Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ÖFKƏ

    is. 1. Ağ ciyər. 2. dan. Hirs, qəzəb, hiddət. ◊ Öfkən (öfkəsi) yansın! – qarğış məqamında işlədilir. Səni görüm, öfkən yansın

    Tam oxu »
  • ÖFKƏLƏNMƏ

    “Öfkələnmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖFKƏLƏNMƏK

    f. Hirslənmək, hiddətlənmək, qəzəblənmək, hiddətə gəlmək

    Tam oxu »
  • ÖFKƏLİ

    sif. 1. Ürəkli, qorxmaz, cəsarətli, ciyərli. Öfkəli oğlan. 2. dan. Hirsli, qəzəbli, hiddətli, acıqlı

    Tam oxu »
  • ÖFKƏLİ-ÖFKƏLİ

    zərf Hirsli-hirsli, qəzəbliqəzəbli, qəzəblə, hirslə, hiddətlə. [Murtuzov:] Yoxsa bu uşaq belə öfkəli-öfkəli danışmaz! S

    Tam oxu »
  • ÖGEY

    sif. Doğma olmayan. Ögey ana. Ögey ata. Ögey bacı. - Uşaq anasına doğma olsa da; Qondarma ataya ögeydir, axı

    Tam oxu »
  • ÖGEY-DOĞMALIQ

    is. Hamıya qarşı eyni münasibətin olmadığı hal; ayrı-seçkilik. Araya ögey-doğmalıq salmaq. – Bəli, elədir, – deyə mən Nəbi kişinin sözünü təsdiq etdim

    Tam oxu »
  • ÖGEYLİK

    is. Doğma olmama, ögey olma. Mənə neçə qadın analıq etdi; Dözdülər anasız məhəbbətimə; Mən isə dözmədim ana adıyla; Onların ögeylik sədaqətinə

    Tam oxu »
  • ÖGƏC

    is. Üçyaşar erkək qoyun. Toğlu birillik, şişək ikiillik, ögəc üçillik olardı. H.Sarabski

    Tam oxu »
  • ÖHDƏ

    is. [ər.] Öz üzərinə götürülən və yerinə yetirilməsi vacib olan vəzifə; təəhhüd, borc. □ Öhdəsində qalmaq – himayəsində, iaşəsində olmaq, boynunda olm

    Tam oxu »
  • ÖHDƏÇİ

    is. Hər hansı bir işi görməyə, yerinə yetirməyə söz verən, üzərinə təəhhüd götürən adam

    Tam oxu »
  • ÖHDƏÇİLİK

    bax öhdəlik. Bütün trestimiz üzərinə yeni öhdəçiliklər götürür. M.İbrahimov. [Fərəc kişi:] İndi də öhdəçilik götürüblər ki, biçini iki günə qurtarsınl

    Tam oxu »
  • ÖHDƏLİK

    is. Mütləq yerinə yetirilməli olan iş; öhdəçilik. Üzərinə öhdəlik götürmək. Öhdəlik şərəflə yerinə yetirildi

    Tam oxu »
  • ÖHÖ

    təql. Öskürərkən çıxan səs

    Tam oxu »
  • ÖHÖ-ÖHÖ

    təql. Öskürərkən çıxan səs

    Tam oxu »
  • ÖKCƏ

    is. Ayaqqabı altının topuq altına düşən hündür hissəsi; daban

    Tam oxu »
  • ÖKSÜZ

    is. 1. Yetim. Ta uşaqlıqdan öksüz qalmış Gülzar öz kor anası ilə yoxsul qardaşı Aslanın himayəsində yaşayırdı

    Tam oxu »
  • ÖKSÜZLÜK

    is. Yetimlik. // Kimsəsizlik. Baxdım ki, sürünməyin sonu yoxdur, buraxdım; Qapadım bir məzara öksüzlüyün daşını

    Tam oxu »
  • ÖKÜZ

    is. 1. İş heyvanı kimi istifadə edilən buğa. Təpəl öküz. Öküzləri arabaya qoşmaq. – …Kiçik çobanlar öküzlərə minib, malları evə sarı qovurdular

    Tam oxu »
  • ÖKÜZGÖZÜ

    is. bot. Sarı çiçəkləri təbabətdə işlədilən ot bitkisi

    Tam oxu »
  • ÖKÜZLÜK

    is. Yekəlik, nahamarlıq, zorbalıq (adam haqqında). // məc. Qabalıq, kobudluq, qanmazlıq

    Tam oxu »
  • ÖLÇDÜRMƏ

    “Ölçdürmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖLÇDÜRMƏK

    icb. Ölçməyə məcbur etmək, yaxud xahiş edərək ölçmə işi gördürmək

    Tam oxu »
  • ÖLÇMƏ

    “Ölçmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖLÇMƏK

    f. 1. Bir şeyin ölçüsünü, miqdarını qəbul olunmuş vahidlər əsasında müəyyən etmək, müəyyənləşdirmək. Südü ölçmək

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜ

    is. 1. Hər hansı bir şeyi ölçmək üçün qəbul edilmiş vahid. Uzunluq ölçüsü. Həcm ölçüsü. 2. məc. Bir şəxsə, ya şeyə qiymət vermək, müqayisə etmək üçün

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜ-BİÇİ

    bax ölçü 1 və 3-cü mənalarda. Kənd əhalisi isə uzun illər boyu müxtəlif ölçü-biçidə olan damlarda və qazmalarda yaşayırdı

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜB-BİÇMƏ

    “Ölçüb-biçmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜB-BİÇMƏK

    f. 1. Tikiləcək paltarın və s.-nin ölçüsünü götürmək və bu ölçüyə əsasən parçasını kəsmək. 2. məc. Götür-qoy etmək, hərtərəfli fikirləşmək

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜCÜ

    is. xüs. Ölçən, bir şeyin ölçüsünü müəyyən edən cihaz, alət və s. // Sif. mənasında. Ölçücü cihazlar

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜLMƏ

    “Ölçülmək”dən f.is. Taxılın ölçülməsi. Sahənin ölçülməsi. Paltarın ölçülməsi

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜLMƏK

    “Ölçmək”dən məch. İnsanın qiyməti onun qabiliyyəti və əxlaqı ilə ölçülür. – Vəzni, dərəcəsi hər bir hörmətin; Zəhmətlə ölçülür vətənimizdə

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜLMƏZ

    bax ölçüyəgəlməz

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜLMƏZLİK

    bax ölçüyəgəlməzlik

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜLÜ

    sif. Ölçüsü olan

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜLÜB-BİÇİLMƏ

    “Ölçülüb-biçilmək” dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜLÜB-BİÇİLMƏK

    məch. Hərtərəfli düşünülmək, götür-qoy edilmək

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜLÜB-BİÇİLMİŞ

    f.sif. Hərtərəfli düşünülmüş, hərtərəfli düşünüldükdən sonra qəbul edilmiş. Ölçülüb-biçilmiş qərar

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜSÜZ

    sif. Ölçüsü olmayan; çox böyük, geniş, ölçüyəgəlməz. Həyat ona nə böyük; Nə ölçüsüz (z.) görünür; Birdən qapıda əziz; Mehriban üz görünür

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜSÜZ-BİÇİMSİZ

    zərf Ölçüb-biçmədən, götür-qoy etmədən, fikirləşmədən. [Hacı Əliqulu] ölçüsüz-biçimsiz söz danışan adam deyil

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜSÜZLÜK

    is. Ölçüsü olmama; çox böyüklük, ölçüyəgəlməzlik

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜYƏGƏLMƏZ

    sif. Heç bir ölçü ilə ölçülə bilməyən; çox böyük, saysız-hesabsız, çox yekə, ucsuz-bucaqsız. Ölçüyəgəlməz miqdar

    Tam oxu »
  • ÖLÇÜYƏGƏLMƏZLİK

    is. Heç bir ölçü ilə ölçülə bilməmə; son dərəcə çoxluq, böyüklük, irilik, ölçülməzlik

    Tam oxu »
  • ÖLDÜ-QALDI

    is. Başına gələn hadisə; tale, aqibət. [Hacı Murad:] …Öldü-qaldısından da xəbərim yoxdur. S.S.Axundov

    Tam oxu »
  • ÖLDÜRMƏ

    “Öldürmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖLDÜRMƏK

    f. 1. Cismən məhv etmək, həyatdan məhrum etmək, ölümünə səbəb olmaq; qətl etmək. …[Mələyin] sevimli nişanlısını … gecə oğurluqda öldürmüşdülər

    Tam oxu »
  • ÖLDÜRTMƏ

    “Öldürtmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÖLDÜRTMƏK

    icb. Öldürülməsinə səbəb və ya vasitə olmaq, başqasının əli ilə öldürmək. [Çopur:] Mən çox nahaq qanlara fitva verib adam öldürtmüşəm

    Tam oxu »
  • ÖLDÜRÜCÜ

    sif. 1. Ölümlə nəticələnə bilən, ya nəticələnən; məhvedici, yoxedici, həlakedici. Öldürücü zəhər. Günəş şüaları bakteriyalara öldürücü təsir göstərir

    Tam oxu »
  • ÖLDÜRÜLMƏ

    “Öldürülmək”dən f.is

    Tam oxu »