f. Yaylım atəşi açmaq, bir yerdə eyni zamanda güllə atmaq
f. Mal-qaranı gecə otlamasına çıxarmaq
“Yaylımlatmaq2”dan f.is
“Yaylımlatmaq1”dan f.is
icb. Yaylım atəşi açdırmaq, eyni zamanda hamıya birdən atəş açdırmaq, silahların hamısı ilə birdən atəş açdırmaq
icb. Mal-qaranı gecə otlatmaq (otlamağa çıxartdırmaq)
1. “Yaymaq”dan f.is. 2. is. Acıtmasız xəmirdən bişirilən nazik çörək. [Telli] sobanı qalayıb sac asdı, yayma bişirməyə başladı
is. xüs. Yayma işi ilə məşğul olan adam (bax yayma 3-cü mənada)
f. 1. Bir şeylə yastıladaraq nazik qat halına salmaq, uzatmaq, açmaq, böyütmək. Qadınlardan birisi yuxa yayır, o birisi də çevirirdi
sif. Yayma üçün yararlı (ayrılmış). Yaymalıq un
is. İlin qış ilə yay arasında olan fəsli: bahar. Yaz gəldi. Yaz çıxdı. Yaz çiçəyi. Yaz fəsli. Yaz yağışı
zərf İlin bütün fəsillərində, hər zaman, həmişə, daim. Kamalgilin kəndi yazqış başıqarlı Kəpəzin ətəklərində idi
“Yazdırılmaq”dan f.is
məch. Yazmağa məcbur edilmək, başqasına yazma işi gördürülmək
“Yazdırmaq”dan f.is
icb. 1. Yazmağa məcbur etmək, başqasına yazma işi gördürmək, başqası vasitəsilə yazmaq. Məktub yazdırmaq
is. 1. Yazmaq üçün tətbiq edilən qrafik işarələr sistemi; əlifba. Ərəb yazısı. Slavyan yazısı. Qot yazısı
is. qəd. Çöl, səhra, düzən. [Əhməd tacirbaşı:] …Bayazid yazısında yaxşı ceyranlar olur, göndər, onlardan vurub gətirsinlər, bizə ceyran kababı ver
is. 1. Yazı işləri. Bunun da səbəbi odur ki, mən əhli-savadam, yazı-pozu mənim gözümə ziyan eləyibdir
f. Oxu-yazı bilmək, oxuyub-yazmağı bacarmaq, savadlı olmaq
f. dan. 1. Yazı işləri ilə məşğul olmaq. // Bir şey yazmaq. Yazır-pozur Səbuhi; Qulaqları səsdədir. H
f. Əsər yazmaqla, əsər yaratmaqla, yazıçılıqla məşğul olmaq. M.F.Axundzadə XIX əsrdə yazıb-yaratmışdır
sif. tex. Yazan, qeyd edən. Yazıcı cihazlar. – Yüklərin qiyməti və nasosun təzyiqi yazıcı cihazdakı iki qələmlə indikatorun diaqramı üzərinə yazılır
is. Bədii əsərlər yazan, ədəbi yaradıcılıqla məşğul olan adam. İstedadlı yazıçı. Gənc yazıçı. Yazıçılar İttifaqı
is. Yazıçının sənəti, peşəsi. Yazıçılıq istedadı. Yazıçılıq təcrübəsi. Yazıçılıq çox çətin, lakin şərəfli sənətdir
is. Dəftərxana, yazı işləri aparılan yer, otaq
sif. Dinc, sakit, fağır, aciz. Yazıq adam. – Yazıq Ələsgəri oda salıbdı; Fələk gözdən salıb, o da salıbdı
sif. məh. Yumurtladığı yerini yadırğamış, yayınmış. Yazıq toyuqdan yumurta umma
zərf Yazıq vəziyyətdə, fağır-fağır, məzlum-məzlum. Yazıq-yazıq baxmaq. Yazıq-yazıq oturmaq. Yazıq-yazıq danışmaq
zərf Bütöv yazılı halda, hər yeri yazılmış, qaralanmış halda. Kağızı yazıq-yazıq etmək
top. dan. Yazıq, aciz, fağır adamlar; əlsiz-ayaqsızlar. Koroğlu həmişə yazıq-yuzuğun, əlindən iş gəlməyən adamların dalınca ya özü gedər, ya da dəlilə
zərf Yazıq adam kimi, yazıq-yazıq, fağır-fağır, məzlum-məzlum. Mişa bu sözləri o qədər yazıqcasına və yanıqlı bir dillə söylədi ki, Arazın ürəyi yandı
“Yazıq”dan oxş. [Əbdül:] Bir neçə ay bundan qabaq Sara bu evdə xanım idi. İndi… adamsız kənizlər kimi bu qaranlıq daxmada can üstündədir… Yazıqcığaz d
“Yazıqdırmaq”dan f.is
f. məh. Yazıqmasına səbəb olmaq: azdırmaq, yayındırmaq
is. Fağırlıq, məzlumluq, acizlik, yazıq adamın hal və vəziyyəti. O, bütün yazıqlığı, kimsəsizliyi və köməksizliyi ilə göz önündə canlanır
“Yazıqmaq”dan f.is
f. məh. Yadırğamaq, yerini azmaq
sif. 1. Üstündə bir şey yazılmış, üstündə yazı olan. Yazılı daş. – Milis rəisi gözlərini əlindəki yazılı kağıza dikib, gərgin vəziyyətdə nə isə düşünü
is. 1. Yazılmaq tərzi, üsulu; yazmaq işi, yazma prosesi. Əsərin yazılış planı. Məqalənin yazılışı. 2
“Yazılmaq”dan f.is
məch. 1. Kağız və ya başqa material üzərində qrafik işarələr (hərflər, rəqəmlər və s.) cızılmaq. Bayram bir vərəq kağızda səliqə ilə yazılmış tələbnam
zərf Yaz vaxtı, yaz zamanı, yazda, yaz mövsümündə
is. Çölpişiyi
is. Yazma, yazılma
“Yazışmaq”dan f.is.; məktublaşma
qarş. Bir-birinə məktub yazmaq, məktublaşmaq. Biz onunla çoxdan yazışırıq. Oxucularla yazışmaq. Dostlarla yazışmaq
bax yaz ağzı (“yaz”da). Bu yazqabağı axşam necə ilıq və necə də xoş idi. Ə.Əbülhəsən
f. 1. Yazı bir yerdə yaşamaq, keçirmək, qalmaq. 2. dan. İstilər düşməmiş yüngül geyinmək. Çox tez yazlamısan
is. 1. Yaz vaxtı, yaz çağı. Cənnətin yazlığı, cəhənnəmin payızlığı. (Ata. sözü). 2. Yazda, baharda əkilən, yaxud yazda yetişən