“Yağlanmaq”dan f.is
f. 1. Yağ sürtülmək, üzərinə yağ çəkilmək. Maşınlar yağlanır salınır, işə. M.Rahim. 2. Yağa batmaq, yağlı olmaq; kirlənmək
“Yağlatmaq”dan f.is
1. icb. Yağ sürtdürmək, yağ çəkdirmək. 2. f. Kirlətmək, yağlı etmək, yağa batırmaq. Üst-başını yağlatmaq
1. is. Maşınları yağlayan fəhlə. Yağlayıcı vəzifəsi. 2. sif. tex. Maşınlara yağ tökməyə və ya yağlamağa məxsus
sif. 1. Yağı olan, tərkibində yağ çox olan. Yağlı ət. Yağlı xörək. Yağlı balıq. – Yadın oğlu yağlı aşa mehmandı; Dar günündə baxarsan ki, usandı
sif. Yağlı, hisli və kirli; çirkli. // məc. Çirkin, kifir. Onun yağlı-qara çöhrəsi pörtüldü. Ə.Əbülhəsən
sif. 1. Çox yağlı, ləzzətli, dadlı, çox qidalı. Yağlı-yağlı xörəklər. – [Hacı Murad:] Kafir uşaqları kafir, yeyin mənim yağlı-yağlı xörəklərimi
1. sif. Çox yağlı, olduqca yağlı. Yağlıca ət. – Hətta namaz vaxtı da mömin müsəlmanın fikri və zikri dolu olur yaxşıca, yağlıca bozbaş ilə
is. Xalq təbabətində: yaranın üstünə, yaxud ağrıyan yerə qoymaq üçün yağ ilə yoğrulmuş, yağ qatılmış xəmir
is. 1. Yağlı şeyin halı, tərkibində yağ olma. Ətin yağlılığı. Xörəyin yağlılığı. 2. Yağa batmış (bulaşmış) şeyin halı; kirlilik
is. Tərənin yeyilən növü; tərə
is. məh. Yanları hündür balaca qulplu tava
is. Soyğun, qarət, soyğunçuluq, talan, çapovul. Yağma etmək
“Yağmaq”dan f.is
f. 1. Havadan qar, yağış, dolu kimi şeylər düşmək, tökülmək. Qar yağmaq. Dolu yağmaq. – Havalar gözəl keçirdi, teztez yağış yağırdı
“Yağmalamaq”dan f.is
f. Soymaq, qarət etmək, talamaq. // məc. şair. Əlindən almaq, məhrum etmək mənasında. Səbrimi yağmaladı şövqin, qərarım qalmadı
“Yağmalanmaq”dan f.is
məch. Qarət edilmək, soyulmaq, qəsb edilmək, zorla əlindən alınmaq
is. Yağış, yağıntı. Yüngül, sərin meh əsir; Yağmuru birdən kəsir. A.Səhhət. Payız mövsümü yaxınlaşdığı üçün havada yağmur olduğundan açıqda bulunan ya
sif. Yağışlı. Yağmurlu hava. Payızın yağmurlu bir günü idi. – Qış mövsümü qayət soyuq, yağmurlu bir havada; Gördü ancaq arvad-uşaq qalmış kənddə, obad
is. 1. Yağışlıq, yağışlı hava. Bu il çox yağmurluqdur. – Az qalıb, lap az, ancaq buralar yağmurluq olan yerdir, divarları korlaya bilər
bax yağışölçən
sif. Yağışsız. Yağmursuz hava
is. Yağışsızlıq
is. xüs. Südün yağlılıq dərəcəsini ölçmək üçün cihaz
sif. 1. Yağı olmayan, yağı az olan; yavan. Yağsız ət. Yağsız xörək. 2. Yağ tökülməmiş, yaxud yağ sürtülməmiş
“Yağsızlandırılmaq” dan f.is
bax yağsızlaşdırılmaq
“Yağsızlandırmaq”dan f.is
bax yağsızlaşdırmaq
“Yağsızlanmaq”dan f.is
bax yağsızlaşmaq
“Yağsızlaşdırılmaq” dan f.is
məch. Yağsız hala salınmaq, yağı çıxarılmaq
“Yağsızlaşdırmaq”dan f.is
f. Yağsız etmək, yağsız hala salmaq, yağını çıxartmaq, yağını almaq. Dərini yağsızlaşdırmaq
“Yağsızlaşmaq”dan f.is
f. Yağsız hala gəlmək, yağı qalmamaq
is. Yağsız şeyin halı. Ətin yağsızlığı. Xörəyin yağsızlığı
is. bot. Alçaqboylu tikanlı bitki; dəvətikanı. Pəncərələrin altında yağtikan bitmişdi. İ.Hüseynov
bax yağyığan
is. xüs. Südün üzündən yağı yığmaq üçün cihaz; yağtutan
nida [ər.] 1. Hey! Ey! Mənə bax! Yahu, bura bax! Yahu, eşitmirsənmi! – Hərçi dad eylədi çoban, yahu! Eşidənlər dedi: yalandır bu! M
is. 1. Paltarın boyun keçən hissəsi, habelə bu hissəyə tikilən və boyunu əhatə edən parça zolağı. Enli yaxa
is. Yaxanı bağlayan düymə, ilmək və s. Açılıb yaxabəndi; Ağ sinəsi qara baxın! Aşıq Ələsgər
bax yaxı. [Müəssisə sahibi:] Bu qutudakı yaxac atların dırnağı üçündür. Yeni kəşf olunmuş bir şeydir
“Yaxalamaq1”dan f.is
“Yaxalamaq2”dan f.is. Qabları yaxalama. Əllərini yaxalama