Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ŞÜA

    is. [ər.] 1. Günəşdən və başqa bir işıq mənbəyindən çıxan işıq telləri. Günəş şüası. İşıq şüası. – İlk baharın yeni həyatverici günəşi, özünün ilıq və

    Tam oxu »
  • ŞÜALANDIRMA

    “Şüalandırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ŞÜALANDIRMAQ

    f. 1. Şüa buraxdırmaq, şüa saçdırmaq. 2. fiz. Radioaktiv elementlərin təsirinə məruz buraxmaq

    Tam oxu »
  • ŞÜALANMA

    is. 1. “Şüalanmaq”dan f.is. 2. fiz. Radioaktiv elementlərin şüaburaxma xassəsi

    Tam oxu »
  • ŞÜALANMAQ

    f. Şüa buraxmaq, şüa saçmaq, şüa vermək. Elektrik aparatlarında sərbəst elektronlar mənfi kontaktın səthində şüalanır

    Tam oxu »
  • ŞÜALI

    sif. Şüaburaxan, şüaverən, şüası olan. Şüalı ulduz

    Tam oxu »
  • ŞÜAR

    is. [ər.] 1. Siyasi partiyanın müəyyən tarixi şəraitdə kütlələr qarşısında irəli sürdüyü rəhbər ideyanı, vəzifəni və ya tələbi qısa və aydın şəkildə i

    Tam oxu »
  • ŞÜARÇILIQ

    is. Əməli hərəkət, iş deyil, ancaq şüar irəli sürməklə kifayətlənmə. …Cabbarlının əsərlərindəki ictimai fikir daha da dərinləşir, aktual mövzu şüarçıl

    Tam oxu »
  • ŞÜASAÇAN

    sif. Şüaburaxan, şüayayan

    Tam oxu »
  • ŞÜASAÇICI

    sif. Şüaburaxan, şüayayan

    Tam oxu »
  • ŞÜASAÇMA

    bax şüalanma 2-ci mənada

    Tam oxu »
  • ŞÜAVARİ

    sif. Şüayaoxşar, şüa kimi

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏ

    is. [ər.] Bir şeyin gerçəkliyinə xatircəm olmama, bir şeyin həqiqətə uyğun ola biləcəyi haqqında fikir, güman, şəkk, tərəddüd

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏLƏNDİRMƏ

    “Şübhələndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏLƏNDİRMƏK

    f. Şübhə oyatmaq, şübhəyə salmaq, şübhə doğurmaq. Onun haqqında eşitdiyi bəzi şeylər Büləndi Camaldan şübhələndirirdi

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏLƏNMƏ

    “Şübhələnmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏLƏNMƏK

    f. 1. Bir şeyin gerçək olub-olmadığını kəsdirə bilməmək, şübhə etmək, şəkk etmək, inanmamaq. Seyid Əhməd mədaxili az görüb yoldaşından şübhələndi… Ə

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏLİ

    sif. 1. Şübhə oyadan, şübhə doğuran, şübhəyə səbəb olan. Şübhəli adam. Şübhəli məsələ. – Katibin yumşaq rəftarı Salmana bir cür gəlir, şübhəli görünür

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏLİ-ŞÜBHƏLİ

    zərf Şübhəli halda, şübhə edircəsinə, şübhə ilə. Bağban şübhəlişübhəli Həcəri nəzərdən keçirtdi… S.Rəhimov

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏLİLİK

    is. Şübhəli olma, şübhəli şeyin halı

    Tam oxu »
  • ŞÜBHƏSİZ

    1. zərf Mütləq, şəksiz. Şübhəsiz mən də gələcəyəm. Şübhəsiz bu gecə yola düşməliyik. – [Gəray:] Beləliklə o tabe olsa bizə; Şübhəsiz baş əyər hər əmri

    Tam oxu »
  • ŞÜCAƏT

    is. [ər.] İgidlik, rəşadət, cəsarət, cəngavərlik, qoçaqlıq, bahadırlıq, mərdlik. Səxavət olmayan kəsdə şücaət feli nadirdir; Kərəmsiz kimsəni hər yerd

    Tam oxu »
  • ŞÜCAƏTLİ

    sif. Cəsarətli, cəsur, bahadır, qoçaq, igid. Övladları qeyrətlidir, damarlı; Şücaətli, hünərli, etibarlı

    Tam oxu »
  • ŞÜƏRA

    is. [ər. “şair” söz. cəmi] klas. Şairlər. Əgərçi Sədi və Hafizdən sonra İranda şeir qayətdə tənəzzülə düşüb, şüəranın əşarı küllən biməzmun və məhz pu

    Tam oxu »
  • ŞÜĞL

    is. [ər.] klas. İş, məşğələ, məşğuliyyət. [Pəri xanım:] A qadan alım … sözümə qulaq as, o qədər şüğlüm var ki, səni görmək olmur

    Tam oxu »
  • ŞÜĞÜLZÜMMƏ

    is. [ər.] köhn. din. Müsəlmanlıqda: Allah qabağında günahkarlıq, təqsirkarlıq. □ Şüğülzümmə eləmək (etmək) – günaha batırmaq, günahkar eləmək

    Tam oxu »
  • ŞÜHUDİ

    sif. [ər.] dilç. Felin iki keçmiş formasından birinin adı. Şühudi keçmiş

    Tam oxu »
  • ŞÜKKÜTMƏ

    “Şükkütmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞÜKKÜTMƏK

    f. Qondurmaq, oturtmaq. [Səlim bəy:] Amma indi… Bir çolaq yabını minirsən, bir quşu şükkütürsən barmağının başına, onun da bir gözü kor, bir gözü də m

    Tam oxu »
  • ŞÜKRAN

    is. [ər.] klas. Yaxşılıq bilmə, edilən yaxşılığa müqabil edilən minnətdarlıq, təşəkkür, şükür. Sən azad eylədin qəmdidə hürriyyətpərəstanı; Sənə ləbri

    Tam oxu »
  • ŞÜKRANƏ

    [ər. şükr və fars. …anə] klas. 1. bax şükran. [Divanbəyi:] Bari bu işin şükranəsinə nizama tabe olun, əyərçi heç nizamı və zabitəni anlamırsınız! M

    Tam oxu »
  • ŞÜKRLİLLAH

    [ər.] ara s. Allaha şükür, xoşbəxtlikdən, bəxtimdən. Mən Vaqifəm, kuyin mənə Kəbədir; Şükrlillah, müsəllayə dönmüşəm

    Tam oxu »
  • ŞÜKRÜLLAH

    [ər.] ara s. Allaha şükür, xoşbəxtlikdən, bəxtimdən. Mən Vaqifəm, kuyin mənə Kəbədir; Şükrlillah, müsəllayə dönmüşəm

    Tam oxu »
  • ŞÜKUFƏ

    is. [fars.] Gül, çiçək. Baş çıxarmış şükufələr seyr elər; Yaşılına, o alına sevdiyim! M.V.Vidadi. Səba gətirdi genə müjdəyi-gülüstanı; Şükufələr açılı

    Tam oxu »
  • ŞÜKUFƏLƏNMƏ

    “Şükufələnmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞÜKUFƏLƏNMƏK

    f. Açılmaq, çiçəklənmək, zahir olmaq (gül haqqında). Şükufələnmiş (f.sif.) güllər nəsimin dəyməsindən enib qalxdıqca Gülsümün vidasına cavabən “Get, A

    Tam oxu »
  • ŞÜKUH

    [fars.] klas. Böyüklük, ululuq, əzəmət, calal, həşəmət; şan-şərəf. Bir təxtirəvan içində Leyli; Nə şövkətə, nə şükuhə meyli

    Tam oxu »
  • ŞÜKUHƏ

    [fars.] klas. Böyüklük, ululuq, əzəmət, calal, həşəmət; şan-şərəf. Bir təxtirəvan içində Leyli; Nə şövkətə, nə şükuhə meyli

    Tam oxu »
  • ŞÜKUHLU

    sif. klas. köhn. Təntənəli, əzəmətli, calallı; şan-şərəfli. Toy çox şükuhlu (z.) keçdi. Ə.Haqverdiyev

    Tam oxu »
  • ŞÜKÜR

    is. [ər.] Edilən yaxşılığa qarşı minnətdarlıq, təşəkkür, razılıq ifadəsi. [Kərbəlayı Məhəmməd:] Pərvərdigara! Səndən üzülməyənə heç zad olmaz imiş

    Tam oxu »
  • ŞÜLƏ

    is. məh. Hər iki tərəfə uzadılmış qolların arasındakı məsafə (şərti uzunluq ölçüsü)

    Tam oxu »
  • ŞÜLƏK

    is. Parça zolağı, parça topu. Pəncərədən düşən işıq ağ ipək şüləyi kimi uzanıb, Muradın sol döşünə yayılmışdı

    Tam oxu »
  • ŞÜLƏKLƏMƏ

    “Şüləkləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ŞÜLƏKLƏMƏK

    f. Şülək halına salmaq, sarıyaraq top halına salmaq. Parçanı şüləkləmək. – Veys özü izah etdi: – Bu qırmızı şüləni Həmzənin dükanından götürmüşəm, – p

    Tam oxu »
  • ŞÜMAL

    sif. 1. Yeni dikəlib göyərən budaq, zoğ. Çəkil şümalı. – Bir şümal pöhrəni; Bir vurğuda qələm elədi; Və qürurla dedi; Ovxarını gördünmü baltanın? R

    Tam oxu »
  • ŞÜMAR

    is. [fars.] Say, hesab. □ Şümara gəlməmək – saya, hesaba gəlməmək. Məkani-əslimdən düşdüm avarə; Dərdimin ədədi gəlməz şümarə

    Tam oxu »
  • ŞÜMARƏ

    is. [fars.] köhn. Əqrəb (saatda). Saatı çıxardım, qoydum stolun üstə ki, görüm, saatın şümarələri nə vaxt gəlib 3-ün üstündə duracaqdır ki, börkümü gö

    Tam oxu »
  • ŞÜMƏRƏK

    sif. Cavan, yenicə qalxmış. Zeynalın, üzərində dayandığı bu cığır bitməztükənməz şümərək ağaclar arasında qaib olur

    Tam oxu »
  • ŞÜMŞAD

    is. [fars.] 1. Cürbəcür alətlər, ev əşyalari və s. hazırlanan çox möhkəm oduncaqlı həmişəyaşıl ağac. 2

    Tam oxu »
  • ŞÜMUL

    is. [ər.] klas. Şamil olma, dəxli olma, aid olma; aidiyyət. [Mollabaşı:] Ona binaən mən cəmi xütəbaya hökm yazdım ki, tamam vilayətlərin mənabirində x

    Tam oxu »