Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ZƏHİR

    is. [ər.] köhn. Yardımçı, köməkçi, arxa

    Tam oxu »
  • ZƏHLƏ

    zəhləsini aparmaq (tökmək) – təngə gətirmək, bezikdirmək, usandırmaq. Mərdlərə can sadağa; Zəhləmi bədzat aparar

    Tam oxu »
  • ZƏHLƏAPARAN

    bax zəhlətökən

    Tam oxu »
  • ZƏHLƏKAR

    sif. bax zəhləaparan. Usta Tapdıq üzünə qonmuş zəhləkar bir milçəyi qovurmuş kimi əlini yuxarı qaldırıb saldı… M

    Tam oxu »
  • ZƏHLƏTÖKƏN

    sif. Öz hərəkət və sözləri ilə adamı təngə gətirən, bezikdirən, usandıran, cana gətirən, bıqdırıcı. Ancaq zəhlətökən müştəridən yaxa qurtarmaq üçün bu

    Tam oxu »
  • ZƏHLƏTÖKÜCÜ

    bax zəhlətökən. [Fərraş] gözlərini yumaraq zəhlətökücü bir ahənglə sözə başladı. P.Makulu

    Tam oxu »
  • ZƏHM

    is. [fars. “səhm”dən] 1. Qorxu, vahimə, dəhşət; qorxu, vahimə, dəhşət doğuran hal, görünüş. Dəmirçioğlu baxdı ki, bu bir yekəpər, kələ-kötür adamdı, ü

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏT

    is. [ər.] 1. Əmək. Zəhmətin barı. Öz zəhmətinin bəhəri. – Əgər ki yayda zəhməti əkinçinin ziyad olur; Ziyad olursa, qış günü o da o qədr şad olur

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTKEŞ

    [ər. zəhmət və fars. …keş] 1. Bax əməkçi. …İşçilər xüsusi mülklərin zəhmətkeşlərə təqsim olunmasını tələb edirlər

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTLİ

    sif. 1. Zəhmət tələb edən, zəhmətlə başa gələn. 2. məc. Ağır. Zəhmətli iş

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTSEVƏN

    is. və sif. Zəhməti, əməyi, işləməyi sevən (adam). Tüstülənər bacalar; Ocaq üstə sac olar; Zəhmətsevər gün görər; Tənbəl hər vaxt ac olar

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTSEVƏNLİK

    is. Zəhməti, işləməyi sevmə; çalışqanlıq

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTSEVƏR

    is. və sif. Zəhməti, əməyi, işləməyi sevən (adam). Tüstülənər bacalar; Ocaq üstə sac olar; Zəhmətsevər gün görər; Tənbəl hər vaxt ac olar

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTSEVƏRLİK

    is. Zəhməti, işləməyi sevmə; çalışqanlıq

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTSİZ

    1. sif. Zəhmət tələb etməyən, zəhmət istəməyən, asanlıqla başa gələn. Zəhmətsiz iş. 2. zərf Zəhmət çəkmədən, çalışmadan, əmək sərf etmədən

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTSİZCƏ

    zərf Zəhmətsiz olaraq, zəhmət çəkmədən, zəhmət sərf etmədən

    Tam oxu »
  • ZƏHMƏTSİZLİK

    is. Zəhmət tələb etməmə, zəhmət çəkməmə

    Tam oxu »
  • ZƏHMLƏNDİRİLMƏ

    “Zəhmləndirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏHMLƏNDİRİLMƏK

    məch. Zəhmə salınmaq, dəhşətə salınmaq; dəhşətləndirilmək

    Tam oxu »
  • ZƏHMLƏNMƏ

    “Zəhmlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏHMLƏNMƏK

    f. Zəhmi basmaq, bərk qorxmaq, dəhşətə düşmək. [Alman] bu heykəlin səsindən zəhmlənib ala-yarımçıq rusca zarıdı

    Tam oxu »
  • ZƏHMLİ

    sif. 1. Zəhmi olan, baxanda öz görünüşü ilə adamda qorxu doğuran, dəhşətləndirən. // Çox böyük, çox yekə, görünüşcə əzəmətli

    Tam oxu »
  • ZƏHMLİLİK

    is. Zəhmli adamın halı, sifəti, görünüşü

    Tam oxu »
  • ZƏHR

    klas. bax zəhər. Camlər zəhrilə məmlu şəbi-hicran içdik; Eylədik tövbə əgər göz görə, pünhan içdik. Qövsi

    Tam oxu »
  • ZƏHRİMAR

    is. [fars.] Əsil mənası “ilan zəhəri” olub, aşağıdakı mənalarda işlənir: 1) zəhər, çox acı şey mənasında

    Tam oxu »
  • ZƏHRİMARLANMA

    dan. “Zəhrimarlanmaq” dan f.is

    Tam oxu »
  • ZƏHRİMARLANMAQ

    f. vulq. dan. Yemək, yeyib-içmək, qarnını doyurmaq (acıqla, narazılıqla deyilir). [Mirzə Səfər oğluna:] Gəl, axmaq balası, naharını zəhrimarlan! Ə

    Tam oxu »
  • ZƏHRİMARLIQ

    is. vulq. dan. Yeməyə yarar bir şey (acıq, hirs məqamında deyilir). Bu evdə bir tikə zəhrimarlıq tapılmır

    Tam oxu »
  • ZƏXİRƏ

    is. [ər.] köhn. Vaxtı çatanda işlənmək üçün tədarük edilib anbarda saxlanılan ərzaq şeyləri; ümumiyyətlə ərzaq, yemək şeyləri

    Tam oxu »
  • ZƏXM

    is. [fars.] klas. Yara. Ey Füzuli, eylədi hər dərdə dərman ol təbib; Bir mənim zəxmimdir ancaq bulmayan mərhəm hənuz

    Tam oxu »
  • ZƏİF

    sif. [ər.] 1. Cismən az qüvvətli, gücsüz. Zəif adam. Zəif at. Zəif qol. – [Nadir bəy:] Məxluqatın ən şərəflisi olan insanların, hətta zəif, aciz bir q

    Tam oxu »
  • ZƏİFCƏ

    sif. Bir qədər zəif. Zəifcə işıq. Zəifcə uşaq. Zəifcə əllər. Pəncərədən zəifcə işıq gəlir

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏDİLMƏ

    “Zəiflədilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏDİLMƏK

    məch. Zəif salınmaq, zəif hala salınmaq

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏMƏ

    “Zəifləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏMƏK

    f. 1. Gücdən düşmək, qüvvətdən düşmək, əldən düşmək, halsızlaşmaq. Xəstə gündən-günə zəifləyir. – Ustanın azarı günü-gündən şiddətlənirdi; bədəni zəif

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏNDİRİLMƏ

    “Zəifləndirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏNDİRİLMƏK

    bax zəiflədilmək

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏNDİRMƏ

    “Zəifləndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏNDİRMƏK

    bax zəiflətmək

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏNMƏ

    “Zəiflənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏNMƏK

    bax zəifləmək

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏŞDİRİCİ

    sif. Zəiflədən, zəiflik törədən

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏŞDİRİLMƏ

    “Zəifləşdirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏŞDİRİLMƏK

    bax zəiflədilmək

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏŞDİRMƏ

    “Zəifləşdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏŞDİRMƏK

    bax zəiflətmək

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏŞMƏ

    “Zəifləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏŞMƏK

    f. Zəiflənmək, getdikcə zəif olmaq. Hükəmanın da iqrarı bunadır ki, başın çanağı nazikləşib kiçildikcə, beyin də zəifləşməyə və kiçilməyə başlayır

    Tam oxu »
  • ZƏİFLƏTMƏ

    “Zəiflətmək”dən f.is

    Tam oxu »