[yun. zoon və logos – elm, anlayış] Heyvanlar aləmindən bəhs edən elm
sif. [yun.] 1. Zoologiyaya aid olan. Zooloji muzey. 2. məc. Heyvani, qaba
[yun.] Zoologiya (heyvandarlıq) mütəxəssisi
[yun. zoon və ing. park] Heyvanat parkı, zooloji park. Gah zooparkda gəzirəm səllimi; hər cürə heyvan görürəm, qorxmuram
[yun. zoon və techne-dən] Zootexniya mütəxəssisi. Kəndin müəllimləri, kolxozun briqadirləri, zootexniki, aqronomu həmişə üzlərini Səməd Bayramlıya qır
[yun. zoon və techne] Heyvandarlıq elmi; kənd təsərrüfat heyvanlarının yetişdirilməsi, saxlanılması və onlardan düzgün istifadə üsullarından bəhs edən
sif. [yun. zoon və technedən] Zootexnikaya aid olan. Zootexniki laboratoriya. Zootexniki qaydalar
bax zootexnika. Zootexniyada qaramalın bədən quruluşu ilə birlikdə eksteryeri, yəni bədənin xarici görünüşü də öyrənilir
is. dan. Dəyənək, kötək. Molla da əlinə bir yekə zopa alıb onu qova-qova çığırır. “M.N.lətif.” [Helmi:] Mən gəlincəyə qədər bunların hər birisinə yüz
“Zopalamaq”dan f.is
f. dan. Zopa ilə döymək, kötəkləmək
“Zopalanmaq”dan f.is
məch. dan. Zopa ilə döyülmək, kötəklənmək
“Zopalatmaq”dan f.is
icb. Zopa ilə döydürmək, kötəklətmək
is. etnoqr. Keçmişdə toylarda cavanların cərgə ilə durub uzun çubuqla oynadıqları bir oyun
[fars.] 1. is. Güc. Muzdur anladı ki, çox pulun zoru da çox olurmuş. S.M.Qənizadə. [Mirzə Həsən:] Bundan sonra traktor adlanan maşının zoru ilə əkəcək
zor-bəla ilə – zorla, güclə, çox çətinliklə. Rəşid zor-bəla ilə balığı tutub, vedrəyə qoydu… M.Süleymanov
zərf Zorla, güclə, zor-bəla ilə (bəzən “zor-güclə” şəklinlə işlənir). Şah Daşküvar əlacı kəsilib dedi: – Razıyam
sif. Zor gücü ilə həyata keçirilən, zorla olan, zora istinad edən. Zorakı çevriliş. Zorakı tədbir. Zorakı assimilyasiya
is. 1. Zor tətbiqi, zor işlətmə; zor vasitəsi ilə məcburiyyət. İş zorakılıq məsələsinə gəlirsə, bizimkilər oradadır, qorxmayın
sif. 1. Çox iri, çox yekə, çox böyük. Zorba ayı. Zorba canavar. Zorba ilan. Zorba daş. – Zorbadır hərçənd ki, qəddin sənin; Yox mənə tay olmağa həddin
sif. Çox zorba. Canlıcadır, zorbacadır baldırım; Sındıra bilməz məni heç ildırım. M.Ə.Sabir
“Zorbalanmaq”dan f.is
f. dan. Çox böyümək, zorba olmaq, çox böyüyüb artmaq, yekələnmək, şişmək. Gündə on şahı ilə cümlə ümuri adlanır; Bu vücudin ki, dəmadəm əməli zorbalan
“Zorbalaşdırılmaq” dan f.is
məch. Çox böyüdülmək, yekələşdirilmək, iriləşdirilmək
“Zorbalaşdırmaq”dan f.is
f. dan. Zorba hala salmaq, çox böyütmək, çox böyüdüb artırmaq, yekələşdirmək, iriləşdirmək
“Zorbalaşmaq”dan f.is
f. dan. Çox böyümək, çox yekəlmək, həddindən artıq şişmək, zorba olmaq. Günlər keçdi, aylar keçdi, balaca Cəbi yavaş-yavaş boy atırdı, fəqət həmişə zə
is. dan. 1. Yekəlik, irilik, böyüklük; zorba şeyin halı. Başladı tərifə palıd qamətin; Öydü özün, zorbalığın, halətin
is. Zalım, zülmkar, qolugüclü, zorakılıq edən, başlı-başınalıq edən adam. Qoymuyublar başımızın üstünü kəsən minlərlə zorbazorların zülmlərindən bəhs
is. Qolugüclülük, zorakılıq, başlı-başınalıq, qaba qüvvə; haqsızlıq, qanunsuzluq. □ Zorbazorluq etmək – kobudca qüvvə tətbiq etmək, zorakılıq etmək, z
is. [fars.] köhn. Keçmişdə: ağır idman məşğələləri və yarışları keçirilən yer, bina. Bundan sonra bir ayrısı başlayırdı: – Rəhmətlik xanın mənnən də a
1. “Zorlamaq”dan f.is. 2. zərf Zorla, güclə, zor işlədərək
f. 1. Zorla bir işə məcbur etməyə çalışmaq, zora salmaq, zorla boynuna qoymaq. Gülyaz Səmədi, heç olmazsa, rəsmi bir ər kimi istəmək üçün könlünü nə q
“Zorlanmaq”dan f.is
1. f. Güclənmək, qüvvətlənmək. 2. “Zorlamaq”dan məch
“Zorlaşmaq”dan f.is
bax zorlanmaq 1-ci mənada
“Zorlatmaq”dan f.is
icb. Başqasının vasitəsi ilə zorla bir işə məcbur etmək
sif. 1. Güclü, qüvvətli. Yaman zorlu adamdır. – Qüvvətli olsan da, yoxsulu döymə; Demə ki, zorluyam, qolum yaxşıdır
is. Çətinlik, ağırlıq. Hacı Vəlinin müəyyən prinsipləri var idi. Şeyləri zorluqla (z.) qəbul edərdi… Çəmənzəminli
is. Zorlu olma, qüvvətlilik, güclülük
dan. bax zorlama 2-ci mənada. İbrahim bu səfər genə birtəhər zorrama balığı buraxdırdı. (Nağıl)
sif. Gücsüz, qüvvətsiz, arıq. Zorsuz adam
is. [ər.] klas. Dinin qadağan etdiyi şeylərdən çəkinərək vaxtını ibadətə sərf etmə; pəhrizkarlıq (bəzən “zöhd və təqva”, “zöhdü təqva” şəklində işləni
is. [ər.] Günorta. Elə isə sabah zöhr zamanı məni Qəsafə cameyinin qarşısında gözləyin. M.S.Ordubadi