş bir hala salmaq (turş şey haqqında). Göyəm (alça) dişlərimi qamaşdırdı
sif. Qamaşmış halda olan (göz və diş haqqında)
“Qamaşmaq”dan f.is
f. 1. Turş bir şey dişləməkdən, yaxud dişə dəyməkdən kəsməz və uyuşmuş bir hala gəlmək. Alçadan dişlərim qamaşdı
[isp.] Qızdırma ağcaqanadlarını tələf etmək məqsədi ilə şirin su gölməçələrinə buraxılan çox kiçik balıq cinsi
is. Heyvanları vurmaq, yaxud hürkütmək üçün bir ağacın ucuna bağlanmış ip, dəri və s.; şallaq, qırmanc
“Qamçılamaq”dan f.is
f. 1. Qamçı ilə vurmaq. Atları qamçılamaq. – Heyvanı rahat qoymayıb qamçıladım. S.S.Axundov. Şirəli çiynindəki tüfəngi doldurdu, atı bərk qamçıladı
“Qamçılanmaq”dan f.is
məch. 1. Qamçı ilə vurulmaq, döyülmək. 2. məc. Bərk tənqid olunmaq, ifşa olunmaq. Bu əsərdə olduğu kimi cahil şeyxlərin təəssüb və şarlatanlığı heç bi
icb. Qamçı ilə döydürmək