Толковый словарь азербайджанского языка

  • VURDURMA

    “Vurdurmaq”dan f.is

    Полностью »
  • VURDURMAQ

    “Vurmaq”dan icb

    Полностью »
  • VURĞU₁

    is. 1. Vuruş, zərbə. Yan alan gəmilərin vurğusundan qorumaq üçün əsasın qabaq hissəsində xüsusi qoruyucu qoyulur

    Полностью »
  • VURĞU₂

    is. qram. Kəlmədə müəyyən səsin (səslinin) ucalması və bunun üçün o səsin və ya hərfin üzərinə qoyulan işarə

    Полностью »
  • VURĞULU

    sif. dilç. Üzərində vurğu (vurğu işarəsi) olan. Vurğulu hərf

    Полностью »
  • VURĞUN

    sif. 1. Vurulmuş, aşiq olmuş, həddindən artıq sevən; məftun. Zəfər sözünün də vurğunuyam mən; Günəşdən ucadır onun bayrağı! S

    Полностью »
  • VURĞUSUZ

    sif. dilç. Vurğusu olmayan. Vurğusuz heca

    Полностью »
  • VURĞUSUZLUQ

    is. dilç. Vurğu olmaması

    Полностью »
  • VURHARAY

    is. dan. Səs-küy, qalmaqal, vurçatlasın

    Полностью »
  • VURHAVUR

    1. is. Dava, vuruşma, dalaşma, qarmaqarışıqlıq, səs-küy, qalmaqal. Kazım gülərək dedi: – Ay Allahqulu, yaxşı ki, yaxamızı bu vurhavurdan qurtardıq

    Полностью »
  • VURHAY

    is. dan. Səs-küy, qalmaqal, vurçatlasın

    Полностью »
  • VURMA

    1. “Vurmaq”dan f.is. 2. riyaz. Hasil almaq üçün bir ədədin başqa bir ədədə, yaxud öz-özünə vurulması

    Полностью »
  • VURMAQ

    f. 1. Əli ilə və ya əldə tutulan bir şeylə çırpmaq, zərbə endirmək. Ağacla vurmaq. Şillə vurmaq. Qamçı ilə vurmaq

    Полностью »
  • VURNUXMA

    1. “Vurnuxmaq”dan f.is. 2. is. Təlaş, təşviş, həyəcan, çaxnaşma. □ Canına vurnuxma salmaq – qorxuya salmaq

    Полностью »
  • VURNUXMAQ

    f. 1. Boş-boşuna o tərəf-bu tərəfə getmək; qurdalanmaq, yerində hərəkət etmək, boş-boşuna daim hərəkətdə olmaq, əlləşmək, çalışıb-çapalamaq

    Полностью »
  • VURUB-YIXAN

    sif. Azğın, qudurğan; şuluqçu, dəcəl, zərər verən (bəzən qoçaq, qorxmaz mənasında da işlənir). Teymur ağa həm məşhur kefçi, həm də nüfuzlu və vurub-yı

    Полностью »
  • VURUQ

    is. riyaz. Vurma əməlində: iki və ikidən çox bir-birinə vurulan ədədlərdən biri

    Полностью »
  • VURULAN

    is. riyaz. Hesabda: tam ədədlərin vurulmasında eyni toplanan kimi təkrar edilən ədəd

    Полностью »
  • VURULMA₁

    “Vurulmaq1”dan f.is

    Полностью »
  • VURULMA₂

    “Vurulmaq2”dan f.is

    Полностью »
  • VURULMAQ₁

    məch. 1. Zərbə endirilmək. Ağac ilə vurulmaq. // Döyülmək, kötəklənmək. 2. Çalınmaq, qaxılmaq, soxulmaq

    Полностью »
  • VURULMAQ₂

    f. Bənd olmaq, aşiq olmaq, məftun olmaq, həddindən artıq sevmək. Qazamat qulluqçularından birisi Həcərə vurulur

    Полностью »
  • VURUM

    is. Sərrast vurma. Ağalıq verimlədir, igidlik vurumla. (Ata. sözü)

    Полностью »
  • VURUŞ

    is. 1. Vuruşma; dava, müharibə, döyüş. Qılınc vuruşundan, güllə səsindən; Yuvadakı quşlar uçhauç oldu

    Полностью »
  • VURUŞAN

    f.sif. Döyüşən, savaşan, dalaşan, çarpışan, dava edən. Düşmənlə vuruşan qoşun. // İs. mənasında. Vuruşanları aralamaq

    Полностью »
  • VURUŞDURMA

    “Vuruşdurmaq”dan f.is

    Полностью »
  • VURUŞDURMAQ

    icb. Bir-birinin üzərinə salışdırmaq, savaşdırmaq, aralarına dava salmaq. Dostları vuruşdurmaq

    Полностью »
  • VURUŞQAN

    sif. Çox vuruşan, döyüşən, savaşqan; vuruşmağı, savaşmağı sevən. Vuruşqan uşaq

    Полностью »
  • VURUŞMA

    1. is. Döyüş, çarpışma, dava, savaş, savaşma. Fəxrəddinlə turanlıların vuruşmaları bir saatdan artıq çəkdi

    Полностью »
  • VURUŞMAQ

    f. 1. Döyüşmək, savaşmaq, çarpışmaq. Düşmənlə vuruşmaq. – Gəl indi cəbhəyə, yoldaş olaq biz; Bir cüt aslan kimi vuruşaq qoşa

    Полностью »
  • VÜCUD

    is. [ər.] 1. Olma, varlıq, mövcud olma, var olma. Bəs bunların vücudu nəyə lazımdır! M.F.Axundzadə. Kəndlilər onun [Xəlilin] vücudunu özləri üçün bir

    Полностью »
  • VÜCUDLU

    sif. Bədənli, gövdəli, cüssəli, əndamlı. Qız ucaboylu, sağlam vücudlu, sarısaçlı bir rus qızı idi. M

    Полностью »
  • VÜCUDNAMƏ

    is. [ər. vücud və fars. …namə] Folklorda: insanın doğulduğu gündən son gününə qədər keçirdiyi həyatın ayrıayrı mərhələlərini əks etdirən aşıq şeri for

    Полностью »
  • VÜKƏLA

    [ər. “vəkil” sözünün cəmi] köhn. Vəkillər

    Полностью »
  • VÜQAR

    is. [ər.] Öz heysiyyətini, mənliyini yüksək tutma, mühafizə etmə; təmkin, ağırlıq, ciddiyyət, başıucalıq

    Полностью »
  • VÜQARLA

    zərf Əzəmətlə, başını dik tutaraq, təmkinlə. Bir qaya başına qartal qonaraq; Dayanmış yenə də sakit vüqarla! S

    Полностью »
  • VÜQARLI

    sif. Öz heysiyyətini, mənliyini qoruyan; təmkinli, təşəxxüslü, ağır, başıuca, məğrur. Vüqarlı adam. – Baş-başa çatılmış bu qoca dağlar; Vüqarlı qəlbim

    Полностью »
  • VÜQARLILIQ

    is. Təmkinlilik, ağırlıq, ciddilik, öz mənlik və heysiyyətini uca tutma, qoruma; başıucalıq. Maral ayağa qalxanda Qara kişi onun vüqarlılıq verən dəri

    Полностью »
  • VÜQARSIZ

    sif. Vüqarı olmayan, vüqardan məhrum; heysiyyətsiz. Vüqarsız adam

    Полностью »
  • VÜQARSIZLIQ

    is. Vüqarı, heysiyyəti olmama; heysiyyətsizlik

    Полностью »
  • VÜQU

    [ər.] köhn. Vaqe olma, baş vermə. Hadisati-mütənəvviənin vüquundan sonra, Məhəmməd şah Səfəvi səltənəti öz oğlu Şah Abbasi-Əvvələ təslim etdi

    Полностью »
  • VÜQUAT

    [ər. “vüqu” sözünün cəmi] Vaqe olan hadisələr

    Полностью »
  • VÜQUF

    is. [ər.] 1. Xəbərdar olma, bilmə. 2. Durma, duruş

    Полностью »
  • VÜRUD

    is. [ər.] köhn. Varid olma, gəlmə, yetişmə, çatma, varma. İrana əvvəl vüruddan Xəlilin zəkavəti, çapıqlığı, ayıqlığı Ağahüseyni təəccübə gətirdi

    Полностью »
  • VÜSAL

    is. [ər.] şair. Görüşmə, qovuşma; sevgilisinə çatma. Ey Füzuli, kəsmə ol məhvəş vüsalından ümid. Füzuli

    Полностью »
  • VÜSƏT

    is. [ər.] Genişlik. Girdman məmləkətinin iki hökmdarı bəsləyəcək qədər vüsəti vardır. M.S.Ordubadi. // Məc

    Полностью »
  • VÜSƏTLİ

    sif. Geniş

    Полностью »
  • VÜSƏTLİLİK

    is. Genişlik. Qəhrəmanlıq [surətinə] xas olan vüsətlilik, Vətən və xalq səadəti yolunda aparılan şanlı mübarizələr kantata əsərlərində çox parlaq surə

    Полностью »
  • VÜSLƏT

    is. [ər.] şair. Qovuşma; aşiqin öz sevgilisinə qovuşması; vüsal. Əlbəttə, bular bu şami-firqət; Bir sübh səadət ilə vüslət

    Полностью »
  • VÜSUQ

    is. [ər.] klas. Ürəkdən inanma, möhkəm inam, etibar, xatircəmlik. Xanın onlara hər xüsusda vüsuqu var idi

    Полностью »