sif. 1. Dağınıq olmayan; qısaca, müxtəsərcə, qısa, toplu. Yığcam ifadə. Fikrini yığcam (z.) şəkildə anlatmaq
is. Yığcam şeyin halı
“Yığdırmaq”dan f.is
icb. Başqasına yığma işi gördürmək. Taxılı yığdırmaq. Məhsulu yığdırmaq. – Qulam müəllim şeyləri daşıtdırıb bir tərəfə yığdırdı
is. 1. Yetişmiş məhsulu yığmaqla məşğul olan adam. Yığıcı briqadası. – Yığıcılar üçün döşlük hazırlanmış, qapanların hamısı təmir edilib yoxlamadan ke
f.sif. Yuyulmaq, islanmaq və s. nəticəsində qısalan, gödələn, əvvəlki ölçüsü azalan. Yığılan parça. Aşısız gön yığılan olur
sif. Yığılmış halda olan, toplanmış halda olan. Yığılı yük. Yığılı pul. Şeylər yığılı (z.) halda həyətdə durur
is. Yığılma, toplanma işi və tərzi; yığılma, toplanma, cəmləşmə
“Yığılışmaq”dan f.is
bax yığışmaq
“Yığılmaq”dan f.is. Taxılın yığılmasına az qalıb
1. f. Bir yerə toplaşmaq, cəm olmaq; cəmləşmək. İştirakçıların hamısı yığılmayıb. Mitinqə çoxlu adam yığılıb
is. 1. Toplama işi. Vəsait yığımı. Yığım mənbələri. // Məhsulu yığma, əkini biçmə, meyvəni dərmə. Taxıl yığımı
sif. Ehtiyat yığan, ehtiyat yığmağı sevən. Yığımcıl adam. – [Mürsəl:] [Anam] çox yığımcıl qadındır. Mir Cəlal
is. Yığımcıl adamın xasiyyəti, ehtiyat yığmağı sevmə
is. 1. Koma, qalaq, topa; yığıntı halında olan şey. Ot yığını. Saman yığını. Şey yığını. Odun yığını
sif. Topa-topa, dəstə-dəstə; qələbəlik, izdiham halında. Yığın-yığın insan kütləsi. // Qalaq-qalaq. Yığın-yığın odun
bax yığnaq
is. 1. Hər hansı bir məsələni və ya məsələləri müzakirə etmək üçün çağırılan ümumi iclas. Yığıncaqda iştirak etmək
is. 1. Qalıqlardan, tullantılardan, tör-töküntüdən və s.-dən yığılmış qalaq. Dəmir tullantı yığıntısı
is. Yığma işi, yığma tərzi
bax yığılan
“Yığışdırılmaq”dan f.is
“Yığışdırmaq”dan məch. Çay içilib qurtardı, süfrə yığışdırıldı. M.S.Ordubadi
“Yığışdırmaq”dan f.is
f. 1. Tökülmüş, səpələnmiş, salınmış, düzülmüş, qoyulmuş şeyləri yığıb götürmək. Stolun üstünü yığışdırmaq
“Yığışmaq”dan f.is
f. 1. Bir yerə toplanmaq, yığılmaq, cəmləşmək, toplaşmaq. Əhali meydana yığışdı. – [Qız evində] parça biçməyə hər iki quda ailə öz möhtərəm arvad qohu
“Yığmaq”dan f.is. ◊ Yığma qoymaq – şərikli pul qoymaq, şərik olmaq, pay qoymaq. Şamaxı cavanları yığma qoyub, məndən savay da iki dəstə çalğıçı götürü
f. 1. Bir yerə toplamaq, cəm etmək. Adamları bir yerə yığmaq. İşçiləri yığıb söhbət aparmaq. – Aslan paşa car çəkdirib bütün camaatı meydana yığmışdı
is. 1. Yığıncaq; yığılmış, toplanmış adamlar və s.; qələbəlik, tünlük. Bu nə yığnaqdır? – Yaşardı orada qaçaq yığnağı; Olardı dövlətə açıq bir yağı… H
“Yıxdırılmaq”dan f.is
“Yıxdırmaq”dan məch
“Yıxdırmaq”dan f.is
“Yıxmaq”dan icb. [Pristav oğruya:] Doğrusunu de, yoxsa səni yıxdırıb, o qədər döydürərəm ki, bir ay yorğan-döşəkdə qalarsan
sif. Yıxan, dağıdan; viranedici, dağıdıcı, sarsıdıcı
is. Dağıdıcılıq, sarsıdıcılıq, yıxıb-dağıtma, viran etmə
sif. Yıxılmış, uçulmuş, dağılmış, uçuq. Yıxıq ev. Yıxıq divar. Yıxıq dam. – Dünyada özündən başqa əzəmətli bir şəxs görməyən Dara bu yıxıq sovməədə ke
is. Yıxıq, uçuq şeyin hal və vəziyyəti
zərf Gah yıxılaraq, gah duraraq; çox çətinliklə. Yıxıla-dura özümü evə çatdırdım. – Bu ümidlə də [Səriyyə xala] yıxıla-dura, taqətdən düşmüş dizlərini
zərf Gah yıxılaraq, gah duraraq; çox çətinliklə. Yıxıla-yıxıla getmək. – Zavallı, bəxtsiz bacı evdə qardaşının müsibətində qızğın göz yaşları tökdüyü
sif. Yıxıq, yıxılmış
is. Yıxılmaq işi; yıxılma, uçulma
sif. Çox yıxılan, ayağı büdrəyən; büdrək. Yıxılqan at
“Yıxılmaq”dan f.is
f. 1. Öz ağırlığı ilə yerə enmək, müvazinətini, yaxud istinad nöqtəsini itirərək aşağıya devrilmək, yerə dəymək
sif. Yıxılması, dağılması mümkün olmayan; sarsılmaz, devrilməz. İpəkdir vicdanın, poladdır yaxan; Yıxılmaz dağlara dayanmış arxan
is. Yıxılmaz şeyin hal və keyfiyyəti; sarsılmazlıq, dağılmazlıq, möhkəmlik. // Yenilməzlik, alınmazlıq, məğlubedilməzlik, möhkəmlik
“Yıxılmaq”dan f.sif. Yıxılmış uşaq. Yıxılmış bina. Yıxılmış divar
“Yıxmaq”dan f.is