Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ƏYAL

    is. [ər.] köhn. 1. Ailə, külfət. [Yusif Sərrac] öz kəsbi ilə özünü və əyalını saxlamağa məşğul oldu. M

    Tam oxu »
  • ƏYALƏT

    is. [ər.] 1. tar. Bir valinin idarəsi altında olan ölkə. Həmədan ilə Bağdad, Həmədan ilə İraq, Xarəzm, Rey və Fars əyalətləri arasında şiddətli danışı

    Tam oxu »
  • ƏYAN₁

    sif. [ər.] Gözlə görünən, açıq, aydın, aşkar (adətən xəbər şəkilçisi ilə işlənir). Onun düzgünlüyü hamıya əyandır

    Tam oxu »
  • ƏYAN₂

    top. [ər.] köhn. Keçmişdə: ölkənin yuxarı təbəqələrinə mənsub olan mötəbər və yaşlı adamlar; zadəganlar

    Tam oxu »
  • ƏYANİ

    sif. [ər.] 1. Açıq, aşkar, gözlə görünən, göz qabağında olan, tamamilə aydın, inandırıcı. Əyani misal

    Tam oxu »
  • ƏYANİLİK

    is. 1. Əyani şeyin halı; əyani olma. Təbiyyat dərslərində əyanilik əsas şərtdir. 2. Göz önündə olma, aşkarlıq, aydınlıq, inandırıcılıq

    Tam oxu »
  • ƏYANLIQ

    is. Əyan rütbəsi

    Tam oxu »
  • ƏYAR

    is. [ər.] 1. Qiymətli metalın saflıq və xalislik dərəcəsi. Üzüyün əyarı. Qızıl pulun əyarı. 2. Düzgünlük, dəqiqlik

    Tam oxu »
  • ƏYARQABI

    is. Bəzi maddələrin miqdarını müəyyən etmək üçün ölçü qabı. Bizim kəndlilərin hər birinin evində bir əyarqabı olar ki, onun içinin nə qədər yağ tutmas

    Tam oxu »
  • ƏYDƏM

    is. Əyrilik, bir yeri əyri olan şey

    Tam oxu »
  • ƏYDƏMLİ

    sif. Bir yerində əyrilik olan

    Tam oxu »
  • ƏYDİRMƏ

    “Əydirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ƏYDİRMƏK

    “Əymək”dən icb. Budağı əydirmək

    Tam oxu »
  • ƏYƏ₁

    bax adə. [Kürd Musa:] Murad! Əyə, … sənin yaxşı səsin var; Onun sözlərindən bir oxu, barı! S.Vurğun. [Koxa:] Əyə, uşaq-uşaq danışma, ballı xəşildən sə

    Tam oxu »
  • ƏYƏ₃

    is. mif. məh. Hami ruh

    Tam oxu »
  • ƏYƏ₂

    is. xüs. Əyələmək üçün işlədilən polad alət; suvand

    Tam oxu »
  • ƏYƏLƏMƏ

    “Əyələmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ƏYƏLƏMƏK

    f. Metalın üzərindən müəyyən qatı əyə ilə sürtüb götürməklə ona dəqiq ölçü vermək və hamarlamaq; suvandlamaq

    Tam oxu »
  • ƏYƏLƏNMƏ

    “Əyələnmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ƏYƏLƏNMƏK

    məch. Əyə ilə sürtülmək; suvandlanmaq

    Tam oxu »
  • ƏYİLMƏ

    “Əyilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ƏYİLMƏK

    f. 1. Əyri hala düşmək. Dəmir əyildi. Məftil əyilib. 2. Təzyiq, ağırlıq altında aşağıya doğru meyil etmək; sallanmaq

    Tam oxu »
  • ƏYİLTMƏ

    “Əyiltmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ƏYİLTMƏK

    f. Əyri etmək, əyri hala salmaq

    Tam oxu »
  • ƏYİN

    is. 1. Bədənin başdan qeyri bütün hissəsi. Əyninə yeni kostyum geymişdir. Əynində heç bir şey yoxdur (çılpaqdır)

    Tam oxu »
  • ƏYİN-BAŞ

    is. Paltar, üst-baş. Özünə bir yaxşı əyin-baş düzəltdi. – [Hafizə xanım:] Əynin-başın bir az düzəlibdir, elə bilirsən bir şeysən? Ə

    Tam oxu »
  • ƏYİNDİRİK

    is. dan. Köynəyin arxasına salınan astar. Əyindirik köynəyin tez yırtılmasına mane olur

    Tam oxu »
  • ƏYİNTİ

    is. 1. Əyilmiş yer, əyri, bir şeyin əyilmiş hissəsi. Borunun əyintisini düzəltmək. 2. məc. Hər hansı bir işdə düzgün xəttin pozulması, səhvə yol veril

    Tam oxu »
  • ƏYİRDƏK

    is. Südlə yoğrulub yağda qızardılmış kövrək qoğal. Camal əmi səliqə ilə iki torba əyirdək, bir torba qovurğa, bir torba iydə … yeşiyə qabladı

    Tam oxu »
  • ƏYİRDİLMƏ

    “Əyirdilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ƏYİRDİLMƏK

    “Əyirtmək”dən məch

    Tam oxu »
  • ƏYİRİCİ

    1. sif. xüs. İplik və s. əyirən. Əyirici sexi. 2. is. İplik əyirən usta. Qız yavaş-yavaş əyirici peşəsinə yiyələndi

    Tam oxu »
  • ƏYİRİCİLİK

    is. Əyirmə işi, əyiricinin işi, sənəti

    Tam oxu »
  • ƏYİRİLMƏ

    “Əyirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ƏYİRİLMƏK

    “Əyirmək”dən məch

    Tam oxu »
  • ƏYİRİLMİŞ

    f.sif. Əyirilərək ip halına salınmış. [Gülsüm:] Nə xəbər, qaçaqaç deyil ki, mənim hələ əyirilmiş yunum var

    Tam oxu »
  • ƏYİRMƏ

    1. “Əyirmək”dən f.is. 2. sif. Əyirilmiş. Əyirmə yundan corab toxuyurlar

    Tam oxu »
  • ƏYİRMƏK

    f. Əllərin arasında, yaxud müxtəlif mexanizmlər vasitəsilə yun, pambıq liflərini eşib ip halına salmaq

    Tam oxu »
  • ƏYİRMƏÖLÇƏN

    sif. xüs. Sapın, ipin və s.-nin eşilmə dərəcəsini müəyyən edən cihaz

    Tam oxu »
  • ƏYİRTDİRMƏ

    1. “Əyirtdirmək”dən f.is. 2. sif. Əyirtdirilmiş. Əyirtdirmə ip

    Tam oxu »
  • ƏYİRTDİRMƏK

    icb. Əyirtmə işi gördürmək. İp əyirtdirmək

    Tam oxu »
  • ƏYİRTMƏ

    1. “Əyirtmək”dən f.is. 2. sif. Əyirdilmiş. Əyirtmə ipək sapı

    Tam oxu »
  • ƏYİRTMƏK

    icb. Əyirmə işi gördürmək (başqasına). İp əyirtmək

    Tam oxu »
  • ƏYİŞ-ÜYÜŞ

    əyiş-üyüş olmaq dan. – əyilmək, əyri hala düşmək. Mollayevin … sifəti bozarıb əyiş-üyüş oldu. M.Hüseyn

    Tam oxu »
  • ƏYLƏC

    is. Maşını, qatarı saxlamaq mexanizmi; tormoz

    Tam oxu »
  • ƏYLƏMƏ

    “Əyləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ƏYLƏMƏK

    f. Saxlamaq, dayandırmaq, durdurmaq. Atı əyləmək. Maşını əyləmək. – [Hatəmxan ağa:] Göydə uçan qanadlı quşu əyləmək olarsa, Şahbazı da güclə əyləmək o

    Tam oxu »
  • ƏYLƏNCƏ

    is. 1. Ürəyi əyləndirəcək, könlü açacaq şey, əylənmək üçün vasitə. Mehribanın yeganə əyləncəsi çocuqları idi

    Tam oxu »
  • ƏYLƏNCƏLİ

    sif. 1. Əylənib vaxt keçirmək üçün yerləri, vasitələri olan. Əyləncəli parklar. Uşaq meydançaları uşaqlar üçün əyləncəli yerdir

    Tam oxu »
  • ƏYLƏNDİRİCİ

    f.sif. Əyləndirmək üçün olan, əyləndirən. Əyləndirici söhbət. Əyləndirici tamaşa. Əyləndirici oyunlar

    Tam oxu »