сущ. автовокзал.
сущ. 1. Варз (планета); ayın batması варз акӀун; // вацран; ay işığı вацран экв; 2. пер. гуьзелдин ччиниз тешпигь (мес
межд. 1. я; ay camaat! я жемятар!; ay qız! я руш!; 2. ай; ay haray! ай гьарай!; 3. ваа; вай; ай; ay, ürəyim qopdu! вай, зи рикӀ аватна!
сущ. зоол. гъетерин са жуьре (элкъвей чин алай, тропик гьуьлера жедай).
межд. рах. ай-гьай, гьай-гьай (айгьанат, рахшанд, наразивал ва мс. къалурдай гаф).
сущ. куьгьн. варзни-гъед, къизилдикай варзни-гъетрен кӀалубда раснавай дишегьлийрин безег; гарданбаз
прил. 1. вацранни-гъетрен шикил алай (мес. пайдах); 2. гарданда вацранни-гъетрен кӀалубдин безег авай ва я хурал гьахьтин безег алай
сущ. 1. гъилин къен, капун юкь (тупӀар галачиз); 2. пешинин ччин (винел) пад.
кӀус. жал; яраб; яда; -тӀа, -ни (суал, тажубвал, гьакӀни умуд авун къалурдай кӀус).
кил. ağırayaq.
прил. зоол. куьлерин арада перде авай (мес. къаз, уьрдег ва мсб.).
прил. рах. кӀвач цӀуьдгъуьннавай, ява (дишегьлидин гьакъинда).
кил. ayaq (ayağı yüngül).
сущ. кӀвач кьезилвал, са кардал кӀвач аватун (кутугун, туькӀуьн).
сущ. 1. кӀвач (инсандин, гьайвандин); // кӀвачин; ayaq barmaqları кӀвачин тупӀар, куьлер; 2. рах. зур аршиндиз мукьва мензил; 3
сущ. клас. рюмка, сукӀра.
нареч. 1. ккам-ккамуна аваз (ттуна), са вахтунда, санал; 2. пер. заманадихъ галаз кьадайвал.
нареч. ккам-ккам, са ккам-са ккам, яваш-яваш, заланз-заланз.
AYAQAÇMA сущ. этногр. кӀвач ахъаюн (гъуьлуьз тухванвай руш бубадин кӀвализ садлагьай гьилда къведай адет); ацӀунар (нугъ
сущ. 1. кӀвачиган; кӀвачик вегьидай пине, рух, лит, гам ва мс.; 2. кӀвачик квай чка, вирида кьуьл гана физвай чка; 3
сущ. 1. гъвечӀи кӀвач (мес. кьифрен); 2. бот. ттум (цуькведин ва емишдин).
сущ. нугъ. 1. куьгьн. кӀвал-кӀвал къекъвез мал маса гудайди, куьлуь-шуьлуьяр маса гудай гъвечӀи алверчи; 2
сущ. къадим. сакъи (сукӀрайра аваз шараб, чехир пайдай кас).
кил. dabandaşı.
сущ. 1. галтӀам (кӀвачериз ядай); 2. пер. энгел, манийвал.
сущ. кӀвачинкъапар; // кӀвачинкъапарин (мес. фабрика).
сущ. чекмечи.
гл. 1. кьуьл гун, тӀуш гун; кӀур гун, кӀвачик кутун, кьуьл гана шупӀун, кьуьл гана ччиле тун; əkini ayaqlamaq никӀиз кьуьл гун; 2
гл. кӀвачел акьалдарун, винел къарагъарун, гьалдарун, руьгь кутун; кӀвачинарун.
1. məch. кьуьл ганваз хьун, тӀуш ганваз хьун; // кӀвачик кутуна гатанваз хьун; 2. гл. кӀвачел акьалтун (къарагъун), къудгъунун, кӀвачин хьун, фин (са
гл. 1. ккам-ккамуна туна физ хьун, ккамиз хьун, барабар ккамун (мес. рехъ физвай балкӀандихъ, арабадихъ галаз); 2
icb. кьуьл гуз тун, тӀуш гуз тун (мес. гьайванрив никӀиз).
прил. 1. кӀвачер квай; ayaqlı divan кӀвачер квай диван; 2. пер. ккам алай, кӀвачерик звер квай, цицӀи; ayaqlı tərpənmək ккамна юза хьун, цицӀидаказ юз
сущ. 1. тикдаказ акъвазнавай ва я эцигнавай са затӀунин (мес. гуьмбетдин, гурарин) кӀаник пад, ам акъвазнавай чка; 2
сущ. рах. кӀвачин сер (ял ягъун, рикӀ аладарун патал яхди къекъуьн).
прил. кӀвач галачир; кӀвачер галачир; ayaqsız adam кӀвач галачир кас; ayaqsız taxt кӀвачер галачир тахт
1. нареч. кӀвачин кьилел, ацукь тавуна, тадиз, кӀвачел акъвазна (мес. тӀуьн, кӀвалахун); 2. сущ. межлисда ва мс
сущ. межлисда ва мс. мугьманриз къуллугъ ийидай, абурун кӀвачел-кьилел элкъведай касдин кӀвалах.
прил. 1. кӀвачел (затӀни) алачир, кӀвачер кьецӀил; // нареч. кӀвачел алачиз, кӀвачер кьецӀил яз, кьецӀил кӀвачеривди; ayaqyalın gəzmək кьецӀил кӀвачер
сущ. 1. кӀвач эцигдай чкаяр, лекъвенар (дерин фуруз эвичӀун патал адан цла авунвай); 2. кӀвач эцигдай чка (файтондиз, каретадиз ва мс
сущ. кӀвачин рехъ, захутӀ; ** ayaqyoluna düşmək кӀвачин рекье гьатун (хьун), къен фин.
сущ. лакӀаб; тӀвар (са касдиз элдин патай ганвай алава тӀвар).
сущ. рах. 1. кӀаз, памбаг ва мс. ихьтин хаммалрикай къачур халис малдин кьадар; 2. кил. əyyar.
[ər. “ayə” söz. cəmi] сущ. кил. ayə¹ 1).
сущ. 1. аяз, къай (хъуьтӀуьн циф авачир алахьай йифериз жедай кьуру къай).
гл. 1. алахьун, цифер къакъатун, цавун ччин ахъа хьун (михьи хьун); 2. алахьай йифен аяздик гзаф мекьи хьун, мекьила мур хьун, дав хьун; 3
гл. аяз гун, къай гун, къайи авун, дав къаз тун, чӀагурун (къаю).
кил. ayazımaq (1,2).
прил. аяз авай, къай авай, алахьай, къайи, мекьи (мес. йиф).
сущ. 1. алахьай, циф авачир, мекьи, къай авай, аяз авай йиф ва я югъ; 2. нугъ. балкӀандин паландин къеняй астӀар хьиз кутадай лит