is. [ər.] Ad-san, şöhrət, şərəf. Bürüyüb aləmi şanın, şöhrətin; Bir de, qoç Koroğlu, nədən məlulsan? “Koroğlu”
is. Balı saxlamaq və toxum tökmək üçün arıların pətəkdə mumdan düzəltdikləri gözcüklər. Bu təsəlli mənə bəsdir, olar asudə halım; Ki, bu şanlarda məni
is. Cavan bal arısı. Şan-beçə balı. – Yetər bu dəfə böyük və ağ süfrə ilə örtülü bir məcməyi gətirib ortalığa qoydu, …[məcməyidə] sapsarı təzə nehrədə
sif. Şanlar şəklində, göz-göz, deşik-deşik. …Sinənin içində olan ağ ciyər şan-şandır. H.Zərdabi. □ Şan-şan etmək (eləmək) – deşik-deşik etmək
bax şan-şövkət (şöhrət)
is. Şöhrət, həşəmət, şan, ad-san. Hanı nizəm, hanı atım? Kəsildi şanı-şövkətim… “Koroğlu”. Tərk edərək bütün istirahəti; Qazanmışam mən bu şanü şövkət
is. Otu, samanı, küləşi yığmaq üçün uzunsaplaqlı diş-diş dəmir və ya ağac alət, yaba. Qəhrəman … xırmandan kənara çıxmır və şananı yerə salmırdı
sif. Göz-göz, dəlik-dəlik
is. bot. Sulaqlı yerlərdə bitən çiçəkli su bitkisi…
“Şanalamaq”dan f.is
f. Şana ilə otu, küləşi, samanı və s.-ni yığmaq, yaymaq, atmaq, səpələmək. Həsi bu gün böyük xırmanın qırağını əvvəlcə çaldı, sonra şanaladı
is. zool. Əyri dimdiyi, darağabənzər kəkili, ala-bəzək lələyi olan quş; şinəbub
is. [fars.] klas. Daraq. Xumar-xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalətək qızarmaq üz qaydasıdır; Pərişanlıq zülfün öz qaydasıdır; Nə badi-səbadan, nə şanəd
zərf klas. Parça-parça, tikətikə, deşik-deşik. □ Şanə-şanə olmaq klas. – parça-parça olmaq, tikə-tikə olmaq, dəlikdəlik olmaq, şanələnmək
“Şanələnmək”dən f.is
f. klas. Şanə-şanə olmaq. // məc. Dəlik-dəlik, deşik-deşik olmaq, parçalanmaq. Qəmzə xəncərindən, müjgan oxundan; Ciyər parə-parə, dil şanələnmiş
is. Çox şirin, şirəli, ətirli üzüm növü. Ağ şanı. Qara şanı. – [Səkinə qarı:] Qarpız da almışam, hələ Buzovnadan şanı da gətiriblər
sif. 1. Rəşadətli, cəsur, qəhrəman. Şanlı əsgərlərimiz. // Şöhrətli, şərəfli, uca. – [Nüşabə:] Şanlı tariximiz görməmiş ləkə; Zəfərlər qazanmış bu şan
bax şanlı-şövkətli (şöhrətli)
sif. Yüksək şanlı, şərəfli, yüksək mənsəbli. // Dəbdəbəli, həşəmətli, cah-calallı
is. [fr.] Uğur qazanmaq imkanı
is. [fr.] XV-XVI əsrlərdə fransız musiqi renessansının (intibahının) görkəmli nümayəndələrinin yaradıcılığında aydın milli xüsusiyyətlər kəsb edən pol
is. [fr.] İfşaedici məlumat yayma hədəsi ilə nə isə tələb etməkdən ibarət cinayət
is. [fr.] Əyləncə müəssisəsi
is. Yüngül, dabanı açıq, yastı ayaqqabı. Keçmiş zamanlarda … hər arvadın ayağında şap-şapı və yastıdaban bir başmağı vardı
is. 1. Əlin içi ilə vurulan zərbə, şillə. Üzünə bir şapalaq çəkdi. – Məşədi Salman axırıncı dəfə bu cavabı eşitdikdə Məmmədə bir şapalaq vurdu
“Şapalaqlamaq”dan f.is
f. Şapalaq vurmaq, şillələmək. [Müqim bəy] sonra da ayaqlarının ucunda dikəlib, peysərini şapalaqladı
“Şapalaqlanmaq”dan f.is
məch. Şapalaqla vurulmaq, şapalaq yemək
“Şapatlamaq”dan f.is
f. Arasıkəsilmədən, dalbadal, şappaşap vurmaq. [Kəndli] şəhərə bir azca ertə çatmaq üçün; Tələsirdi qabaqca satmaq üçün; Çün bu işdə qazanc adı var id
zərf Səs çıxara-çıxara, teztez; marçamarç. Buzov şapır-şapır anasını əmirdi. // Məc. mənada. Bu səfahət və əyyaşlığın onlar bir gün cəzasını çəkəcəklə
“Şapırdatmaq”dan f.is
bax şappıldatmaq. [Sadıq] balın yarısını qayğanağa qarışdırandan sonra qatığın çox hissəsini də üstünə töküb, ağzını şapırdata-şapırdata yeyir
[xüs. ad və yun. grapho – yazıram] Təkmilləşdirilmiş hektoqraf; əlyazmasını və ya çap ottisklərini çoxaltmaq üçün alət
[rus.] Əsasən isti, yumşaq baş geyimi, papaq. Başına şapka qoymaq. – Kərbəlayı Zalın arvadı hərdənbir deyirdi: – A kişi, sənin saqqalına nə şaşka yara
is. Şapka tikən usta. Şapkaçı dükanı
sif. Başında şapka olan, şapka geymiş. Bir gün [çayçı dükanına] qara şapkalı, çənəsində kiçik qarasaqqallı, qara paltarlı bir müsafir gəldi
“Şaplamaq”dan f.is
f. Şapalaq vurmaq, şapalaqlamaq. [Əhməd:] İstəyirsənmi, peysərinə bir, beş, on yol da şaplayım, elə düz gedəsən?… N
zərf Birdən, qəfildən, gözlənilmədən. Şappadan pəncərədən bir şey düşdü
“Şappıldamaq”dan f.is
f. Şappıltı səsi çıxarmaq
“Şappıldatmaq”dan f.is
icb. Bir şeyi başqa bir şeyə vuraraq, çırparaq, toxunduraraq şappıltı səsi çıxartmaq. Yenə də məsciddə heyrət başlandı, yenə də dilləri damaqlarda şap
is. Bir şeyin başqa bir şeyə, yaxud bir-birinə dəyməsindən hasil olan səs. Bir şappıltı eşidildi. – Cavab əvəzinə itlərdən birinə zərblə dəyən qırmanc