[ər.] klas. şair. İlahilik, ülviyyət
[ər.] klas. şair. İlahi. [Yaşlı kişi:] Özümü lahuti bir mənzərə qarşısında təsəvvür edirdim. S.Hüseyn
sif. 1. Çürüyüb pis qoxu verən, qoxumuş, xarab olmuş. Bu pula heç bir lax yumurta verməzlər. S.Rəhimov
sif. Yerində möhkəm durmayan, laxlayan, tərpənən, boş. Stulun qıçları laxdır. – Zavodun … pəncərələri, kiçik qapıları lax, dəzgahları isə köhnə və ibt
dan. sif. Boş, sakit, səssiz, kimsəsiz, adamsız. Axundun lax-tax evi bu gün gəlib-gedən ilə dolu idi
zərf dan. Hər iki tərəfi açıq, taybatay, laybalay. Pəncərə laxbalax açıqdır. – [Qaraqaş] bir təpik qapıya çəkdi, qapı laxbalax açıldı
“Laxladılmaq”dan f.is
məch. Lax hala salınmaq, boşaldılmaq. Mizin ayaqları laxladılıb
“Laxlamaq”dan f.is
f. Yerindən oynamaq, yerində möhkəm durmamaq, lax olmaq, tərpənmək, boşalmaq; möhkəmliyini, sabitliyini itirmək
f.sif. Boşalmış, yerindən oynamış, tərpənən, laxlayan. Gödək adam ombasından laxlamış olan qılçasını sürüyə-sürüyə getdi
“Laxlatmaq”dan f.is
f. 1. Bir yerə vurulmuş, basdırılmış və ya bənd edilmiş, kip taxılmış şeyi çox tərpədərək boşaltmaq, lax hala gətirmək
is. Lax yumurtanın hal və keyfiyyəti
is. 1. Lax şeyin halı. 2. məc. Boşluq, laqeydlik, ciddiyyətsizlik. Bizim bəzilərimizdə bir laxlıq, ətalət var
sif. dan. Ətli-canlı, kök. Laxta uşaq
is. və sif. Bərkiyib qatılaşmış qan kütləsi. Qalın topa birçəkləri öz qanı ilə boyanmış; Bığlarının kənarında qan laxtası dayanmış
“Laxtalanmaq2”dan f.is
“Laxtalanmaq1”dan f.is. Qanın laxtalanması
f. dan. Dolğunlaşmaq, irilənmək, böyümək. Ay doğdu, laxtalandı; Doğduqca laxtalandı; Yarıma xəbər verin; Məzarım taxtalandı
f. Laxta halına düşmək; bərkimək, kəsifləşmək, qatılaşmaq (qan haqqında). Oğlanın gicgahında qan laxtalanmışdı
“Laxtalaşmaq”dan f.is
bax laxtalanmaq1
[ital.] Parıltı vermək, həmçinin korlanmaqdan qorumaq üçün əşyanın üzərinə çəkilən spirtdə, yağda, skipidarda həll olunmuş qatran
Dağıstanda yaşayan Qafqaz xalqlarından biri və bu xalqa mənsub adam. Lak dili. Lak kəndi
sif. və zərf Lak dilində (bax lak2). Lakca-rusca lüğət. Lakca danışmaq
is. Dəriyə, mebelə lak çəkən usta
is. [fr.] 1. Nökər. Lakeylər səf-səf durub, bir-bir “ağa, xoş gəlibsiniz!” deyirdilər. Ə.Haqverdiyev
bağl. [ər.] Cümlələri, habelə cümlə üzvlərini (əsasən həmcins üzvləri) birləşdirərək qarşılıq bildirir
“Laklamaq”dan f.is
f. Lak vurmaq, lak sürtmək, lakla örtmək. Bufeti laklamaq. Stolu laklamaq
“Laklanmaq”dan f.is
məch. Lak çəkilmək, lak sürtülmək, lakla örtülmək
“Laklatdırmaq”dan f.is
icb. Lak çəkdirmək, lak sürtdürmək, lak vurdurmaq
sif. Lak çəkilmiş, lak sürtülmüş, lakla örtülmüş. Laklı dəri. // Lak qatılmış. Laklı rəng
[holl. lakmoes] Dəniz şibyələrindən hasil edilən, kağıza turşuların təsirilə qırmızı, qələvilərin təsirilə isə göy rəng verən boyayıcı maddə
sif. [yun.] Qısa, yığcam, azsözlü
[lat.] fiziol. İnsanlarda və məməli heyvanlarda süd vəzilərində südün əmələ gəlməsi, toplanması və onun ifrazı prosesi
təql. Leyləyin çıxardığı səs. Dəmirçinin ömrü taq-taqla, leyləyin ömrü laqlaqla keçər. (Ata. sözü)
[ər.] 1. sif. Heç bir şeyin fikrini, qeydini çəkməyən, heç bir şeyə əhəmiyyət verməyən, hər şeyi qulaqardına vuran
[ər. laqeyd və fars …anə] bax laqeydcə(sinə). Qorodovoy qış günəşinin isticə şüası altında laqeydanə xoruldayırdı
zərf Heç bir şeyin fikrinə, qayğısına, qeydinə qalmadan; laqeydliklə, fikir vermədən, maraqlanmadan. Laqeydcəsinə baxmaq
“Laqeydləşmək”dən f.is
f. Laqeyd olmaq, heç bir şeyə maraq göstərməmək, soyuqqanlı olmaq
1. is. Hər şeyə laqeyd münasibət, maraqsızlıq göstərmə; etinasızlıq, başısoyuqluq, qayğısızlıq, qeydsizlik
təql. Darboğaz qabdan tökülən və ya qaynayan mayenin, yaxud da heyvanların dillə bir şeyi yalayarkən çıxardığı səs
“Laqqıldamaq”dan f.is
f. Darboğaz qabdan axan su və ya qaynayan mayenin çıxardığı səsə bənzər səs çıxarmaq