“Şotkalamaq”dan f.is
f. Şotka ilə təmizləmək. Arvadı da [Mədədin] dediklərinə əməl edib, hər gün ərinin çəkmələrinə yağrəng sürtüb şotkalardı
“Şotkalanmaq”dan f.is
məch. Şotka ilə təmizlənmək, şotka vurulmaq
sif. Şotkası olan. Şotkalı tozsoran
zərf Şotland dilində. Şotlandca danışmaq
is. [rus.] Xana-xana pambıq və ya ipək parça növü. Paltarlıq şotlandka. // Bu parçadan tikilmiş. Şotlandka köynək
cəm Şotlandiyanın əsas əhalisini təşkil edən xalq
is. [ing.] Əyləncəli estrada
[fr.] Qatı millətçi
[fr. xüsusi addan] İfrat millətçilik; başqa millətlərə qarşı ədavət və nifrət təbliğ edən ən mürtəce burjua millətçiliyi
is. [ər.] 1. Bir idarənin, təşkilatın və ya müəssisənin bölməsi, hissəsi. Xəstəxananın cərrahiyyə şöbəsi
is. [ər.] 1. Zəhmət, xidmət, istedad, məharət və s. nəticəsində hamı tərəfindən tanınma; məşhur olma, şərəfli ad qazanma, məşhurluq, ad-san
[ər. şöhrət və fars. …baz] bax şöhrətpərəst
bax şöhrətpərəstlik
sif. [ər. şöhrət və fars. …gir] klas. Şöhrətli, şöhrət qazanmış, şöhrəti aləmi tutan, şöhrət tapmış, namdar
“Şöhrətləndirilmək” dən f.is
məch. Hamıya tanıdılmaq, məşhurlaşdırılmaq, məşhur edilmək, şöhrəti artırılmaq
“Şöhrətləndirmək”dən f.is
f. Hamıya tanıtmaq, ad qazandırmaq, məşhur etmək, məşhurlaşdırmaq
“Şöhrətlənmək”dən f.is
f. Hər yerdə, hamı tərəfindən tanınmaq, məşhur olmaq, ad qazanmaq, şöhrət qazanmaq. Rəmz anlayan, söz düşünən, dərd bilən; Aləmlərdə şöhrətlənir, bəll
sif. Məşhur, məşhur olmaq, ad-san qazanmış, şöhrət qazanmış, tanınmış, namdar. Şöhrətli kompozitor. Şöhrətli qəhrəmanlarımız
sif. [ər. şöhrət və fars. …pərəst] Şöhrət düşkünü; vəzifə, fəxri mövqe, ad, vəzifə və s.-yə həddən artıq can atan; təkəbbürlü, lovğa
is. Şöhrət düşkünlüyü, şöhrətə, adı çıxmağa, böyük vəzifə, mövqe tutmağa həddindən artıq can atma; təkəbbür, lovğalıq
sif. Dik. Xoşuna gəldimi Kürün kənarı? Gördünmü, gördünmü şök çinarları? O.Sarıvəlli
is. Nazik çubuq dəstəsi. Yolunan yeddi yaşında bir oğlan … ayaqyalın, qabağına bir dəstə quzu qatıb və əlindəki şökə ilə bu quzuları vura-vura gəlir k
f. Arxa ayaqlar üstündə oturmaq (it)
is. [ər.] Alov, parıltı, işıltı, şəfəq. [Xortdan:] Səhranın günbatan tərəfindən, gördüm, bir şölə asimanə bülənd olub
“Şölə”dən kiç. Bir şöləcik parlayıb söndü
“Şölələndirmək”dən f.is
f. Alovlandırmaq, işıqlandırmaq, şəfəqləndirmək. …Gün dağlara düşəndə günün şəfəqi dağların gah bu tərəfini şölələndirib, o tərəfinə qara kölgə salır,
“Şölələnmək”dən f.is
f. Şölə saçmaq, alovlanmaq, alışıb-yanmaq, işıqlanmaq, işıq vermək, şəfəqlənmək. Yenə od tutdu dan yeri, yandı; Şölələndi üfüq, alovlandı
“Şöngümək”dən f.is
f. Çömbəlmək. Alabaş quyruğu üstə şöngüyüb aram-aram hürür, gah da eyvanın altına tərəf soxulurdu. B
“Şötdəmək”dən f.is
f. dan. Tez-tələsik tikmək. Paltarın ətəyini şötdəmək
is. məh. Dəvənin belinə bağlanan enli ip
is. [ər.] Calal, dəbdəbə, ehtişam, həşəmət (klassik şeirdə bəzən tərkibdə “şövkəti-şan” şəklində işlənir)
sif. tənt. Əzəmətli, həşəmətli (padşahlara, hökmdarlara verilən ünvan). [Əsli:] Ey şövkətli paşa, Kərəmə rəhmin gəlsin
is. [ər.] 1. Şiddətli meyil, həvəs, arzu, istək. [Nuxulular] Molla İbrahim Xəlili bu halət ilə görməkdən vəch edib, şövqdən qayəm sövt ilə çağırırlar
zərf Böyük həvəslə, ruh yüksəkliyilə, vəcdlə, ürəklə, ilhamla, sevə-sevə. Şövqlə oxumaq. Şövqlə işləmək
sif. Həvəsləndirici, ruhlandırıcı
“Şövqləndirmək”dən f.is
f. Şövqə gətirmək, ruhlandırmaq, həvəsləndirmək, ilhamlandırmaq. Atası Fərmanın oynamasına və dülgərlik həvəsinə düşməsinə mane olmaz, əksinə, onu şöv
“Şövqlənmək”dən f.is
f. Şövqə gəlmək, bərk həvəslənmək, həvəsə gəlmək, vəcdə gəlmək, ilhama gəlmək, ruhlanmaq
sif. 1. Şövqü, həvəsi olan; şövqə, həvəsə gəlmiş; bir şeyin şövqündə, həvəsində, arzusunda olan, həvəsli
sif. və zərf Həvəssiz, könülsüz, ruhsuz, istəmədən. Şövqsüz işləmək