Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • VERİLMƏ

    “Verilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • VERİLMƏK

    “Vermək”dən məch. Əldənələ verilmək. Klub üçün yaxşı bina verilmişdir. Maaş sabah veriləcəkdir. – Üçüncü siqnal veriləndə Ehtiyat xalanın qəlbi tərpən

    Tam oxu »
  • VERİM

    is. Məhsul vermə qabiliyyəti; bərəkət, məhsul, səmərə. Bu inəyin verimi yaxşıdır

    Tam oxu »
  • VERİMCİL

    sif. 1. Bol məhsul verən, məhsuldar, bərəkətli. Verimcil inək. Verimcil ağac. 2. məc. Əliaçıq, səxavətli

    Tam oxu »
  • VERİMLİ

    bax verimcil. Verimli torpağı, geniş çölləri; … Keçidləri, rizləri var ölkəmin. C.Cabbarlı

    Tam oxu »
  • VERİMLİLİK

    is. Məhsuldarlıq, bərəkətlilik, münbitlik. Torpağın verimliliyi

    Tam oxu »
  • VERİMSİZ

    sif. Məhsul verməyən, bərəkətsiz

    Tam oxu »
  • VERİ́Ş

    bax vermə

    Tam oxu »
  • VERİZM

    is. [ital.] XIX əsrin sonunda italyan ədəbiyyatında, musiqisində və təsviri sənətində realist cərəyan

    Tam oxu »
  • VERMƏ

    “Vermək”dən f.is. Qiymət vermə. Ara vermə

    Tam oxu »
  • VERMƏK

    f. 1. Bir şeyi öz əlindən çıxarıb başqasına ötürmək, təslim etmək, çatdırmaq; tapşırmaq. Pul vermək. Onu mənə ver

    Tam oxu »
  • VERMİŞÉL

    [ital.] Fabrikdə hazırlanan girdə əriştə növü

    Tam oxu »
  • VERMİŞELLİ

    sif. Vermişeldən hazırlanmış, içərisində vermişel olan. Vermişelli şorba

    Tam oxu »
  • VERONAL

    is. [lat.] tib. Yuxu dərmanı

    Tam oxu »
  • VERSİYA

    is. [lat.] 1. Rəvayət, şayiə, xəbər. 2. Eyni faktın və ya hadisənin bir-birindən fərqli bir neçə cür izahı

    Tam oxu »
  • VERST

    [rus. верстá] köhn. 1,06 kilometrə bərabər rus uzunluq ölçüsü (metr üsuluna keçməzdən əvvəl işlənirdi)

    Tam oxu »
  • VERSTÁTKA

    [rus.] köhn. Əl ilə hərfləri yığmaq üçün mətbəə aləti. O kiçik bir verstatkanın ağacı üzərində yarımçıq qalmış naboru götürüb, sürətlə yığmağa başladı

    Tam oxu »
  • VERSTLİK

    sif. Saylarla işlənərək, məsafənin neçə verst uzunluğunda olduğunu göstərir. Qala şəhərin qırx verstliyində idi

    Tam oxu »
  • VERŞOK

    [rus.] köhn. Arşının 1/ 16 hissəsinə – 4,4 sm-ə bərabər köhnə rus uzunluq ölçüsü. …Bu sünbə nəinki tamam arşındır, hətta arşından iki verşok da azdır

    Tam oxu »
  • VERTİKÁL

    sif. Şaquli. Vertikal xətt. Vertikal vəziyyətdə

    Tam oxu »
  • VERTİKALLIQ

    is. Şaqulilik; şaquli şeyin halı

    Tam oxu »
  • VERTOLYÓT

    [rus.] Şaquli xətt üzrə qalxıb enə bilən, həmçinin havada sallana bilən xüsusi quruluşlu təyyarə. Şəhər ilə Sumqayıt və “Neft daşları” arasında vertol

    Tam oxu »
  • VESTERN

    sif. [ing.] Qərbə məxsus olan, qərbə aid olan

    Tam oxu »
  • VESTİBǗL

    [fr.] Adətən ictimai binaların daxili girəcəyində böyük dəhliz, geniş eyvan. Teatrın vestibülü

    Tam oxu »
  • VETERÁN

    [lat.] 1. Müharibə iştirakçısı olan qocaman döyüşçü. Böyük Vətən müharibəsi veteranları ilə görüş. 2

    Tam oxu »
  • VÉTO

    [lat.] Qadağan etmə, ləğv etmə: a) dövlət hüququnda: bir dövlət orqanının başqa bir orqanın qərarının həyata keçirilməsini qəti və ya şərti qadağan et

    Tam oxu »
  • VEYİL

    sif. Avara, boş-boşuna gəzən, heç bir iş sahibi olmayan. Veyil adam. // İs. mənasında. [Nabat:] Sən elə veylin üstündə öz əmini niyə belə ağrıdırsan?

    Tam oxu »
  • VEYİL-VEYİL

    zərf Avara-avara, boş-boşuna, heç bir işdən yapışmayaraq, boş-bikar. Veyilveyil gəzmək. – [Kərim babanın] o qapı-bu qapıda veyil-veyil sürünməkdən baş

    Tam oxu »
  • VEYİLLƏNMƏ

    “Veyillənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • VEYİLLƏNMƏK

    f. Heç bir iş görməyərək boş-boş, avara-avara gəzmək. Bu Allahın bəlasına giriftar olmuş da yaylaqlarda veyillənməkdən yorulmadı

    Tam oxu »
  • VEYİLLƏŞMƏ

    “Veyilləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • VEYİLLƏŞMƏK

    f. Veyil olmaq, avara olub getmək, tənbəlləşmək

    Tam oxu »
  • VEYİLLİK

    is. Heç bir işdən yapışmayaraq boş-boş gəzmə; avaralıq, bikarlıq

    Tam oxu »
  • VEZİKUL

    is. [lat.] tib. Dəridə qabarcıq, suluqlar, səpgi

    Tam oxu »
  • bağl. Sadə cümlələrdə həmcins üzvləri, mürəkkəb cümlələrdə isə onun tərkibinə daxil olan cümlələri bir-birinə bağlayır

    Tam oxu »
  • VƏBA

    is. [ər.] tib. Çox yoluxucu ağır bir xəstəlik; ovma. Bunlardan da əlavə, Rəşt şəhərində tif və vəba xəstəliyi şiddətli surətdə yayılırdı

    Tam oxu »
  • VƏBAL

    is. [ər.] köhn. Günah, məsuliyyət; babal. [Şəhrəbanı xanım:] Bunun vəbalı olsun Parij qızlarının, gəlinlərinin boynuna ki, … xalqı azdırıb yoldan çıxa

    Tam oxu »
  • VƏBALI

    sif. tib. Vəba xəstəliyinə tutulmuş. Vəbalı xəstələr

    Tam oxu »
  • VƏCAHƏT

    is. [ər.] Gözəllik, qəşənglik, göyçəklik, yaraşıq; gözəl üz. Nəçidir ay vəcahətdə ola tay sənə. Q.Zakir

    Tam oxu »
  • VƏCAHƏTLİ

    sif. Üzü gözəl, qəşəng, göyçək

    Tam oxu »
  • VƏCD

    is. [ər.] Həddən artıq sevinc, şadlıq, ruh yüksəkliyi; hədsiz şövq və həvəs. Sevincimin, vəcdimin çoxluğundan durub oynamaq istəyirdim

    Tam oxu »
  • VƏCDLİ

    sif. Vəcdə gəlmiş, cuşa gəlmiş, ruhlanmış, şad, sevincli

    Tam oxu »
  • VƏCH

    is. [ər.] 1. klas. Üz, sifət, çöhrə, surət. Leyk hanı səndə bəsirət gözü; Ta görəsən vəchi-dilarasını

    Tam oxu »
  • VƏCİHƏ

    sif. [ər.] Gözəl, qəşəng, göyçək. Şəhər əhalisindən Nəbi İsmayılov adlı bir şəxsin bir vəcihə qızı var idi

    Tam oxu »
  • VƏD

    is. [ər.] Bir işi yerinə yetirmək üçün qabaqcadan söz vermə, öhdəyə götürmə. [Molla İbrahim Xəlil:] …İyirmi put, onu da yəhudilər aparsınlar ki, mənim

    Tam oxu »
  • VƏDƏ

    is. [ər.] 1. Bir iş üçün qabaqcadan təyin olunan vaxt, müddət. Vədəsi çatmaq. Vədəsi qurtarmaq. – Şəbanın vədəsi tamam oldu

    Tam oxu »
  • VƏDƏXİLAF

    sif. və zərf [ər.] Vədəsinə əməl etməyən, söz verib vaxtında yerinə yetirməyən, boynuna götürdüyü işi vaxtında görməyən

    Tam oxu »
  • VƏDƏXİLAFLIQ

    is. dan. Söz verib vaxtında yerinə yetirməmə, boynuna götürdüyü işi vaxtında görməmə; vədəsinə xilaf çıxma

    Tam oxu »
  • VƏDƏLƏŞMƏ

    “Vədələşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • VƏDƏLƏŞMƏK

    f. Görüşmək üçün aralarında sözləşmək, vaxt təyin etmək, birbirinə söz vermək. Saat 3-də görüşməyə vədələşdilər

    Tam oxu »