Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • SINIQÇI

    is. Çıxmış və ya sınmış sümüyü yerinə sala bilən arahəkimi. Biçarə qolunun ağrısından bitab düşüb, nəhayət, məşəqqətlə özünü sınıqçı Kərbəlayı Piriyə

    Tam oxu »
  • SINIQÇILIQ

    is. köhn. Sınıqçının işi, peşəsi, sənəti. Sınıqçılıq eləmək

    Tam oxu »
  • SINIQLIQ

    is. 1. Sınıq şeyin halı, qırıqlıq. 2. Sümüklərdə, oynaqlarda, damarlarda küt ağrı; əzginlik, yorğunluq hissi

    Tam oxu »
  • SINIRMAQ

    f. Hüdudlaşdırmaq, məhdudlaşdırmaq

    Tam oxu »
  • SINMA

    “Sınmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • SINMAQ

    f. 1. Bir şeyə bərk toxunaraq parçalanmaq, tikə-tikə olmaq, xırda hissələrə ayrılmaq; qırılmaq, zədələnmək

    Tam oxu »
  • SIPA

    is. Bir yaşar qoduq (bəzən söyüş yerində işlənir)

    Tam oxu »
  • SIRA

    is. 1. Yan-yana və ya ard-arda duran adamlar və ya şeylər düzümü; səf, cərgə. Evlər sırası. İki sıra durmaq

    Tam oxu »
  • SIRACA

    is. bax xanazır

    Tam oxu »
  • SIRALAMA

    “Sıralamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • SIRALAMAQ

    f. Sıraya düzmək, sıraya qoymaq, sıra-sıra düzmək, sıra halına gətirmək

    Tam oxu »
  • SIRALANMA

    “Sıralanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • SIRALANMAQ

    f. Bir-birinin yanınca sıra ilə dal-dala düzülmək, sıra ilə düzülmək. Natiq … sıralanıb baxan uşaqları göstərdi

    Tam oxu »
  • SIRALANMIŞ

    f.sif. Bir-birinin yanınca sıra ilə düzülmüş. Lakin getdikcə Şirzad, Nəcəf və başqaları susaraq kənddəki səliqəyə, cərgə ilə sıralanmış evlərə, onları

    Tam oxu »
  • SIRALI

    sif. Sıra ilə olan, sıra ilə düzülmüş, sıralanmış. Sıralı dağlar

    Tam oxu »
  • SIRASIZ

    sif. Sırada olmayan; qaydasız, nizamsız

    Tam oxu »
  • SIRATAĞ

    is. memar. Dirəklər və ya sütunlar üzərində duran tağlar sırası

    Tam oxu »
  • SIRAVİ

    sif. Rəhbər işdə olmayan, başqalarından fərqlənməyən; adi. Sıravi fəhlə. – Mollayev tək-tək nüfuzlu dostlarına arxalandığı halda, Aslanov saysız-hesab

    Tam oxu »
  • SIRF

    sif. Xalis, məhz, ancaq, büsbütün. Sırf yalan. Sırf böhtan. – Mən heç vaxt damdandüşmə deməmişəm ki, … hicab yoxdur

    Tam oxu »
  • SIRĞA

    is. Qadınların qulaqlarına taxdıqları qızıl, gümüş və s.-dən qayrılmış müxtəlif formalı bəzək; tana. Brilyant sırğa

    Tam oxu »
  • SIRĞACIQ

    is. Balaca sırğa, kiçik sırğa. Qızın qulağına sırğacıq taxmaq

    Tam oxu »
  • SIRĞALIQ

    is. Qulağın ət halında olan aşağı hissəsi; mərçək

    Tam oxu »
  • SIRIQ

    is. Paltara, yorğana və s.-yə atılan iri və möhkəm tikiş. Döşəyin sırığı açılıb. Paltonun sırıqları bilinir

    Tam oxu »
  • SIRIQLI

    1. sif. Sırıq vurulmuş, sırıq atılmış. Sırıqlı paltar. – [Rəiyyətin] isti-soyuqdan saxlayan motal papağı, bir də döşü sırıqlı, ətəyi büzməli arxalığı

    Tam oxu »
  • SIRIMA

    1. “Sırımaq”dan f.is. 2. bax sırıqlı 1-ci mənada. Bu adamlar (şəhərin alverçi, baqqal, tacir, dəllalları) çiyinlərinə güləbətinli sırıma ilə baftalı ç

    Tam oxu »
  • SIRIMAQ

    f. 1. Arasına (içinə) yun, pambıq qoyulmuş mitili və s.-ni iri tikiş ataraq tikmək. Yorğança sırımaq

    Tam oxu »
  • SIRINMA

    1. “Sırınmaq”dan f.is. 2. bax sırıqlı 2-ci mənada. Yunis sırınmanı alıb əyninə taxmamış Davud kəndiri belinə bağladı

    Tam oxu »
  • SIRINMAQ

    məch. Sırıq vurulmaq, sırıq atılmaq. Döşək sırınıb qurtardı

    Tam oxu »
  • SIRMA

    is. 1. Qızıl kimi parlayan incə gümüş tel. 2. Əsgəri rütbələri bir-birindən ayırmaq üçün rəsmi paltarların qollarına, boyunlarına və s

    Tam oxu »
  • SIRMALAMA

    “Sırmalamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • SIRMALAMAQ

    f. Sırma tikmək, sırma ilə bəzəmək. Köynəyi sırmalamaq

    Tam oxu »
  • SIRMALI

    sif. Sırması olan, sırma tikilmiş, sırma ilə işlənmiş və ya bəzədilmiş. Sırmalı köynək

    Tam oxu »
  • SIRSIRA

    is. Axmaqda olan su damcılarının donması nəticəsində əmələ gələn buz lülələri. Daşın kənarı sırsıra bağlamışdır

    Tam oxu »
  • SIRT₂

    is. məh. Yamac üstü, uzanan təpəliyin üstü

    Tam oxu »
  • SIRT₁

    is. Bel, kürək. Sırtına bir-iki tutarlı dartdı; Qolundan yapışıb, irəli atdı. H.K.Sanılı. Haydı, minib sırtına yel gedişli atların; Yerdə, göydə, dəni

    Tam oxu »
  • SIRTIQ

    sif. Utanmaz, həyasız, arsız, üzlü; özünü hər yerə soxan, heç şeydən utanmayan. [İsfəndiyar:] Mənim sırtıq adamdan xoşum gəlmir

    Tam oxu »
  • SIRTIQLAŞMA

    “Sırtıqlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • SIRTIQLAŞMAQ

    f. Daha da sırtıq olmaq; həyasızlaşmaq, arsızlaşmaq. Uşaq döyüldükcə sırtıqlaşar

    Tam oxu »
  • SIRTIQLIQ

    is. Utanmazlıq, həyasızlıq, abırsızlıq, arsızlıq; sırtıq adamın xasiyyəti. Mayanın üzündə və gözlərində heç bir biclik, sırtıqlıq və ya bayağılıq yox

    Tam oxu »
  • SIRTILMA

    “Sırtılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • SIRTILMAQ

    bax sırtıqlaşmaq

    Tam oxu »
  • SISQA

    sif. Cılız, çox zəif, çox arıq. Səttar kişinin yanında oturan topsaqqal, amma buradakıların hamısı kimi sısqa bir kişi sözə qarışdı

    Tam oxu »
  • SISQALAŞMA

    “Sısqalaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • SISQALAŞMAQ

    f. Getdikcə zəifləmək, sısqa olmaq, arıqlamaq, cılızlaşmaq

    Tam oxu »
  • SISQALIQ

    is. Cılızlıq, arıqlıq, zəiflik

    Tam oxu »
  • SISLAMAQ

    f. Təpinmək, üstünə qışqırmaq

    Tam oxu »
  • SITQAMAQ

    f. Ağlamaq, sızıldaya-sızıldaya ağlamaq, inləmək

    Tam oxu »
  • SIYIQ

    1. sif. Yarıduru halda olan; horra. Sıyıq məhlul. Sıyıq gil. – Tüfəng açılan kimi, onun səsindən ürkən eşşək bir qoşa şıllaq atdı və “ovçu” aşıb başı

    Tam oxu »
  • SIYIQAŞI

    bax qaşıqaşı

    Tam oxu »
  • SIYIQLAŞDIRMA

    “Sıyıqlaşdırmaq”dan f.is

    Tam oxu »