f. xüs. 1. Zod qoymaq, qaynaq yolu ilə calamaq (dəmiri). 2. Metalı döyməklə uzatmaq
sif. dan. 1. Zodu (1-ci mənada) olan. Zodlu balta. – Gəldilər təzələr, ağzı çox odlu; Kotan yaxşı qaçar olanda zodlu
is. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. Söyüdün zoğları
is. Yeməli, qırmızı meyvəsi olan bərk oduncaqlı ağac (kol). Zoğal 5-6 metr hündürlükdə, qışda yarpağı tökülən kol və ya ağacdır
is. Zoğal və ya zoğal qurusu ilə bişirilən aş
sif. Zoğal rəngində, tünd-qırmızı. Zoğalı parça. – …Vaqif isti kürkünü soyundu, nökərlərdən biri onun çiyninə zoğalı çuxasının üstündən samur xəzli ip
is. Çoxlu zoğal ağacı bitən yer, zoğal ağacları bol olan yer
“Zoğlamaq”dan f.is
f. 1. Zoğ atmaq, zoğ vermək, ağacın kökündən zoğlar çıxmaq. 2. Yerə yeni kök atmaq
“Zoğlanmaq”dan f.is
f. Öz-özünə zoğ atmaq, cücərib çıxmaq, uzanmaq, boy atmaq; pöhrələnmək
sif. Zoğu, zoğları, pöhrəsi olan. Zoğlu ağac
1. “Zoqquldamaq”dan f.is. 2. is. Yaranın, çibanın irinləməyə, yetişməyə başladığı zaman dərin və bərk ağrıması, sancması, göynəməsi
f. dan. 1. İrin, çirk etməyə yaxın bərk ağrımaq, sancmaq, göynəmək (yara). Çibanım zoqquldayır. – Balaqardaş, … canım sənə qurban, o zəhrimarı tezcə g
is. Davamlı, bərk və dərin ağrı, sancı, bərk sızıltı (bax zoqquldama). [Bəyin] gicgahlarından qalxan zoqqultu ona əziyyət verirdi
1. sif. Uzun zolaq şəklində olan, zolaq şəklində kəsilmiş. Zol gön. Zol taxta. // is. Zolaq şəklində kəsilmiş gön, dəri və s
zərf 1. dan. Düz, birbaş. Zol getdim şikayətə. 2. Arasıkəsilmədən, həmişə, daima, tez-tez. Zol fikir içindədir
zərf Tez-tez, arasıkəsilmədən, mütəmadiyən. Zol-zol baxmaq
sif. Zollar, zolaqlar şəklində olan. // Üzərində zolaqlar olan. Zol-zol parça. □ Zol-zol etmək – 1) bax zol çəkmək (“zol1”də); 2) zolaqlar şəklində iz
is. dan. Uzun nazik ağac, düz dirək. Çardağın böyründən bir zola qoymasaq, uçacaq. // Uca ağaclardan meyvə çırpmaq üçün uzun, düz, nazik ağac
is. 1. Bir endə olan uzun forma, bir şeyin bir endə olan dar, uzun parçası. Dəmir zolağı. Kağız zolağı
sif. Zolaqlar şəklində olan. Zolaq-zolaq tarlalar. – Qurtuluş güllələri zolaq-zolaq qızartdı havanı. R
sif. Zolaqlar arasında olan. Meşə zolağı havanın hərarətinin zolaqarası tarlada da aşağı olmasına kömək edir
sif. Üzərində zolaqları olan, zolaq-zolaq. Üstü zolaqlı qovun. Zolaqlı bəbir. // Üzərində müvazi xətlər, cizgilər olan
“Zollamaq2”dan f.is
“Zollamaq1”dan f.is
f. vulq. 1. Uzun, möhkəm bir şeylə bərk vurmaq, ilişdirmək, çəkmək. Dəli şeytan deyir ki, bir dəyənək; Mollanın zolla başına zirək
f. dan. Zolaqlar şəklində kəsmək, zol-zol etmək. Gönü zollamaq
“Zollanmaq”dan f.is
məch. vulq. 1. Bərk vurulmaq, ilişdirilmək, döyülmək. 2. Yararsız bir şey kimi atılmaq, tullanmaq
“Zollatmaq”dan f.is
bax zollamaq2. Qəflətdə yatıb, ad batırıb, nam alırız biz; Başa yumruq zolladırız, kam alırız biz. M
is. [rus.] Buxar maşınlarında buxarpaylayıcı mexanizm
is. məh. Arxın içindən bellə alınıb kənarlarına qoyulan sulu palçıq. Zom vurmaq
“Zomlamaq”dan f.is
f. məh. Arxın içindəki palçığı bellə götürüb bənd şəklində kənarlarına yığmaq, bənd vurmaq. Arxı zomlamaq
[yun.] Hər hansı bir ümumi əlamətinə görə səciyyələnən müəyyən ərazi sahəsi; qurşaq, rayon. Arktik zona
sif. [yun.] Zonaya aid olan, zona ilə əlaqədar olan, müəyyən zona üçün səciyyəvi olan. Zonal bitkilər
is. [yun.] xüs. Zonalar üzrə yerləşmə, qurşaqlar üzrə yerləşmə. Torpağın zonallığı. – Kiçik Qafqaz sıra dağ sistemi şaquli zonallıq qanununa tabe olan
[fr.] 1. Orqanların, toxumaların daxilini tədqiq etmək üçün onların içinə yeridilən borucuq və ya çubuq şəklində tibb aləti
“Zondlamaq”dan f.is
f. 1. Zond (1-ci mənada) salmaq. 2. Zond (3-cü mənada) buraxmaq
[rus. əsli holl. zonnedek-dən] Yağışdan, gündən qorunmaq üçün üzərinə parça çəkilmiş millərə bənd edilmiş açılıbbükülən əl ağacı şəklində alət; çətir,
sif. Başına zontik tutmuş, əlində zontik olan. Zontikli kişi. – Zontikli qadınlar alçaq çadır kimi görünürdülər
[yun. zoon] – mürəkkəb sözlərin birinci tərkib hissəsi olub, heyvanlar aləminə mənsubiyyət, yaxud sözün heyvana aid olduğunu bildirir; məs
is. [yun. zoon və ər. bəytər] Kənd təsərrüfat heyvanlarının yetişdirilməsi, bəslənməsi, saxlanması və onlardan düzgün istifadə olunması sahəsində çalı
sif. Kənd təsərrüfat heyvanlarının yetişdirilməsinə, bəslənməsinə, saxlanmasına və onlardan düzgün istifadə olunmasına, habelə onların müalicəsinə aid
is. [yun. zoon və cərrahlıq] Heyvanlar üzərində cərrahlığa aid elm. V.İ.Vsevolodov (1790-1863) zoocərrahlığa … dair əsərlərin müəllifi olmuşdur
[yun. zoon və hygieinos – şəfaverici] Heyvanların sağlamlığını qoruma şəraiti və tədbirləri haqqında elm
sif. [yun.] Zoogigiyenaya aid olan, zoogigiyena ilə əlaqədar olan. Zoogigiyenik tədbir. Zoogigiyenik qayda