Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ŞİBİD

    is. bot. Xalq təbabətində dərman kimi işlənən çətirçiçək fəsiləsindən xoşiyli bitki

    Tam oxu »
  • ŞİBLÉT

    [alm. Stufelette] Qaytanlı kişi botinkası. [Heybət] bəzən yanı rezinli jığ-jığ şiblet də geyərdi, xoşuna gəlməyən adamların kürəyinin arasını “sığalla

    Tam oxu »
  • ŞİBLETLİ

    sif. Ayağında şiblet olan, şiblet geymiş

    Tam oxu »
  • ŞİBYƏ

    is. bot. Göllərin, hovuzların kənarında, daşların, ağac gövdələrinin üzərində bitən çiçəksiz çoxillik bitki

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏT

    is. [ər.] Qüvvət, güc, kəskinlik, sərtlik. Yaz gəldi, bahar oldu, qışın şiddəti getdi; Qar bitdi, külək yatdı, soyuq axıra yetdi

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏTLƏ

    zərf Bərk, güclü, çox sərt, qüvvətlə, şiddət göstərərək. Külək şiddətlə əsirdi. – Bir az əqdəm başlamış qar şiddətlə yağırdı

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏTLƏNDİRİLMƏ

    “Şiddətləndirilmək” dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏTLƏNDİRİLMƏK

    məch. Daha da (getdikcə) qüvvətləndirilmək, gücləndirilmək, sərtləndirilmək; gücü, təsiri artırılmaq

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏTLƏNDİRMƏ

    “Şiddətləndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏTLƏNDİRMƏK

    f. Gücləndirmək, qüvvətləndirmək; şiddətini, gücünü, təsirini daha da artırmaq. [Mirzə Şəfi] əl-qolunu ölçərək ifadəsini şiddətləndirdi

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏTLƏNMƏ

    “Şiddətlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏTLƏNMƏK

    f. Şiddəti, gücü, qüvvəsi, təsiri daha da artmaq, güclənmək; daha da sərtləşmək, qızışmaq. Axşamdan yağan yağış səhərə yaxın daha da şiddətləndi

    Tam oxu »
  • ŞİDDƏTLİ

    sif. Çox güclü, çox qüvvətli; dəhşətli. [Əsgər:] Mədəndə şiddətli bir yanğın vardı. M.Hüseyn. [Qəhrəman:] İkinci gün şəhərdə olduqca şiddətli bir vuru

    Tam oxu »
  • ŞİƏ

    is. [ər.] din. İslamiyyətdə ayrıca bir cərəyan təşkil edən məzhəb

    Tam oxu »
  • ŞİƏLİK

    is. din. Şiə məzhəbinə mənsubiyyət. Arvadlar arasında danışılırdı ki, bir ingilis mollası şiəliyi qəbul edib adını da dəyişib “Mirzə Kamil” qoymuşdur

    Tam oxu »
  • ŞİFAHİ

    sif. [ər.] Yazı ilə deyil, dil ilə; dilcavabı, ağızdan (yazılı əksi). Şifahi imtahan. Şifahi nitq. – Əlibəy haqqında şifahi və ya yazılı danışıqların

    Tam oxu »
  • Şİ́FER

    [alm. Schiefer] 1. Qara və ya kül rəngli gilli şist. 2. Gildən və ya asbest-sementdən plitka şəklində hazırlanan dam örtüyü

    Tam oxu »
  • ŞİFERLİ

    sif. 1. Damına şifer vurulmuş, damı şiferlə örtülmüş. Şiferli bina. – Şiferli damlardan qalxan boz tüstülər küləksiz havada yuxarı millənir, göyün bir

    Tam oxu »
  • ŞİFÓN

    [fr. shiffon] Nazik pambıq və ya ipək parça. Güllü şifon. Saya şifon. – Şifon çox nazik və seyrək olur, sadə üsul ilə toxunur, qadın paltarlığı və kof

    Tam oxu »
  • ŞİFONER

    [fr. chiffonier] Paltar, dəyişək və s. saxlanmaq üçün şkaf. Aynalı şifoner. İkilaylı şifoner. – İndi Azərbaycan kəndlisinin evində şifoner, tül pərdəl

    Tam oxu »
  • ŞİFR

    [fr. shiffre, əsli ər. sifir] 1. Gizli yazı üçün şərti işarələr sistemi. 2. Kitabların, yazıların, əlyazmalarının və s

    Tam oxu »
  • ŞİFRÇİ

    is. Şifrləyən və şifri açan adam

    Tam oxu »
  • ŞİFRLƏMƏ

    “Şifrləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞİFRLƏMƏK

    f. Şifrlə yazmaq

    Tam oxu »
  • ŞİFRLƏNMƏ

    “Şifrlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞİFRLƏNMƏK

    məch. Şifrlə yazılmaq

    Tam oxu »
  • ŞİFRLƏNMİŞ

    f.sif. Şifrlə yazılmış, gizli işarələrlə (xətlə) yazılmış

    Tam oxu »
  • ŞİFRLƏYİCİ

    bax şifrçi

    Tam oxu »
  • ŞİFRLİ

    sif. Şifrlə yazılmış. Şifrli məktub. – Teleqramlar şifrli olduğu üçün bir şey anlaşılmırdı. M.S.Ordubadi

    Tam oxu »
  • ŞİFROQRAM

    [fr. shiffre və yun. gramma] Şifrlə verilən teleqram, şifrli teleqram

    Tam oxu »
  • ŞİXTA

    is. [alm.] Koks almaq üçün müxtəlif metallardan ibarət kütlə

    Tam oxu »
  • ŞİKAR

    is. [fars.] Ov. Cümə bekar, şənbə şikar. (Məsəl). [Kərim babanın] indi belə fikri-zikri daima seyrü səfada, ovda və şikarda idi

    Tam oxu »
  • ŞİKARÇI

    is. Ovçu. Xanın sağında-solunda düzülən yasavullar, … yedəklərində tazı-tula gedən şikarçılar, nökərlər böyük bir yarımdairə təşkil etmişdilər

    Tam oxu »
  • ŞİKARİ

    sif. [fars.] Ova məxsus, ovda işlənən. [Oğlan] şikari papağını sol qulağına tərəf əydi. M.Hüseyn

    Tam oxu »
  • ŞİKAYƏT

    is. [ər.] 1. Öz halından və ya başına gələn bir dərd və acıdan ah-zar etmə; məmnuniyyətsizliyini izhar etmə; giley

    Tam oxu »
  • ŞİKAYƏTCİL

    sif. Şikayət bildirən, həmişə şikayət edən, narazı. [Dürdanə] qızının saçını sinəsindən topladı, kəlağayısını başına çəkdi, şikayətcil (z

    Tam oxu »
  • ŞİKAYƏTÇİ

    sif. və is. Şikayət edən, şikayətə gələn. [Dilşad:] Ev dönəcək divanxanaya, şikayətçinin biri gedib o biri gələcək

    Tam oxu »
  • ŞİKAYƏTKAR

    sif. [ər. şikayət və fars. …kar] köhn. Şikayət edən, şikayətçi, şikayət mahiyyətində olan. Şirəli dayısının şikayətkar danışığını eşidərkən təəccüblən

    Tam oxu »
  • ŞİKAYƏTLƏNMƏ

    “Şikayətlənmək”dən f.is. Rüstəm kişini həmişə qüvvətli və dönməz görməyə alışmış Səkinə şikayətlənməsinə dözə bilmədi

    Tam oxu »
  • ŞİKAYƏTLƏNMƏK

    f. Halından, vəziyyətindən, taleyindən və s.-dən şikayət etmək, məmnunsuzluğunu bildirmək. İzzətin səsküyündən şikayətlənən bu ev indi çıraqsız, zülmə

    Tam oxu »
  • ŞİKAYƏTLİ

    sif. Şikayət ifadə edən, dərdli, iniltili. // Məc. mənada. [Qəhrəman:] Kənarda buzlu ruzgar şikayətli bir yaralı heyvan iniltisi ilə telefon tellərinə

    Tam oxu »
  • ŞİKAYƏTNAMƏ

    is. [ər. şikayət və fars. …namə] Yazılı şikayət

    Tam oxu »
  • ŞİKƏNCƏ

    bax işgəncə

    Tam oxu »
  • ŞİKƏST

    sif. [fars.] 1. Bədənin hər hansı bir üzvündən məhrum olmuş və ya hər hansı bir səbəbə görə onu itirmiş; əlil

    Tam oxu »
  • ŞİKƏSTEYİ-FARS

    is. [fars.] mus. Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı. Sərvər şikəsteyi-fars oxuyur. Ü.Hacıbəyov

    Tam oxu »
  • ŞİKƏSTƏ

    [fars.] 1. Segah məqamında zərbli muğam. Sürü-sürü qoyunları çoban yamacda otladır; Alır ələ papağını, oxur şikəstə, fit çalır

    Tam oxu »
  • ŞİKƏSTƏDİL

    sif. [fars.] klas. Ürəyi sınmış, qəlbi qırılmış, incik, kədərli, incimiş. [Həcər xanım:] …Zöhrəni elə şikəstədil (z

    Tam oxu »
  • ŞİKƏSTƏXATİR

    sif. [fars. şikəstə və ər. xatir] klas. Qəlbi sınmış, ürəyi sınmış, qəlbiqırıq, incik. Sənsiz mən idim şikəstəxatir; Yüz şükr, sənə yetişdim axir

    Tam oxu »
  • ŞİKƏSTƏNƏFS

    sif. [fars. şikəstə və ər. nəfs] Tələbkar olmayan, sadə təbiətli, təvazökar. …Qənaət söhbəti də düşəndə yenə dirsəyimin gücü ilə bir elə gözəl-gözəl s

    Tam oxu »
  • ŞİKƏSTƏNƏFSLİK

    is. Təvazökarlıq, təbiətcə sadəlik, tələbkar olmama. □ Şikəstənəfslik etmək – təvazökarlıq etmək, sadəlik, təvazö göstərmək

    Tam oxu »