Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • UŞAQLAŞMA

    “Uşaqlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • UŞAQLAŞMAQ

    f. Qocalıqdan ağlı zəifləşmək, xərifləmək, özünü uşaq kimi aparmaq. Görünür, adam qocaldıqca uşaqlaşır

    Tam oxu »
  • UŞAQLI

    sif. Uşağı ya uşaqları olan. Uşaqlı qadın. – [Cəmilə:] Əhməd uşaqlı anaya heç bir zaman kəm baxa bilməz

    Tam oxu »
  • UŞAQLIQ

    is. 1. Uşaq yaşları. Uşaqlıq dövrü. Uşaqlıq illəri yadımdadır. Uşaqlığı kənddə keçib. Uşaqlıq xatirələri

    Tam oxu »
  • UŞAQLIQDAN

    zərf Uşaqlıq illərindən, uşaq olduğu vaxtdan, lap kiçik yaşlarından. Məndə uşaqlıqdan folklora maraq oyadan Yusif əmi olmuşdur

    Tam oxu »
  • UŞAQSALDIRMA

    is. tib. Hamiləliyin süni yolla vaxtından qabaq dayandırılması və dölün ana bətnindən çıxarılması

    Tam oxu »
  • UŞAQSALMA

    is. tib. Hamiləliyin süni yolla vaxtından qabaq dayandırılması və dölün ana bətnindən çıxarılması

    Tam oxu »
  • UŞAQSEVƏN

    sif. Uşaqları sevən, balaca uşaqlara nəvaziş göstərən, onları əyləndirməyi sevən (adam)

    Tam oxu »
  • UŞAQSEVƏNLİK

    is. Uşaqlara məhəbbət, uşaqları sevmə

    Tam oxu »
  • UŞAQSIZ

    sif. Uşağı, övladı olmayan, övladsız. Uşaqsız qadın

    Tam oxu »
  • UŞAQSIZLIQ

    is. Uşağı, övladı olmama; övladsızlıq; sonsuzluq

    Tam oxu »
  • UŞQUN

    is. köhn. [rus., əsli ing. “Schooner”dən] İkidorlu yelkənli gəmi (qayıq). [Yengə:] Hacı ağa, gəlinin sənə salam verir, ona nə bağışlayırsan? Qayınata

    Tam oxu »
  • UŞQUNÇU

    is. köhn. Uşqun sahibi, uşqunda işləyən, gəmiçi

    Tam oxu »
  • UTANCAQ

    sif. və is. Çox utanan, alışmadığı mühitdə, şəraitdə adamların yanında sıxılan, üzü qızaran. Utancaq uşaq

    Tam oxu »
  • UTANCAQLI

    bax utanılacaq. Əslində iş öz-özlüyündə bir az [Nadirin] nəzərində utancaqlı idi. B.Talıblı

    Tam oxu »
  • UTANCAQLIQ

    is. Utancaq adamın hal və xasiyyəti, hər şeydə utanma xasiyyəti. Utancaqlıq yaxşı şeydir, amma öz yerində! Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • UTANCAQLILIQ

    is. Utancaq adamın hal və xasiyyəti, hər şeydə utanma xasiyyəti. Utancaqlıq yaxşı şeydir, amma öz yerində! Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • UTANDIRMA

    “Utandırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • UTANDIRMAQ

    f. Birinin utanmasına, xəcalət çəkməsinə səbəb olmaq, bir söz deyərək, ya danlayaraq, töhmətləndirərək onda xəcalət və ya peşmançılıq hissi oyatmaq, q

    Tam oxu »
  • UTANIB-QIZARMA

    “Utanıb-qızarmaq”dan f.is. Mən Laçının utanıb-qızarmasına razı olmadım və dedim. H.Nəzərli

    Tam oxu »
  • UTANIB-QIZARMAQ

    bax utanmaq. [Məmməd] qalxdı, utanıb-qızararaq səs gələn tərəfə getdi. Çəmənzəminli. Doktor çeşməyini götürüb cibinə qoyur, açıq gözilə Gülöyşəyə baxı

    Tam oxu »
  • UTANILACAQ

    sif. Xəcalətə, utanmağa səbəb olan, münasib olmayan, pis. Burada utanılacaq şey yoxdur

    Tam oxu »
  • UTANMA

    “Utanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • UTANMADAN

    zərf Utanmayaraq, xəcalət çəkmədən, həyasızcasına, təklifsizcəsinə, arsız-arsız. Utanmaqsızın (utanmadan) böhtan atmaq

    Tam oxu »
  • UTANMAQ

    f. 1. Bir işdən, hərəkət və sözdən, ya da başqa bir səbəbdən xəcalət çəkmək, mənəvi üzüntü duymaq. Bolqar öz dilini bilmədiyindən xəcalət çəkəndə bizl

    Tam oxu »
  • UTANMAQSIZIN

    zərf Utanmayaraq, xəcalət çəkmədən, həyasızcasına, təklifsizcəsinə, arsız-arsız. Utanmaqsızın (utanmadan) böhtan atmaq

    Tam oxu »
  • UTANMAZ

    sif. və is. Heç şeydən utanmayan, həya etməyən, həyasız, arsız, abırsız. Utanmaz hərəkət. Utanmaz adam

    Tam oxu »
  • UTANMAZCASINA

    zərf Həyasızcasına, abırsızcasına, sırtıqcasına, həyasız-həyasız. Utanmazcasına yalan danışmaq. Utanmazcasına cavab qaytarmaq

    Tam oxu »
  • UTANMAZLIQ

    is. Həyasızlıq, abırsızlıq, arsızlıq; utanmaz hərəkət (söz)

    Tam oxu »
  • UTİ

    is. tar. Alban tayfalarından biri; müasir udinlərin sələfləri

    Tam oxu »
  • UTİ́L

    [lat. utilis] İşlətmək üçün yaramayan, lakin xammal kimi istifadə oluna bilən şeylər, faydalı tullantılar (metal qırıntıları, əsgi-üsgü, kağız və s

    Tam oxu »
  • UTİLƏR

    is. tar. Alban tayfalarından biri; müasir udinlərin sələfləri

    Tam oxu »
  • UTİLİTÁR

    sif. [lat. utilitas-dan] Ancaq praktik istifadəni, xeyir, fayda götürmək məqsədini güdən; praktik, tətbiqi

    Tam oxu »
  • UTİLİTARİ́ZM

    [lat.] 1. Etikada: eqoizmə, fərdiyyətçiliyə əsaslanan burjua cərəyanı (bu cərəyan tərəfdarları iddia edirlər ki, insanın bütün əməlləri ancaq hər şeyd

    Tam oxu »
  • UTİLİTARLIQ

    bax utilitarizm 2-ci mənada

    Tam oxu »
  • UTİLİZÁSİYA

    [lat. utilis-dən] İstifadə etmə (edilmə), səmərəli istifadə. // Tullantıların, yarımfabrikatların, yanacaq materiallarının və s

    Tam oxu »
  • UTİLYIĞAN

    is. Util yığmaqla məşğul olan işçi

    Tam oxu »
  • UTOPİ́K

    sif. [yun.] 1. fəls. Utopiya (1-ci mənada) üzərində qurulmuş; qeyri-elmi, xəyali. Utopik sosializm. 2

    Tam oxu »
  • UTOPİ́ST

    [yun.] Utopizmə qapılmış adam: xəyalpərəst

    Tam oxu »
  • UTÓPİYA

    [yun. utopos] 1. Cəmiyyəti yenidən qurmaq, ideal cəmiyyət yaratmaq haqqında qeyri-elmi fəlsəfi görüş, nəzəriyyə

    Tam oxu »
  • UVERTÜRA

    [fr. ouvertura] Operanın, baletin və s.-nin müqəddiməsi. “Koroğlu” operasının uvertürası. – Ümumiyyətlə, opera əsərləri simfonik orkestr tərəfindən hə

    Tam oxu »
  • UVOLOGİYA

    is. [lat.] Üzümün salxım və giləsinin struktur komponentləri haqqında elm

    Tam oxu »
  • UY-UY

    təql. Ağrı, qorxu, ürkmə və s. hissləri ifadə edir. [Şeyx Nəsrullah] … birdən “uyuy” eləyib, sol əlini qoyur böyrünə

    Tam oxu »
  • UYAR

    sif. Uyğun, müvafiq, münasib, düzgələn, uyan, uyğun gələn

    Tam oxu »
  • UYARLI

    sif. Uyğun, müvafiq, münasib, düzgələn, uyan, uyğun gələn

    Tam oxu »
  • UYARLIQ

    is. Uyma, uyğun gəlmə, düz gəlmə; uyğunluq, münasiblik

    Tam oxu »
  • UYARSIZ

    sif. Uymayan, uyğun gəlməyən, düz gəlməyən, müvafiq olmayan, uyğunsuz

    Tam oxu »
  • UYARSIZLIQ

    is. Uyğunsuzluq, uymama, düz gəlməmə, uyğun olmama

    Tam oxu »
  • UYDURMA

    1. “Uydurmaq”dan f.is. 2. is. Həqiqətdə mövcud olmayıb birisi tərəfindən uydurulan əsilsiz şey; qondarma, yalan, əfsanə, saxta

    Tam oxu »
  • UYDURMAÇI

    is. Olmamış, ya olmayan bir şeyi özündən uyduran, özündən quraşdıran adam; yalançı, qondarmaçı, iftiraçı, böhtançı

    Tam oxu »