Толковый словарь азербайджанского языка

  • ƏZA₂

    is. [ər.] klas. Əziyyət, zəhmət, məşəqqət, cəfa. Mən dəliyəmmi özümü məktəbə, dərsə sövq edəm; Dərsin əzası bir belə, xalqın ədası bir belə

    Полностью »
  • ƏZA₃

    is. [ər. “üzv” söz. cəmi] 1. Bədən üzvləri (Azərbaycan dilində bəzən “üzv” mənasında işlənir). Quzunun parçalardı əzasın; Sındırıb kəlləsin, qabırğası

    Полностью »
  • ƏZA₁

    is. [ər.] Yas, matəm. [Alim:] Onlar [tərəkəmələr] bir növ avam … tayfadırlar, əza məclisi və mərsiyəxan-zad tanımazlar, amma, əlhəmdülillah, yenə müsə

    Полностью »
  • ƏZA-CƏFA

    is. [ər.] Əzab və əziyyət. [Şah:] Keşiş, gözümün ağı-qarası bir nəfər oğlum var. Mən onun əza-cəfasına razı ola bilmərəm

    Полностью »
  • ƏZAB

    is. [ər.] 1. Əziyyət, üzüntü, işgəncə. Toy-bayramdır bu dünyanın əzabı; Ağlı olan ona gətirər tabı. M

    Полностью »
  • ƏZAB-ƏZİYYƏT

    bax əzab 1-ci mənada. [Cümşüd] qocanın min əzab-əziyyətlə dolu həyat yoluna nəzər salır, bu həyatın mənasını aramaq istəyirdi

    Полностью »
  • ƏZAB-ƏZİYYƏTLİ

    bax əzablı. Əzabəziyyətli iş. Əzab-əziyyətli yol

    Полностью »
  • ƏZAB-İŞGƏNCƏ

    bax əzab 1-ci mənada. Əzab-işgəncə çəkmək. Əzab-işgəncələr görmək. – … Əhməd bütün əzab-işgəncələrin nə üstündə başlandığını unudub, Tovuzun yanına qa

    Полностью »
  • ƏZABLI

    sif. Çox əziyyətli, sıxıntılı, çətin; əzab və əziyyətlə dolu. Əzablı iş. Əzablı isti. Əzablı yol. – Neft səltənəti Bakıda neft tapmaq əzablı bir işə ç

    Полностью »
  • ƏZABLI-İŞGƏNCƏLİ

    bax əzablı. Əzablı-işgəncəli yol. Əzablı-işgəncəli iş

    Полностью »
  • ƏZABLILIQ

    is. Əzablı şeyin hal və keyfiyyəti; əziyyətlilik

    Полностью »
  • ƏZABSIZ

    sif. Heç bir əzabı, əziyyəti olmayan, əziyyətsiz, asanlıqla əldə edilən, asanlıqla yerinə yetirilən, yüngül, asan

    Полностью »
  • ƏZABVERİCİ

    sif. Cismani, yaxud ruhi əzab verən, incidən, çox əziyyətli. Əzabverici yara. Əzabverici hiss. – Artıq Məcidin sözləri [Nadir] üçün əzabverici olmayıb

    Полностью »
  • ƏZADAR

    is. [ər. əza və fars. …dar] klas. Əza saxlayan, əzalı; yas saxlayan, yaslı

    Полностью »
  • ƏZADARLIQ

    is. Əza saxlama, yas saxlama; yaslılıq

    Полностью »
  • ƏZAN

    [ər.] bax azan

    Полностью »
  • ƏZAZİL

    [ər.] 1. is. Şeytan. Onu əzazil də aldada bilməz. – Əhsəni-təqvimi inkar eylər imansız fəqih; Şol əzazilin ki adın həq deyər, şeytan budur

    Полностью »
  • ƏZAZİLCƏSİNƏ

    zərf Zalımcasına, insafsızcasına, amansızcasına, qəddarcasına. Əzazilcəsinə incitmək. Əzazilcəsinə əziyyət vermək

    Полностью »
  • ƏZAZİLLİK

    is. Zalımlıq, insafsızlıq, amansızlıq, qəddarlıq. Sabiq milyonerin arvadı Nərmin onun əzazilliyini görəndə üsyan edib deyir ki, dövlətlilər amansız və

    Полностью »
  • ƏZBƏR

    1. is. Bir mətni və ya sözü eyni ilə təkrar edilə biləcək şəkildə yadda, hafizədə saxlama. □ Əzbər etmək (eləmək) – bax əzbərləmək

    Полностью »
  • ƏZBƏRÇİ

    1. sif. Dərsini anlayıb-anlamadan, olduğu kimi, kəlməbəkəlmə hazırlayan, əzbərləyən. Əzbərçi tələbə (şagird)

    Полностью »
  • ƏZBƏRÇİLİK

    is. Mənasını bilmədən, dərindən öyrənmədən, mexaniki surətdə əzbərləmə. Məktəblərdə əzbərçiliklə mübarizə aparmaq lazımdır

    Полностью »
  • ƏZBƏRDƏN

    zərf Əzbər olaraq, yazıya baxmadan; döşdən, hafizədən. Şeri əzbərdən oxumaq. – Bilirəm, Puşkini çoxdan sevirsən; Qızın da, oğlun da əzbərdən desin

    Полностью »
  • ƏZBƏRƏ

    dan. bax əzbərdən. Əzbərə şeir demək. Poemanı əzbərə oxudu

    Полностью »
  • ƏZBƏRLƏMƏ

    “Əzbərləmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏZBƏRLƏMƏK

    f. Əzbər etmək, oxuduğu və ya eşitdiyi bir şeyi olduğu kimi zehnində saxlamaq, mənimsəmək. Şeri əzbərləmək

    Полностью »
  • ƏZBƏRLƏNMƏ

    “Əzbərlənmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏZBƏRLƏNMƏK

    f. Əzbər yadda saxlanmaq, əzbər öyrənilmək, əzbər edilmək. Şeir əzbərlənmişdir. – Savadlı gənclərin bəyazı olardı, bu bəyazlara ana dilindəki şeirləri

    Полностью »
  • ƏZBƏRLƏTDİRMƏ

    “Əzbərlətdirmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏZBƏRLƏTDİRMƏK

    icb. Əzbərləməyə məcbur etmək

    Полностью »
  • ƏZBƏRLƏTMƏ

    “Əzbərlətmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏZBƏRLƏTMƏK

    icb. Əzbər öyrətmək, yadda saxlatmaq. Şeri əzbərlətmək. Poemanı əzbərlətmək

    Полностью »
  • ƏZBƏS

    zərf [fars.] klas. 1. Kifayətcə, çox miqdarda, həddindən artıq. Hər yanda böyük xəndək, hər küçədə min dağ; Əzbəs tökülüb bir-birinin üstünə torpaq

    Полностью »
  • ƏZCÜMLƏ

    [fars. əz və ər. cümlə] kit. köhn. O cümlədən

    Полностью »
  • ƏZDAD

    is. [ər.] köhn. 1. Zidd sözünün cəmi (zidlər). 2. köhn. Rəqiblər

    Полностью »
  • ƏZDİRMƏ

    “Əzdirmək”dən f.is

    Полностью »
  • ƏZDİRMƏK

    “Əzmək”dən icb

    Полностью »
  • ƏZƏL

    [ər.] 1. is. Əvvəli, ibtidası olmayan keçmiş zaman (əbəd müqabili). Səbəb nə oldu ki, peymanü əhdi sındırdın? Vəfavü əhdə əzəl etibar edən sən idin

    Полностью »
  • ƏZƏLCƏ

    zərf Əvvəlcə, qabaqca, birinci olaraq. Əzəlcə söz kimə verildi? Əzəlcə qoy o keçsin

    Полностью »
  • ƏZƏLDƏN

    zərf Lap əvvəldən, ilk vaxtdan, ibtidadan. Əzəldən deyər ki, bəri dur, bəri; İrəli gedərsən, o durar geri

    Полностью »
  • ƏZƏLƏ₂

    [ər. “əzəl”dən] bax əzəl 2-ci mənada. Ədalət var idi bundan əzələ; Yaman yerə yetib iş gələ-gələ. Q.Zakir

    Полностью »
  • ƏZƏLƏ₁

    is. [ər.] anat. İnsan və heyvan bədəninin, hüceyrələrdən ibarət olub, yığıla bilən orqanı və ya onun bir hissəsi; muskul

    Полностью »
  • ƏZƏLƏLİ

    sif. İnkişaf etmiş əzələləri olan. Əzələli qollar. – Həmişə fiziki işdə çalışan adamlara məxsus yoğun əzələli bir gəncin gurultulu səsi onların danışı

    Полностью »
  • ƏZƏLƏSİZ

    sif. Əzələləri inkişaf etməmiş, əzələləri zəif olan. Əzələsiz qollar

    Полностью »
  • ƏZƏLİ

    sif. [ər.] Zamanca başlanğıcı, ibtidası olmayan (əbədi müqabili). Kəhkəşan südlü nəhri andıraraq; Əzəli bir kitab oxurdu mana

    Полностью »
  • ƏZƏLİLİK

    bax əzəliyyət

    Полностью »
  • ƏZƏLİYYƏT

    is. [ər.] kit. Əzəlilik, zamanca ibtidasızlıq, əvvəli olmayacaq qədər qədimlik (əbədiyyət müqabili)

    Полностью »
  • ƏZƏLKİ

    sif. Əzəldə olan, əvvəlki. Əzəlki danışıq. Əzəlki vəziyyət. – Kəsilibdi indi gəlibgetməyin; Əzəlki çağını könlüm arzular

    Полностью »
  • ƏZƏM

    sif. [ər.] köhn. Böyük, ən böyük, ulu (adətən vəzifə adlarına qoşulur; məs.: sədri-əzəm – Sultan Türkiyəsində baş nazir)

    Полностью »
  • ƏZƏMƏT

    is. [ər.] 1. Böyüklük, ululuq. İstərsən əgər şahlıq, şöhrət, əzəmət, hörmət; Həm əhdə vəfa eylə, həm faili-peyman ol! Heyran xanım

    Полностью »