is. Kütüm balığının xalq arasında işlənən adı
sif. [ər. ziya və fars. …dar] klas. İşıqlı, nurlu. Əsarət bərqi xurşidi-ziyadarınla məhv oldu. M.Hadi
zərf [ər.] 1. Çox, artıq, çoxlu. Dağdan endim piyada; Dərdim vardır ziyada; Biz xəlvətdə görüşdük; Aləmə düşdü səda
“Ziyadələndirmək”dən f.is
bax ziyadələşdirmək
“Ziyadələnmək”dən f.is
f. Ziyadə olmaq, çoxalmaq, artmaq, bollanmaq. Atlı piyadalandı; Dərdi ziyadələndi… (Bayatı). Şahın vəhşəti qayətdə ziyadələnməyə başladı
“Ziyadələşdirmək”dən f.is
f. Artırmaq, çoxaltmaq, daha da artırmaq, bollaşdırmaq
“Ziyadələşmək”dən f.is
f. Artmaq, çoxalmaq, daha da artmaq, bollaşmaq. [Nadir bəy:] İnsanlar arasında ülfət ziyadələşdikcə, şübhəsiz, könüldəki təəssürat və məhəbbət də o ni
zərf Artıqlaması ilə, çoxlu. Səkinə oğlunun qeyrət və hümmətini görüb ziyadəsincə şad idi. “Məktəb”
is. [ər.] Təntənəli qonaqlıq. Qazax bəylərindən qonağı gəldi; Bir həftə ziyafət göyə yüksəldi. Aşıq Ələsgər
“Ziyalandırılmaq”dan f.is
məch. 1. İşıqlandırılmaq, nurlandırılmaq. 2. məc. Maarifləndirilmək
“Ziyalandırmaq”dan f.is
f. 1. İşıqlandırmaq, nurlandırmaq. Milləti ayıldan və onun ruhani və cismani qüvvələrini hərəkətə gətirən, qəlbini ziyalandırıb, ruhunu təzələndirən g
“Ziyalanmaq”dan f.is
f. 1. İşıqlanmaq, nurlanmaq. Günəş çıxdı, ziyalandı yer üzü; Cilalandı səfalandı yer üzü. A.Səhhət. Ziyalanır bütün evlər, cahan olur rövşən
1. is. Elm, texnika, mədəniyyət sahəsində təhsilə və xüsusi biliyə malik olan və əqli əməklə məşğul olan adam
“Ziyalılaşmaq”dan f.is
f. Ziyalı olmaq, mədəni olmaq, mədəniləşmək. Kənd məktəbində dərs deyirdi, fikrən də Mirzə Kərim ziyalılaşmışdı
is. Mədənilik, fikri-açıqlıq
is. [fars.] Zərər. Ziyan vermək. Ziyan vurmaq. Ziyan dəymək. Ziyana düşmək. Ziyan gətirmək. Ziyan görmək
is. və sif. Cinayət məqsədi ilə xalqa, dövlətə ziyan vuran, pislik edən (adam); ziyankar. // Zərərli, zərərverən
is. Ziyançının gördüyü cinayət işi; cinayət məqsədi ilə xalqa, dövlətə ziyan vurma, pislik etmək məqsədi ilə görülən iş
[fars.] bax ziyankar. Siçan ziyanxor heyvandır
bax ziyankarlıq
sif. [fars.] Ziyan verən, ziyan toxunduran, ziyançı, zərərverən; ziyan və zərərə səbəb olan, müzür. [Kərim baba:] Baxın o, ilan quyruğu kimi qara bulu
bax ziyançılıq
bax zərərli. Acıqlı qalxan, ziyanlı oturar. (Ata. sözü). Mən onun qəsdən ziyanlı bir addım atdığına inanmıram
is. Zərər, itki, tələfat, xəsarət, zərər. Zəf eylədi aciz məni, qaldım əməlimdən; Çəkdim nə ziyanlıq
bax zərərlilik
1. sif. bax zərərsiz. Ziyansız dərman. Ziyansız adam. 2. zərf Heç bir zərərə, ziyana uğramadan; xətərsiz, xəsarətsiz, sağ-salamat
bax zərərsizlik
sif. Zərər gətirən, zərərverici. Abşeronda çoxdan kökü kəsilmiş canavar, tülkü, çaqqal kimi ziyanverən heyvanlar haradansa peyda olub
bax zərərverici. Ziyanvericilərlə mübarizə
is. [ər.] köhn. Hörmət əlaməti olaraq birini görməyə, biri ilə görüşməyə gəlmə; görüşə gəlmə; vizit. Münəccimbaşı Mirzə Sədrəddin qibleyi-aləmin ziyar
is. Ziyarət edən adam, ziyarətə gedən (gələn) adam. Qayıdan ziyarətçilər qəsəbədə qalanlardan əhvalatı təfərrüatı ilə öyrənmək istəyirlər
is. Ziyarət işi, ziyarət etmə
is. [ər. ziyarət və fars. …gah] Ziyarət yeri, ziyarət üçün gedilən yer. [Şeyx Kəbir:] Qapılıb hissə olmasan gümrah; Olacaq məqbərin ziyarətgah
is. Dərinin üstündə əmələ gələn müxtəlif böyüklükdə düyüncüklər. □ Ziyil tökmək – çoxlu ziyil əmələ gəlmək, ziyillə örtülmək
is. Xırda, kiçik ziyil
“Ziyildəmək”dən f.is
f. Üşümək, soyuqdan titrəmək, tir-tir əsmək
sif. Ziyili olan, ziyillə örtülü olan. Ziyilli qurbağa. Ziyilli əl
is. Ziyilli olma, ziyil çıxarma, ziyillə örtülü olma
bax dəmrovotu. Ziyilotu və ya dəmrovotu köhnə daş divarlarda, meşə kənarlarında, əkinlərdə və zibilli yerlərdə bitən və narıncı süd şirəsi olan çoxill
is. xüs. 1. Metalları qaynaq yolu ilə bir-birinə yapışdırma, calama, birləşdirmə, qaynaq. // Metalda qaynaq, calaq yeri
“Zodlamaq”dan f.is