Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • VÜCUD

    is. [ər.] 1. Olma, varlıq, mövcud olma, var olma. Bəs bunların vücudu nəyə lazımdır! M.F.Axundzadə. Kəndlilər onun [Xəlilin] vücudunu özləri üçün bir

    Tam oxu »
  • VÜCUDLU

    sif. Bədənli, gövdəli, cüssəli, əndamlı. Qız ucaboylu, sağlam vücudlu, sarısaçlı bir rus qızı idi. M

    Tam oxu »
  • VÜCUDNAMƏ

    is. [ər. vücud və fars. …namə] Folklorda: insanın doğulduğu gündən son gününə qədər keçirdiyi həyatın ayrıayrı mərhələlərini əks etdirən aşıq şeri for

    Tam oxu »
  • VÜKƏLA

    [ər. “vəkil” sözünün cəmi] köhn. Vəkillər

    Tam oxu »
  • VÜQAR

    is. [ər.] Öz heysiyyətini, mənliyini yüksək tutma, mühafizə etmə; təmkin, ağırlıq, ciddiyyət, başıucalıq

    Tam oxu »
  • VÜQARLA

    zərf Əzəmətlə, başını dik tutaraq, təmkinlə. Bir qaya başına qartal qonaraq; Dayanmış yenə də sakit vüqarla! S

    Tam oxu »
  • VÜQARLI

    sif. Öz heysiyyətini, mənliyini qoruyan; təmkinli, təşəxxüslü, ağır, başıuca, məğrur. Vüqarlı adam. – Baş-başa çatılmış bu qoca dağlar; Vüqarlı qəlbim

    Tam oxu »
  • VÜQARLILIQ

    is. Təmkinlilik, ağırlıq, ciddilik, öz mənlik və heysiyyətini uca tutma, qoruma; başıucalıq. Maral ayağa qalxanda Qara kişi onun vüqarlılıq verən dəri

    Tam oxu »
  • VÜQARSIZ

    sif. Vüqarı olmayan, vüqardan məhrum; heysiyyətsiz. Vüqarsız adam

    Tam oxu »
  • VÜQARSIZLIQ

    is. Vüqarı, heysiyyəti olmama; heysiyyətsizlik

    Tam oxu »
  • VÜQU

    [ər.] köhn. Vaqe olma, baş vermə. Hadisati-mütənəvviənin vüquundan sonra, Məhəmməd şah Səfəvi səltənəti öz oğlu Şah Abbasi-Əvvələ təslim etdi

    Tam oxu »
  • VÜQUAT

    [ər. “vüqu” sözünün cəmi] Vaqe olan hadisələr

    Tam oxu »
  • VÜQUF

    is. [ər.] 1. Xəbərdar olma, bilmə. 2. Durma, duruş

    Tam oxu »
  • VÜRUD

    is. [ər.] köhn. Varid olma, gəlmə, yetişmə, çatma, varma. İrana əvvəl vüruddan Xəlilin zəkavəti, çapıqlığı, ayıqlığı Ağahüseyni təəccübə gətirdi

    Tam oxu »
  • VÜSAL

    is. [ər.] şair. Görüşmə, qovuşma; sevgilisinə çatma. Ey Füzuli, kəsmə ol məhvəş vüsalından ümid. Füzuli

    Tam oxu »
  • VÜSƏT

    is. [ər.] Genişlik. Girdman məmləkətinin iki hökmdarı bəsləyəcək qədər vüsəti vardır. M.S.Ordubadi. // Məc

    Tam oxu »
  • VÜSƏTLİ

    sif. Geniş

    Tam oxu »
  • VÜSƏTLİLİK

    is. Genişlik. Qəhrəmanlıq [surətinə] xas olan vüsətlilik, Vətən və xalq səadəti yolunda aparılan şanlı mübarizələr kantata əsərlərində çox parlaq surə

    Tam oxu »
  • VÜSLƏT

    is. [ər.] şair. Qovuşma; aşiqin öz sevgilisinə qovuşması; vüsal. Əlbəttə, bular bu şami-firqət; Bir sübh səadət ilə vüslət

    Tam oxu »
  • VÜSUQ

    is. [ər.] klas. Ürəkdən inanma, möhkəm inam, etibar, xatircəmlik. Xanın onlara hər xüsusda vüsuqu var idi

    Tam oxu »
  • VÜSUL

    is. [ər.] Çatma, yetişmə, varma. Şiraz tənbəkisi göndərdim, vüsulundan məni xəbərdar eylə. M.F.Axundzadə

    Tam oxu »
  • VÜZƏRA

    is. [ər. “vəzir” söz. cəmi] köhn. Vəzirlər. Və belə güman edirlər ki, [idarə və] politika elminin səltənətə əsla lüzumu yoxdur və lüzumu olsa da, onla

    Tam oxu »
  • VÜZUH

    is. [ər.] klas. Aydınlıq, aşkarlıq; şərh və izaha ehtiyacı olmayacaq dərəcədə aydınlıq (bax vazehlik)

    Tam oxu »
  • VZVOD

    [rus.] hərb. Rota, eskadron və ya topçu bölməsi və bu cür bölməni təşkil edən əsgər dəstəsi. Vzvod komandiri

    Tam oxu »
  • Y

    Azərbaycan əlifbasının otuz birinci hərfi. bax ye

    Tam oxu »
  • YA₂

    nida [ər.] Xitab bildirir. Ya qismət! Ya mədəd! – Qədək aldım yaxalıq; Gəldi düşdü bahalıq; Can üzüb, yar sevmişəm; Sən kömək ol, ya xalıq! (Bayatı)

    Tam oxu »
  • YA

    bağl. Bölgü və ehtimal mənalarını bildirir (ya da, ya da ki, ya ki variantları da vardır). Ya təmə kəs həyat zövqündən; Ya ləbiləli-dilsitandan keç

    Tam oxu »
  • YABA

    is. Ot, saman və başqa bu kimi şeyləri toplayıb atmaq, qaldırmaq, habelə başqa işlər üçün uzun saplı, iki və yaxud daha da artıq dişi olan kənd təsərr

    Tam oxu »
  • YABACIQ

    is. Balaca yaba

    Tam oxu »
  • YABALAMA

    “Yabalamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YABALAMAQ

    f. 1. Yaba ilə otu, samanı və s.-ni götürüb bir yerə yığmaq, toplamaq, yaxud atmaq. 2. Yaba ilə vurmaq

    Tam oxu »
  • YABALANMA

    “Yabalanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YABALANMAQ

    məch. Yaba ilə qaldırılmaq, toplanmaq, atılmaq

    Tam oxu »
  • YABALAŞMA

    “Yabalaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YABALAŞMAQ

    qarş. Yaba ilə bir-birini vurmaq; dalaşmaq. Şərti şumda kəs, xırmanda yabalaşma. (Ata. sözü)

    Tam oxu »
  • YABALATMA

    “Yabalatmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YABALATMAQ

    icb. Yaba ilə yığdırmaq, atdırmaq, qaldırmaq

    Tam oxu »
  • YABALI

    sif. Yabası olan, əlində yaba tutmuş. Belli, dəhrəli, yabalı, külünglü, kürəkli adamlar bir-birinə qarışmışdılar

    Tam oxu »
  • YABALIQ

    is. Yabanın götürə bildiyi miqdar (adətən rəqəmlərlə). İki yabalıq ot

    Tam oxu »
  • YABAN

    is. [fars.] Çöl, biyaban, insan yaşamayan yer. …Yabana hürən köpəklərin xırxırı, hürüşü kəsmə-kəsmə eşidilirdi

    Tam oxu »
  • YABANÇI

    sif. Özgə, yad. Yabançı adam. Yabançı ölkələr. – Ərində yabançı qadın iyini duyduğu zaman Maya çılğıncasına vuruşmaq, çarpışmaq istədi

    Tam oxu »
  • YABANÇILIQ

    is. Yadlıq, özgəlik; yabançı adamın halı

    Tam oxu »
  • YABANI

    sif. 1. Çöldə özbaşına bitən; vəhşi. Yabanı bitki. Yabanı çiçək. – Sən sevgili vətənciyimin gül fidanısan; Sən bir gözəlcə qönçəsən, amma yabanısan

    Tam oxu »
  • YABANILAŞMA

    “Yabanılaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YABANILAŞMAQ

    f. Vəhşiləşmək, yabanı hala düşmək; cırlaşmaq. [Çinar] Azərbaycanda yabanılaşmış şəkildə Zəngilan rayonunda, Bəsitçay ətrafında yayılmışdır və bəzək m

    Tam oxu »
  • YABI

    is. 1. Arıq, əldən düşmüş, yaraşıqsız at. Dərviş yabısı hər evin yolunu tanıyar. (Ata. sözü). Qurbanəli bəy atını və Kərbəlayı Qasım yabısını minib dü

    Tam oxu »
  • YABILAŞMA

    “Yabılaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • YABILAŞMAQ

    f. dan. vulq. Arıqlayıb qocalmaq, əldən düşmək

    Tam oxu »
  • YABILIQ

    is. Yabı halına düşmüş atın halı

    Tam oxu »
  • YAD

    bax yaddaş. □ Yad edilmək – yada salınmaq, anılmaq, xatırlanmaq. Yad etmək (eləmək) – yadına salmaq, xatirə gətirmək, anmaq

    Tam oxu »