sif. Çox yatan, yatmağı çox sevən. Yuxucul adam
is. Yatmağı çox sevmə
sif. Yuxulatmaq xassəsi olan; yuxuladan, yuxuladıcı. Yuxugətirən dərman
is. Yuxuda görülən şey; röya
“Yuxulamaq”dan f.is
f. Yuxuya getmək; yatmaq, uyumaq. Uşaq yuxuladı. – Oğul, oğul, amandır; Çox yuxulamaq yamandır. M.Ə.Sabir
“Yuxulatmaq”dan f.is
icb. Yuxulamağa məcbur etmək, yuxu gətirmək. Dərman adamı yuxuladır. Uşağı yuxulat
sif. və zərf 1. Yatmış halda (olan), yaxud yatmış halda ikən. Yuxulu uşaq. Yuxulu halda danışmaq. – Kəramət uşaqlarını ancaq yatdıqları yerdə, yuxulu
zərf Yuxudan hələ ayılmamış bir vəziyyətdə, yuxulu halda. Yuxulu-yuxulu hara gedirsən? Yuxulu-yuxulu durub qapını açdı
is. Yuxulu halda olma, yuxulu vəziyyət
is. zar. Çox yatan, yatmağı çox sevən adam haqqında. O, lap yuxupişiyidir
sif. Yatmadan keçirilən; uyqusuz. Yuxusuz gecələr çıxdı qarşıma; Fəqət töyşümədi bu polad sinəm. S.Vurğun
“Yuxusuzlamaq”dan f.is
f. Yuxusuz olmaq, yuxu həsrətində olmaq
“Yuxusuzlanmaq”dan f.is
bax yuxusuzlamaq
“Yuxusuzlaşmaq”dan f.is
f. Getdikcə yuxusuz olmaq, yuxusu azalmaq, az yatmaq
“Yuxusuzlatmaq”dan f.is
icb. Yuxudan məhrum etmək, yuxusunu əlindən almaq, az yatmağa məcbur və ya vərdiş etdirmək
is. Uyumama, uyuya bilməmə, yuxusu olmama; uyqusuzluq. Yuxusuzluq qocalarda daha çox olur. Yuxusuzluqdan əziyyət çəkmək
Yakutiyada yaşayan şimal xalqlarından biri və bu xalqa mənsub adam. Yukagir dili
is. [lat.] bot. Həmişəyaşıl bitki cinsi
Yuqoslaviya əhalisinə mənsub adam
is. bot. At yemi kimi istifadə edilən, habelə dənindən yarma hazırlanan dənli bitki. Yulaf samanı. Yulaf əkini
is. Yulaf əkilmiş yer, yulaf əkini
is. bot. Quraqlığa və şoranlığa davamlı xırda salxım şəklində çiçəkləri olan kol bitkisi. Yulğun ağacı
is. Yulğun bitmiş yer, yulğun kolluğu
is. Top kimi sarınmış sap, ip və s. Bir yumaq yun ip. – Keçəlin anası gündə bir yumaq əyirərdi, keçəl aparıb onu bazarda satardı
f. 1. Su və ya su və sabun, yaxud başqa bir maye ilə təmizləmək. Əllərini yumaq. Əl-üzünü yumaq. Ayaqlarını yumaq
is. Balaca yumaq
“Yumaqlamaq”dan f.is
f. Sapı sarıyıb yumaq halına salmaq. Hisli-paslı alçaq bir damda oturmuş Fatı əlində ip yumaqlayır. Ə
“Yumaqlanmaq”dan f.is
1. məch. Sarınıb yumaq halına salınmaq, yumaq düzəldilmək. 2. qayıd. məc. Yumağa dönmək, yığılıb yumaq kimi olmaq
is. Ovuc içində yumrulanmış yumşaq şey (mum və s.)
“Yumalamaq”dan f.is
bax yumbalamaq. Dağlardan axan sellər alaçıqlara dolub bəzilərini yumalayıb aparır. S.S.Axundov
“Yumalanmaq”dan f.is
f. Diyirlənmək, yumbalanmaq. Ayı eniş aşağı qaça bilmədiyindən dərənin içinə yumalandı. S.S.Axundov. Buradan çıxarılan daşlar üstdən aşağı yumalanır v
“Yumarlamaq”dan f.is
f. 1. Gillətmək, diyirlətmək, yumbalamaq. İlan kimi qıvrılıb açılan dalğalar Nəbini öz qoynunda yumarlayayumarlaya (z
is. Başı üzərindən aşma hərəkəti
“Yumbalamaq”dan f.is
bax yumbalatmaq
“Yumbalanmaq”dan f.is
f. Başı üstə çevriləçevrilə gəlmək, dombalaq aşmaq, kəlləmayallaq gəlmək. [Qəhrəman:] Bir güllə atdım, birini də, … hərif gurultu ilə pilləkənlərdən y
“Yumbalatmaq”dan f.is