is. [lat.] Müxtəlif formalı elastik cisimlərin mexaniki rəqsi, titrəyiş
[fr.] mikr. Ucu əyri çöp, yaxud vergül şəklində bakteriya, mikrob. Düz çöp şəklində olan mikroblara basil, azca əyri (vergül şəklində) olanlara vibrio
is. [lat.] Qaramal və qoyunlarda təsadüf edilən yoluxucu xəstəlik
təql. Quşların cikkiltisi. İki yolçu sevimli qırlanğıc; Ötüşür bir budaqda şən: “vic-vic!” A.Şaiq
is. [ər.] Öz hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hissi, təmiz ürək hissi, öz hərəkətlərinin yaxşı və ya pis olduğunu duyma
zərf [ər.] Vicdanca, vicdan cəhətindən, öz hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hissi ilə, təmiz ürək hissi ilə
sif. [ər.] Vicdana mənsub və aid olan. [Məlikə xanım:] Oğlum, daxili saflıq və vicdani saflıq insan üçün böyük bir vüqardır! S
sif. Vicdanı olan, öz iş və hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hiss edən; ürəyindəki təmiz hiss qüvvətli olan; insaflı
is. Vicdanı olma, vicdanla hərəkət etmə, vicdanlı münasibət
sif. Vicdanı olmayan, öz hərəkəti üçün cəmiyyət qarşısında mənəvi məsuliyyət hiss etməyən, ürək hissi təmiz olmayan; insafsız
zərf Vicdana uymayan bir tərzdə, insafsızcasına; həyasızcasına. Vicdansızcasına hərəkət
is. Vicdanı olmama; öz hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hissinin olmaması; insafsızlıq. Zənnimcə, xilqətdən daha əvvəl ədalətsizlik və vicdansızlıq yar
dan. bax vicvicə. Məni vicə tutdu
“Vicələndirmək”dən f.is
f. Yüngül üşütmə əmələ gətirmək, vicə gətirmək
“Vicələnmək”dən f.is
f. Bədənində yüngül üşütmə hiss etmək. O, şübhəli nəzərlərlə içəri girənləri süzüb, əllərini ovuşdurdu və vicələnirmiş kimi: – A bala, o pəncərəni ört
is. dan. Üşütmə. Canıma vicvicə düşdü
is. [ər.] Görüşüb bir-birindən müvəqqəti və ya həmişəlik ayrılma; xudahafizləşmə, sağollaşma; əlvida
“Vidalaşmaq”dan f.is
f. Görüşüb bir-birindən (həmişəlik, ya müvəqqəti) ayrılmaq; xudahafizləşmək, sağollaşmaq. Student xanımla vidalaşaraq, iki gündən sonra daşınacağını b
is. [lat.] Televiziya, radiolokasiya siqnalları və başqa mürəkkəb elektrik siqnallarının elektron şüa borusu ekranında təsviri ilə bağlılıq bildirən m
[lat.] bot. Çölnoxudu; noxudaoxşar yem otu
is. [ing.] Əvəzedici, əvəz edən, vəkil olunmuş şəxs
[skand.] Qədim Skandinaviya dəniz döyüşçüsü; dəniz qulduru
[fr.] Köhnə Fransada, İngiltərədə və bəzi başqa dövlətlərdə: baron ilə qraf arasında orta zadəgan rütbəsi və bu rütbəyə sahib olan adam
[lat.] Biliyin müxtəlif sahələrindən şifahi və ya yazılı sualların cavabını tapma oyunu
is. [ər.] 1. Böyük inzibati ərazi bölgüsü. Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti. 2. Ölkə, məmləkət, mahal, əyalət, ərazi, yer
is. [ər.] mus. Azərbaycan klassik muğamlarının bəzilərinin tərkibində olan əsas şöbələrdən birinin adı
[lat.] Şəhər kənarında bağ-bağat içərisində qəşəng ev; köşk. Burada çox gözəl villalar tikilmiş, həyətlər, bağçalar səliqəyə salınmışdır
is. [fr.] 1. Kartof, kələm, çuğundur, yumurta və sirkə ilə hazırlanan soyuq yemək; qəlyanaltı yeməyi
is. [fr.] Orta və ya ali məktəbi qutaranların fərdi şəkillərdən ibarət kollektiv şəkli
is. Kimyəvi maddə
[rus.] 1. Burğulu mıx, burğu şəklində olan mıx. Vintlə bərkitmək. Vinti boşaltmaq. // dan. Ümumiyyətlə, yivli şeylər: şurup, bolt və s
is. Vinti burub bərkitmək və ya açmaq üçün alət. Bıçağın üç-dörd tiyəsi, qayçısı, dırnaqtutanı, konservaçanı, vintburanı, tıxac çıxardanı vardı
“Vintləmək”dən f.is
f. Vintlə bərkitmək, vintlə bir şeyi başqa şeyə rəbt etmək
“Vintlənmək”dən f.is
məch. Vintlə bərkidilmək
f.sif. Vintlə bərkidilmiş. Döşəməyə vintlənmiş skamya
sif. 1. Bərkitmək üçün vinti olan. 2. Vintlə bərkidilmiş, vintlənmiş. 3. xüs. Vintlə təchiz edilmiş (bax vint 2-ci mənada)
sif. Vintə oxşayan, vintşəkilli, vint kimi, burğuya oxşayan. Minarənin yuxarısına çıxmaq üçün tikilmiş daş pilləkən vintvari şəkildə olub, qüllənin iç
[ital.] mus. 1. XV-XVIII əsrlərdə Qərbi Avropada yayılmış müxtəlif ölçü və diapazonlu, yayla çalınan, adətən altısimli musiqi aləti
[ital.] mus. Skripka tipində düzəldilmiş yayla çalınan bastenor diapazonlu dördsimli musiqi aləti. Daşıdığı adından bəlli olduğu kimi, simli orkestrin
is. Violonçel çalan çalğıçı
is. [fr.] 1. Döngə. 2. Təyyarənin üfüqi müstəvidə pilotaj fiquru. 3. Fotoqrafiyada pozitiv fototəsvirlərə rəng verilməsi üçün istifadə olunan məhlul
sif. [fars.] Uçuq, yıxıq, dağılmış; viranə qalmış; bərbad. Viran şəhər. Viran ev. Viran ölkə. – Açdı mənə dərdli ağac; Viran bağın məlalını