Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • QOHUM-QARDAŞ

    top. Qohumlar, əqrəba. Kimim vardır qohum-qardaş el olsun; Qərib öldüm, bikəs öldüm, yad öldüm. M.V.Vidadi

    Tam oxu »
  • QOHUM-QONŞU

    bax qonum-qonşu. Mirzə Kələntəri həyətdə görməyən qohum-qonşu təəccüblə ondan soruşdular. S.Rəhimov. Qohum-qonşu qadınlarla görüşmək Büləndi çox yormu

    Tam oxu »
  • QOHUM-QUDA

    bax qohum 1-ci mənada. Hacı Abtalıb istəyir səninlə qohum-quda olsun. H.Sarabski

    Tam oxu »
  • QOHUMBAZ

    is. [qohum və fars. …baz] Öz qohumlarını həddindən artıq sevən adam; öz qohum və yaxın adamlarının mənafeyini ictimai mənafedən yüksək tutan, yalnız o

    Tam oxu »
  • QOHUMBAZLIQ

    is. Öz qohum-qardaşını həddən artıq sevmə; yalnız öz qohumlarının yaxın adamlarının mənafeyini güdmə, birinci növbədə onların xeyrini nəzərdə tutma

    Tam oxu »
  • QOHUMCANLI

    sif. Öz qohumlarını, öz yaxın adamlarını çox sevən, onların qeydinə qalan. Qohumcanlı adam

    Tam oxu »
  • QOHUMCANLILIQ

    is. Öz qohumlarını, öz yaxın adamlarını çox sevmə, onların qeydinə qalma

    Tam oxu »
  • QOHUMLAŞDIRMA

    “Qohumlaşdırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOHUMLAŞDIRMAQ

    f. Qohum etmək, yaxınlaşdırmaq

    Tam oxu »
  • QOHUMLAŞMA

    “Qohumlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOHUMLAŞMAQ

    f. 1. Əslində qohum olmayıb, sonradan bir-birinə qız verib almaqla qohum olmaq. [Məhərrəm bəy:] Mən özümü çox xoşbəxt hesab edərdim ki, sənin ilə qohu

    Tam oxu »
  • QOHUMLU

    sif. Qohumları olan. Yarı az sevirəm qohum-qardaşdan; Qohumlu bəxtəvər, gözüm yoldadır. Ə.Cavad

    Tam oxu »
  • QOHUMLUQ

    is. 1. Ən yaxın əcdad ümumiliyi əsasında insanlar arasında əmələ gələn münasibət; əqrəbalıq. Yaxın qohumluq

    Tam oxu »
  • QOHUMPƏRƏST

    [qohum və fars. …pərəst] bax qohumbaz

    Tam oxu »
  • QOHUMPƏRƏSTLİK

    bax qohumbazlıq

    Tam oxu »
  • QOXARCA

    is. zool. Qiymətli dərisi (xəzi) olan bir heyvan

    Tam oxu »
  • QOXMAQ

    bax qoxumaq. Alnını aydınlıq öpərək oxşar; Gül-çiçək qoxar gül yanağın sənin! A.Şaiq. Çiçəklər, otlar, güllər bahar günəşinin ilıq şüası altında ruhla

    Tam oxu »
  • QOXU

    is. Maddələrin buruna təsir etmə xassəsi, burunla hiss olunan şey; iy. Tənbəki qoxusu. Çiçəklərin gözəl qoxusu

    Tam oxu »
  • QOXULAMA

    “Qoxulamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOXULAMAQ

    f. 1. Burunla nəfəs çəkərək, bir şeyin iyini almaq, iyini duymağa çalışmaq. Gülü qoxulamaq. 2. məc. Yoxlamaq, öyrənməyə, tanımağa, bilməyə çalışmaq

    Tam oxu »
  • QOXULANDIRMAQ

    bax qoxutmaq

    Tam oxu »
  • QOXULANMA

    “Qoxulanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOXULANMAQ

    f. İylənmək, iy vermək

    Tam oxu »
  • QOXULU

    sif. Müəyyən iyi olan. Bənövşə qoxulu yardan ayrılan; Gündə yasa batar, günü zar olar. M.P.Vaqif

    Tam oxu »
  • QOXUMA

    “Qoxumaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOXUMAQ

    f. 1. Müəyyən iy vermək. Bu yerlərdə müşkü ənbər qoxuyur; Nazlı dilbər gəzən yerdir bu yerlər. Aşıq Kərəm

    Tam oxu »
  • QOXUMUŞ

    sif. İylənmiş, üfunətli. Qoxumuş pendir. Qoxumuş meyvə. – Yolun üstündə qoxumuş bir köpək cəmdəyi düşmüşdü

    Tam oxu »
  • QOXUSUZ

    sif. Heç bir qoxusu olmayan, heç bir iy verməyən. Qoxusuz çiçək. Dadsız və qoxusuz meyvə. Qoxusuz dərman

    Tam oxu »
  • QOXUTMA

    “Qoxutmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOXUTMAQ

    1. t-li. Bir şeyi çox saxlayıb iyləndirmək, köhnəltmək, çürütmək. 2. t-siz. Qoxu vermək, iy yaymaq, üfunətlənmək

    Tam oxu »
  • QOL

    is. 1. İnsan bədəninin, çiynin başından barmaqların ucuna qədər olan iki üzvündən hər biri. Sağ, sol qol

    Tam oxu »
  • QOL₂

    [ing.] idm. 1. köhn. Futbol, xokkey, su polosu və s. oyunlarda oyunçuların topu vurub keçirdikləri qapı, yaxud ayrılmış yer

    Tam oxu »
  • QOL-BOYUN

    zərf Qucaqlaşaraq, qollarını bir-birinin boynuna salaraq. □ Qolboyun olmaq – qucaqlaşmaq. Dur, qolboyun olaq fürsət var ikən; Nə qəmə, qüssəyə batmaq

    Tam oxu »
  • QOL-BUDAQ

    top. 1. Ağacın böyük və kiçik şaxələri. Hündür, dümdüz şam ağaclarının qol-budaqları üşüyürmüş kimi qar ləpələri altında titrəşirdi

    Tam oxu »
  • QOL-BUDAQLI

    sif. Böyük şaxələri, budaqları olan. İçimdə bir qəzəb baş qaldırır; qol-budaqlı ağacların bu mütiliyinə; qüvvət qarşısında bu acizliyin

    Tam oxu »
  • QOL-QABIRĞA

    is. Bədənin qol və qabırğalar olan hissəsi. □ Qol-qabırğasını əzmək (qırmaq, qırıb tökmək) – döymək, əzişdirmək, kötəkləmək

    Tam oxu »
  • QOL-QANAD

    is. 1. bax qanad 1-ci mənada. 2. Şaxə, qol-budaq. Ot saçaqları sallanan bir təpədə iri qol-qanadı qurumuş bir ağac vardı

    Tam oxu »
  • QOL-QIÇ

    is. Əl-ayaq, ətraf üzvlər. Qolqıçını əzmək. – Tərlan hər gündə döyərdi Laçını; Sındırardı yazığın qol-qıçını

    Tam oxu »
  • QOL-QOLA

    zərf Qollarını bir-birinə keçirmiş halda. Qol-qola gəzmək. Qol-qola sürüşmək. – Önümüzdə dursa da min əngəl, min təhlükə; Gəzəcəyik səninlə qol-qola ö

    Tam oxu »
  • QOLAC

    is. Qolları hər iki tərəfə açdıqda bir əlin barmaqları ucundan o biri əlin barmaqları ucuna qədər olan məsafə, ara (xalq arasında saylarla birlikdə uz

    Tam oxu »
  • QOLAC-QOLAC

    sif. Uzun-uzun. Qolacqolac saçlar

    Tam oxu »
  • QOLACLAMA

    “Qolaclamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOLACLAMAQ

    f. dan. 1. Qolacla ölçmək. 2. Qollarını qabağa uzatmaq. Alo kişi adamlara tərəf qollarını qolaclayıb [dedi:] – A balam, niyə məəttəlsiniz! S

    Tam oxu »
  • QOLACLANMA

    “Qolaclanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOLACLANMAQ

    məch. dan. Qolacla ölçülmək

    Tam oxu »
  • QOLAY

    sif. 1. Asan, zəhmətsiz, yüngül. Mənim sənətim bildiyin qədər də qolay deyildir. A.Şaiq. Boz şinel isə soyuq keçməyən bir qalaydı; Bu geyimlə dağlarda

    Tam oxu »
  • QOLAYCA

    sif. 1. Çox asan, zəhmətsiz, çox yüngül. Qolayca iş. Bu işi qolayca (z.) görmək olar. 2. Uyğun, münasib, rahat

    Tam oxu »
  • QOLAYLANMA

    “Qolaylanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • QOLAYLANMAQ

    f. Birini vurmaq və ya bir şey atmaq üçün qolunu qaldırıb dala gərmək. Buğac … ceyranı hərləyib xanın lap yaxınında əlini kəməndə atıb qolaylandı

    Tam oxu »
  • QOLAYLAŞDIRILMA

    “Qolaylaşdırılmaq” dan f.is

    Tam oxu »