прил. 1. какур; дуьз тушир (мес. цӀар, мисмар); патахъ (мес. нер, чене); 2. нареч. дуьз ваъ, (са) патахъ, къвалаба; mıxı əyri vurmaq мисмар патахъ ягъ
нареч. инихъ-анихъ, и патахъ-а патахъ.
прил. нугъ. гзаф къекъвеяр авай, кутӀам (мес. рекьер).
кил. əyri-üyrü.
кил. əgər-əskik.
сущ. чӀуру рекье авай ксар, луту-путу, угърияр (санал).
прил. 1. кутӀам, гзаф къекъвеяр авай, къекъвез-къекъвез фидай, дуьз тушир (мес. жигъир, рехъ); инлай-анлай какур, какур, дуьз чка авачир (мес
прил. сив какур, сив патахъ (мес. кас).
прил. кӀвачер какур, кӀвачер патахъ.
прил. юкь какур, юкь алгъай.
прил. гардан какур, гардан патахъ.
прил. бедендин са къвал какур, кӀалубсуз беден авай.
прил. нер какур, нер патахъ.
прил. какур крчар квай, крчар какур (мес. гьер).
прил. тӀимил (са кьадар ва я гзаф) какур; // чӀемерук хьтин (мес. рацӀамар).
прил. кирсеба (чап) цӀарар авай (мес. дафтар).
прил. къуьн какур, къуьн патахъ.
прил. кӀуф какур.
прил. гзаф къекъвеяр авай, гзаф кьуьнтер авай, къекъвез-къекъвез фидай, акахьдай, кутӀам (мес. куьче)
прил. кӀвачер какур (патахъ).
кил. əyriqıç.
прил. какурвал авай, какур чка(яр) авай (мес. тӀвал).
прил. 1. какурвал, какур затӀунин гьал; 2. патахъвал, патахъ затӀунин гьал; 3. пер. гьилле, бижвал.
məch. какур гьалдиз атун, какун.
1. сущ. элкъведай (къекъведай) чка, къекъуьн, къекъвей, кьуьнт; 2. прил. къекъвеяр (къекъуьнар) авай, кьуьнтер авай (мес
прил. нугъ. яхун; əyrim adam яхун кас.
прил. нугъ. тупӀал.
кил. əyriayaq.
нареч. патахъ, кирсеба, чапдаказ.
прил. какун тавур, какур чка авачир, дуьз (мес. ттар).
кил. əyiltmək.
[ər. “yovm” söz. cəmi] сущ. аям, йикъар, чӀав, вахт, девир; keçən əyyam алатай аям (девир).
[ər.] сущ , прил. гьиллебаз, гьарамзада, амалдар (кас); // угъри, жибинар (кӀвалер) атӀудай (кас).
сущ. угъривал, гьарамзадавал, гьиллебазвал, алцурарун.
[ər.] сущ. пияниска, хъунал гзаф рикӀ алай кас.
сущ. пиянискавал, хъунал гзаф рикӀ алайвал.
[ər.] сущ. яс, тазият; // əza saxlamaq яс кьун, яс хуьн.
[ər.] сущ. клас. азият, зегьмет, жафа.
[ər. “üzv” söz. cəmi] сущ. 1. бедендин чара-чара паяр, органар; 2. куьгьн. са жемиятдин членрин кӀватӀал ва я абурукай гьар сад
[ər.] сущ. азаб-азият, азаб ва азият.
[ər.] сущ. азаб, азият; рикӀин азаб, рикӀин тӀал; vicdan əzabı виждандин азаб; əzab çəkmək азаб чӀугун, азабар акун, азият чӀугун, дерт чӀугун; əzab v
азаб-азият; кил. əzab.
кил. əzablı.
кил. əzab.
прил. азаб тир (гудай), гзаф азиятлу, четин; азаб ва азиятривди ацӀанвай.
сущ. азаблувал, азиятлувал.
прил. азаб (азият) алачир (тушир), регьятдаказ кьилиз акъатдай, кьезил, асант, регьят (мес. кӀвалах)