is. Xəstəlik, ruhi sarsıntı nəticəsində huşunu itirmə halı; bayğınlıq, bihuşluq. [Mehriban] indi bir ay olardı ki, ürəkkeçmənin əlaməti olan halları ö
bax ürəkkeçmə. Gecə yarısı Feyzullanın arvadını, uşaqlarını ürəkqopma azarına salıb, evin altını üstünə çevirdilər
sif. Ürəkləndirən, cəsarət verən, cəsarətini artıran, ürək-dirək verən, ruhlandıran (bir işə). Ürəkləndirici sözlər
“Ürəkləndirmək”dən f.is
f. Cəsarətləndirmək, cəsarət vermək, ruhlandırmaq, ürək-dirək vermək. Qoçər arabir Beyrəyin obasına gəlir, onun ata-anası, bacıları ilə görüşür, onlar
“Ürəklənmək”dən f.is
f. Cəsarətlənmək, cəsarəti artmaq, cəsarət etmək, cəsarəti özünə qayıtmaq. Dilənçinin açıq üzündən və mehriban danışığından Nurəddin ürəklənib ağacdan
sif. Heç şeydən qorxmayan, qoçaq, cəsur, igid, qorxubilməz. [Yusif:] Məhəbbət həqiqət yaxşı şeydir, danışmayanı danışdıran, çirkini gözəl edən, qorxağ
is. Ürəkli adamın hal və keyfiyyəti; qorxubilməzlik, cəsarət
sif. 1. Adamın ürəyini sıxan, cansıxan, cansıxıcı; qəm, kədər gətirən. Ürəksıxan xarabalıq. Ürəksıxıcı qış axşamı
is. Ürəyi sıxan hal, keyfiyyət, şey
sif. Adamın qəlbini qıran, toxunan; toxunaqlı. Ürəksındırıcı söz
sif. və zərf 1. Qorxaq, ağciyər, xoflu, cəsarətsiz. [Tarverdi:] Mən də qorxumdan ki mənə ürəksiz deməsinlər, quldurluğa getdim
zərf 1. Qorxaqcasına, cəsarətsizcəsinə. Ürəksizcəsinə hərəkət etmək. 2. Həvəssiz(cəsinə)
is. Cəsarətsizlik, qorxaqlıq
sif. Ürək şəklində olan; ürəyəoxşar
sif. Ruhlandırıcı, təsəlliverici. Ürəkverici xəbər
sif. Ürəyə pis təsir edən, adamı sarsıdan; sarsıdıcı, təsirli, acınacaqlı. Ürəkyandıran qışqırıq. Ürəkyaxıcı görünüş
bax ürəkvari
sif. Xoşagələn, gözəşirin, gözəgəlimli, bəyənilən, cazibəli. [Məhbub xanım] baxdı ki, [Bəlli Əhməd], düzdü, bir az kor-kobuddu, amma elə ürəyəyatan oğ
sif. Ürəyini gizlədə bilməyən, ürəyində nə varsa açıb söyləyən; açıqürəkli, təmizürəkli, səmimi. [Sara:] Bəhram! Sən bilirsən ki, mən bir ürəyiaçıq, s
sif. Ürəyiaçıq adamın xasiyyəti; açıqürəklilik, səmimilik
sif. Başqasının halına acımayan; sərtürəkli, daşürəkli, zalım, qəddar. Ürəyibərk adam
is. Ürəyibərk adamın xasiyyəti; zalımlıq, qəddarlıq
sif. Ürəyində dərdi, kədəri, nisgili olan; dərdli, kədərli, nisgilli
sif. Heç bir şeydən təsirlənməyən; daşürəkli, qəlbidaş; rəhmsiz, insafsız
sif. Hamıya yaxşılıq edən, genişürəkli
bax ürəyinazik
bax ürəyinaziklik
sif. Başqasının xoşbəxtliyini istəməyən, hər şeyə, hər kəsə şübhə ilə baxan; xainürəkli, qəlbiqara, paxıl
is. Ürəyiqurdlu adamın xasiyyəti; qəlbiqaralıq, paxıllıq
bax ürəyiyumşaq
bax ürəyiyumşaqlıq
zərf İstədiyi, arzuladığı, ürəyində tutduğu kimi. Burnaşov çariçanın mərhəmət və ədalətindən danışır, camaatın güzəranına, qoşunların halına toxunmur
sif. İncimiş, küsmüş, küskün, qəlbiqırıq, ürəyi bir şeydən sınmış
is. Ürəyisınıq adamın keyfiyyəti; küskünlük, qəlbiqırıqlıq
sif. Ürəyində sözü olan, hələ deyilməmiş sözü olan
sif. Ürəyində paxıllıq, kin, küdurət olmayan, qəlbi təmiz olan; səmimi
sif. Tez təsirlənən, mütəəssir olan, ürəyiyumşaq. [Tutu Qönçəyə:] Mən səni bu qədər ürəyiyuxa (z.) bilməzdim
is. Ürəyiyuxa adamın xasiyyəti; ürəyiyumşaqlıq
sif. Ürəyinazik, ürəyiyuxa, ürəyincə
is. Ürəyiyumşaq adamın xasiyyəti; ürəyinaziklik, ürəyiincəlik, ürəyiyuxalıq
is. [ər.] kit. Məcburi olmayıb zamanın tələbindən doğan adət, qayda, üsul, hökm, dəb. [Şeyx Sədra:] Ürfü şər olmayır bu fikrə şərik; Çəkilir şeymidir