Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • QƏDƏR

    is. [ər.] Tale, qismət, müqəddərat, alın yazısı. Qədər büküb belimi, eyləyib kəman, ölürəm! X.Natəvan

    Tam oxu »
  • QƏDƏR

    [ər.] 1. is. Miqdar, say, kəmiyyət. Hər şeyin qədəri vardır. // Başqa nitq hissələri ilə (say və əvəzliklərlə) birlikdə qeyri-müəyyən say bildirir

    Tam oxu »
  • QƏDƏRLƏNMƏK

    f. Alnına yazılmaq, bəxtinə yazılmaq, qisməti olmaq. Qəza qədərlənib üz verəndə dərd; Kəməndə düşənə “qaç” demək olmaz

    Tam oxu »
  • QƏDƏRSİZ

    sif. dan. Saysız, saysız-hesabsız, saya-hesaba gəlməyən. Qədərsiz qoşun. Qədərsiz qarışqa

    Tam oxu »
  • QƏDİM

    sif. [ər.] 1. Çox köhnə zamanlara, çox uzaq keçmişə məxsus və aid olan. Qədim tarix. Qədim xalqlar. Qədim adətlər

    Tam oxu »
  • QƏDİMDƏN

    zərf Çox köhnə zamandan, çox köhnə dövrdən bəri, köhnədən, çoxdan, əskidən. Kəndlilər … qorxularından uşaqları gərmə qalaqlarının içində gizlədib, uçi

    Tam oxu »
  • QƏDİMİ

    sif. Köhnə, qədimdən mövcud olan, qədim. Qədimi qulundur Zakiri-xəstə; Məhəbbət et ona, barı, görəndə

    Tam oxu »
  • QƏDİMLİK

    is. Qədim zamanlara aid olma; çox köhnəlik. Bu pulların qədimliyinə şübhə yoxdur. Qız qalasının qədimliyi müəyyən edilmişdir

    Tam oxu »
  • QƏDİR₁

    is. [ər.] Dəyər, qiymət; etibar, hörmət, heysiyyət, ləyaqət. □ Qədr(ini) bilmək – layiqincə qiymətləndirmək, bir adamın və ya bir şeyin qiymətini, dəy

    Tam oxu »
  • QƏDİR₂

    klas. bax qədər1 1-ci mənada. Sənə nə qədir dedim rəhm qıl mənə, getmə. X.Natəvan

    Tam oxu »
  • QƏDİR-QİYMƏT

    bax qədir1. Napak olan sənin nə bilir qədir-qiymətin; Zatində adəmin dəxi arı göhər gərək. Nəsimi. İnsanın ki elmi olmadı, onun nə qədir-qiyməti ola b

    Tam oxu »
  • QƏDİRBİLƏN

    sif. Bir adamın, ya şeyin qiymətini, əhəmiyyətini bilən, başa düşən; yaxşılıq bilən. Qədirbilən adam

    Tam oxu »
  • QƏDİRBİLMƏZ

    sif. Adama qiymət qoymayan, adamın qədrini bilməyən; yaxşılıq bilməyən. Qədirbilməz adam. – Haq bilir ki, səni necə istərəm; Ay bivəfa, qədirbilməz, b

    Tam oxu »
  • QƏDİRBİLMƏZLİK

    is. Adama qiymət qoymama, adamın qədrini bilməmə; yaxşılıq bilməmə. Qədirbilməzlik, milli etinasızlıq və insan taleyinə biganəlik faktlarından biri də

    Tam oxu »
  • QƏDİRDAN

    sif. [ər. qədr və fars. …dan] köhn. bax qədirbilən. Qədirdan adamları, məmləkətin qeydinə qalanları çıraq götürüb qapı-qapı axtarıram

    Tam oxu »
  • QƏDİRDANLIQ

    is. köhn. bax qədirşünaslıq. [Vəliəhd:] …Bunları nəzərə alaraq, sizin bu qədər böyük qədirdanlığınızı təşəkkürsüz buraxmaq istəmədim

    Tam oxu »
  • QƏDİRŞÜNAS

    [ər. qədr və fars. …şünas] bax qədirbilən. Heyf olsun bivaxt əlimizdən gedən rəfiqəmizə ki, həmişə qədirşünas dostların ürəyində diridir

    Tam oxu »
  • QƏDİRŞÜNASLIQ

    is. Qədir bilmə; bir adamın məziyyətlərini qiymətləndirmə, təqdir etmə, dəyərini, qiymətini anlama

    Tam oxu »
  • QƏDLƏMƏK

    bax qəddəmək

    Tam oxu »
  • QƏDLƏNMƏK

    bax qəddənmək

    Tam oxu »
  • QƏDLƏNMİŞ

    bax qəddənmiş. Salman qədlənmiş qırmızı karandaşı və bir dəftər götürdü. S.Rəhimov

    Tam oxu »
  • QƏDLİ-QAMƏTLİ

    bax qədd-qamətli. Dürdanə xanım yaşı altmışa yaxın qədliqamətli bir arvad idi. Ə.Əbülhəsən

    Tam oxu »
  • QƏDR

    [ər.] klas. bax qədər1. Xoşdur nə qədr eyləsə yarım cəfa mənə. Füzuli. Bir zaman var idi canda ixtiyar; O qədri gəlmədin, ta oldum bimar

    Tam oxu »
  • QƏDTƏZƏ

    sif. dan. Tamamilə təzə, heç işlənməmiş, istifadədə olmamış. Qədtəzə paltar. – Elə bil bu saat yenicə topdan kəsilmiş yorğanüzüləri, qədtəzə görünən d

    Tam oxu »
  • QƏFƏS

    is. [fars.] 1. Quşları, heyvanları salmaq üçün məftil və ya ağac çubuqlarından düzəldilmiş, ya hörülmüş qutu şəkilli qurğu

    Tam oxu »
  • QƏFƏSƏ

    is. [fars.] 1. bax qəfəs. 2. Kitab və sairə qoymaq üçün mərtəbəmərtəbə divara bənd edilmiş və bölmələrə ayrılmış taxtalardan ibarət qurğu

    Tam oxu »
  • QƏFƏSƏLİ

    sif. Qəfəsəsi olan (bax qəfəsə 2-ci mənada). Qəfəsəli kitabxana. Qəfəsəli dükan. // Hörgülü, şəbəkəli

    Tam oxu »
  • QƏFİL

    sif. və zərf [ər.] Gözlənilməz, ansız, xəbərsiz. Təzə silah növlərini öyrənmək, tez-tez qəfil basqınla düşməni narahat etmək … bölüyün əsas məşğuliyyə

    Tam oxu »
  • QƏFİLCƏ

    bax qəfildən

    Tam oxu »
  • QƏFİLDƏN

    zərf Birdən, birdən-birə, gözlənmədən, xəbərsiz, ansızın. Qəfildən vurmaq. – Nəbigil qəfildən [bəylərin] qabağına çıxıb atlarını saxladılar

    Tam oxu »
  • QƏFLƏT

    is. [ər.] 1. Qafillik, xəbərsizlik. Qılma bizi qəflət ilə mədhuş; Həmsöhbətin eyləmə fəramuş. Füzuli

    Tam oxu »
  • QƏFLƏTƏN

    zərf [ər.] Qəfildən, birdən, gözlənmədən, xəbərsiz, təsadüfən. [Müsyö Jordan:] Əlbəttə, sehrdir, mat qalmalı işdir, bir türfətüleyndə qəflətən Parij x

    Tam oxu »
  • QƏH-QƏH

    bax qəhqəhə. □ Qəh-qəh çəkmək – bax qəhqəhə çəkmək. Naçalnik Qurbanəli bəyə baxıb, qəh-qəh çəkib dedi

    Tam oxu »
  • QƏHƏR

    dan. bax qəhr. Uşaqların belə kədərli ağlamasını görüncə Gövhərə qəhər üz verirdi. Ə.Vəliyev

    Tam oxu »
  • QƏHƏRLƏNMƏ

    “Qəhərlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏHƏRLƏNMƏK

    f. Acıq çəkmək, hiddətlənmək, acığından boğulmaq. // Mütəəssir olmaq, kədərlənmək, kövrəlmək, doluxsunmaq, boğula-boğula ağlamaq

    Tam oxu »
  • QƏHƏRLİ

    sif. Acıqlı, qəzəbli, hiddətli. Üfüq qəhərli bir ürək kimi sökülür, dalğalar hücum edən ordular kimi şəfəqlərə tökülür, kainat oyanırdı

    Tam oxu »
  • QƏHƏT

    is. [ər.] Qıtlıq, yoxluq; quraqlıqdan məhsulatın və s.-nin yetişməməsi, azlığı, tapılmaması. □ Qəhət olmaq, qəhətə çıxmaq – tapılmamaq, yoxa çıxmaq

    Tam oxu »
  • QƏHƏTLƏŞMƏ

    “Qəhətləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏHƏTLƏŞMƏK

    f. Qıtlaşmaq, tapılmamaq, yoxa çıxmaq

    Tam oxu »
  • QƏHƏTLİK

    is. Qıtlıq, məhsulsuzluq; quraqlıq nəticəsində məhsul bitməməsi üzündən törəyən aclıq. Təbrizdə bu saat qəhətlikdir və əhali çörək üzünə həsrətdir

    Tam oxu »
  • QƏHQƏHƏ

    is. [ər.] Bərkdən gülüş, səslə gülmə. Bu sözə qarşı oturan sərxoşlardan qeyri-təbii qəhqəhələr eşidildi

    Tam oxu »
  • QƏHMƏR

    bax qahmar. [Qarı:] Bala, o, xozeyinlər, naçalniklər üçün qorxulu adamdır. Sənin kimi, mənim kimi fağırların onun kimi qəhmər çıxanı olmasaydı, indi b

    Tam oxu »
  • QƏHR

    is. [ər.] Hiddət, qəzəb, acıq. Çeşmində qəzəb yoxsa dili-zarım üçündür; Qəhri o təbibin dili-bimarım üçündür

    Tam oxu »
  • QƏHRƏMAN

    [fars.] 1. sif. Müharibədə, yaxud başqa bir işdə qoçaqlıq, fədakarlıq nümunəsi göstərən; igid. Qəhrəman ordu

    Tam oxu »
  • QƏHRƏMANANƏ

    [fars.] bax qəhrəmancasına. Şəfiqə qəhrəmananə ətrafa baxırdı. İ.Musabəyov

    Tam oxu »
  • QƏHRƏMANCASINA

    zərf Qəhrəmana, igidə yaraşan bir tərzdə; qoçaqlıqla, rəşadətlə; igidcəsinə. Qəhrəmancasına döyüşmək

    Tam oxu »
  • QƏHRƏMANİ

    is. mus. Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı. Yallı musiqisinin forması və ölçüsü əsasında inkişaf edərək meydana gələn Azərbaycan rəqslərin

    Tam oxu »
  • QƏHRƏMANLAŞMAQ

    f. Qoçaqlaşmaq, qəhrəman olmaq

    Tam oxu »
  • QƏHRƏMANLIQ

    is. İgidlik, müstəsna qoçaqlıq, rəşadət, cəsurluq; qəhrəmanca hərəkət. Qəhrəmanlıq dastanı. Antik cəmiyyətin “qəhrəmanlıq dövrü”

    Tam oxu »