sif. [fars.] klas. Xoşiyli, ətirli, rayihəli, ətirsaçan. İstəmən firdos bağinin güli-xoşbusini; Dünya bağında güli-ruxsarin ondan yaxşıdır
zərf Xoş, xoşa gələn tərzdə. Xoşca gülümsəmək. Xoşca danışmaq. Xoşca bir söz demək
sif. Çəkiləndə xoş təsir bağışlayan, ləzzət verən, nəşə verən. Mən də [papirosun] birini eşdim. Doğrudan da, tütün çox ətirli və xoşçəkim idi
sif. Dili xoş, şirindilli, ürəyiaçıq. …Hamı müsəlmanlar sənin kimi … xoşdil ola idilər. Ü.Hacıbəyov
sif. [fars. xoş və ər. əhval] Xoşxasiyyətli, xoştəbiət, yumşaq, xoşqılıq, əhvallı. Xoşəhvallı adam. – Mirzə Abbasqulu ortaboylu, xoşsifət, xoşəhval və
sif. Yaxşı əxlaqlı, gözəl xasiyyətli, xoşxasiyyət. Xoşəxlaq adam. – [Rza:] Xoşəxlaq, ünsiyyət sevən, zəhmətə dözən olduğundan heç kəs ondan pis bir sö
is. Xoşəxlaq adamın keyfiyyəti, əxlaq gözəlliyi, əxlaqca yaxşılıq
sif. Təmiz, əxlaqlı. Xoşəməl adam
[fars. xoş və ər. ətr] bax xoşbu(y)
[fars. xoş və ər. fikir] bax xoşniyyət(li)
xoşgəldin eləmək – gələnə “xoş gəldin!” deyərək salamlaşmaq. [Nuriyyə:] Əynində güllü xalat, başında ağ haşiyəli bənövüş kəlağayı, … yumru bir qadın
[fars.] bax xoşkəlam
bax xoşgüzəran(lı)
sif. [fars.] Güzəranı, həyatı xoş keçən, yaxşı yaşayan. [Hacı Kərim zərgər:] Cənab şair, bərfərz ki, bizim hər birimizdə bir təqsir var ki, sənətindən
sif. [fars. xoş və ər. hal] Halı, əhvalı xoş olan; şad, məmnun, razı. Çox olduqca qəmü dərdim, rəhi-eşq içrə xoşhaləm
“Xoşhallandırmaq”dan f.is
f. Fərəh gətirmək, şad etmək, sevindirmək, ürəyini açmaq. Təzəcə biçilib, lay-lay yerə sərilmiş otun xoş ətri palıd ağaclarının kölgəsində oturanları
“Xoşhallanmaq”dan f.is
f. Kefi açılmaq, ürəyi açılmaq, şadlanmaq, sevinmək. Rüstəm kişi … səsi eşidib xoşhallandı. M.İbrahimov
is. 1. Məmnunluq, sevinc, fərəh, ürəyi açılma. 2. Xoşhallıqla şəklində zərf – çox şad halda, razılıq, məmnunluq hissilə, məmnunluqla
sif. [fars. xoş və ər. xasiyyət] Xoş, yumşaq, mülayim, yaxşı xasiyyəti olan. Xoşxasiyyət adam. – [Fərman] həm yaraşıqlı, həm bacarıqlı, həm də xoşxasi
is. Xoşxasiyyət adamın təbiəti, xasiyyəti; yumşaqlıq, mülayimlik
sif. [fars. xoş və ər. xassə] bax xətərsiz
sif. [fars. xoş və ər. xatir] : xoşxatir olmaq – xoşnud olmaq, məmnun olmaq, razı qalmaq, ürəkdən şad olmaq
[fars. xoş və ər. xəbər] bax xeyirxəbər. ◊ Xoşxəbər olasan! (olasınız!) – bax xeyirxəbər olasan! (olasınız!)
sif. [fars. xoş və ər. xətt] Yaxşı, gözəl xətti olan
sif. [fars. xoş və ər. kəlam] Şirindil(li), xoşsöhbət, dilişirin. Əzziyəm, salam səni; Gördüm xoşkəlam səni
sif. [fars. xoş və ər. qamət] Gözəl boy-buxunu, qədd-qaməti, sərrast bədəni olan; boy-buxunlu. Əla, ey sərvixoşrəftar, xoşqamət, xudahafiz! Edər məşuq
sif. [fars. xoş və ər. qədəm] Gəlişi ilə xoşbəxtlik gətirən, uğur gətirən; xeyirli, uğurlu; ayağıyüngül
sif. Xoşxasiyyətli, hamı ilə yola gedən, xoşrəftar. Xoşqılıq adam. – Günəşüzlü, şirinsözlü, xoşqılıq; Ləblərindən axar balı gözəlin
is. Xoşxasiyyətlilik, xoşrəftarlıq
“Xoşlamaq”dan f.is
f. Zövqünə uyğun gəldiyi üçün bəyənmək, xoşuna gəlmək, ürəyinə yatmaq. [Gülçöhrə:] Bəs sən məni bir kərə görməklə xoşladın? Ü
“Xoşlandırmaq”dan f.is
f. Xoş əhval-ruhiyyə yaratmaq, sevindirmək, fərəhləndirmək, ürəyini açmaq. [Altunbay Solmaza:] Mən də səni daha artıq xoşlandırmaq üçün [Elxanın] füsu
“Xoşlanmaq”dan f.is
f. Baxıb həzz almaq, ürəyi açılmaq, sevinmək, fərəh duymaq. Qızın ala gözlərini, şümşad barmağını görən Kəblə Xeyransa xala çox xoşlanır
sif. Sevinməli, fərəhlənməli, şadlanmalı; xoş, fərəhli. [Cahan:] A balam, ağlamalı günlər keçdi, indi isə sevinməli, xoşlanmalı günlərimiz gəlibdir! Ə
sif. [fars. xoş və ər. ləhcə] klas. bax xoşkəlam. Müdir Fəxrəddinə müraciət edib dedi: – Qurban olum, bu qızı danışdırın, çox xoşləhcə qızdır
sif. [fars. xoş və ər. liqa] klas. bax xoşsurət(li). [Lətif şah:] Pəridən xoşliqa, qılmandan əla; Məlayikdən gördüm lütfkar səni