1. гзаф гуьзел, гзаф иер; // кил. əntiq; 2. къариба, аламат жедай хьтин.
сущ. къадим (къиметлу, масан, тек-туьк якьадай) затӀарал-ивиррал гзаф рикӀ алай, абур кӀватӀна хуьдай кас
сущ. къадим ивирар кӀватӀна хуьн, ивиррал гзаф рикӀ алайвал (хьунухь).
[ər. “növ” söz. cəmi] сущ. гьар жуьредин, жуьреба-жуьре; // ənvai-müsibətlə гуж-баладалди, гзаф четинвилелди, чӀехи азиятдивди
[ər.] сущ. куьгьн. эквер.
[ər.] прил. клас. гзаф экуь, гзаф нурлу, экв гудай.
[ər. “nəzər” söz.cəmi] сущ. клас. назарар, килигунар.
[ər.] нареч. клас. энзели (Иранда шегьердин тӀварцӀикай; Азербайжандин халкьдин макьамрикай садан тӀвар)
[“ətmək”dən.] сущ. фу; ** əppək olub göyə uçmaq са кӀус фу хьун, квахьун.
сущ. ттамар авай районра ва дагъдин юкьван зонайра экъечӀдай, чкалдик хам табагъдай затӀ квай са ттар
гл. 1. сур хьун, ктӀана авахьун, куьгьне хьун, гъал-гъал хьун; 2. пер. ялтан хьун, куьлягь хьун, агалхьун
прич. 1. сур хьайи, ктӀана авахьзавай, куьгьне хьайи, гъал-гъал хьайи (мес. рух); 2. пер. ялтан хьайи, куьлягь хьайи, агалхьнавай
1. сущ. гъуьл; // ərə getmək гъуьлуьз фин; ərə vermək гъуьлуьз гун; 2. прил. сущ. гафунал кӀеви, мерд, кас; викӀегь, кьегьал, игит; ** ər oğlu ər касд
сущ. гъуьл-паб, гъуьлни-паб (санал); ər-arvad olmaq гъуьл-паб хьун, эвленмиш хьун.
нареч. гъуьлни-паб (гъуьлерни-папар) санал.
сущ. гъуьлни-пабвал (гъуьлуьнни-папан сад-садаз мукьвавал).
[ər.] сущ. цӀирицӀ ттар (кул).
[ər.] сущ. дин. эраф (женнетдинни жегьеннемдин арада авай чка).
[xüs.is.-dən] сущ. муз. 1. эракь (Азербайжандин классик мугъамрикай садан тӀвар); 2. кил. araq.
[ər. “ərz” söz. cəmi] сущ. арази, тайин тир часпарар авай чил, чка.
[ər. “rəbb” söz. cəmi] прил. куьгьн. агъа; иеси, сагьиб (рах. гагь-гагь зарафатдалди, рахшанддалди лугьуда)
[ər.] сущ. мегьарам вацран садалай авална яхцӀур къан вахт (мусурманрин календарда); // ərbəin günü дин
прил. вичин гъуьл гзаф кӀандай, гъуьл хуьдай, адаз хъсан килигдай, къуллугъ ийидай (паб).
сущ. рах. сабур, гьевес.
сущ. 1. миф. ардавул; 2. нугъ. еке жендек алай, кичӀе жедай акунар авай, гзаф кӀвечи касдин гьакъинда
сущ. рах. 1. пекер чуьхвей чиркин яд; 2. пер. гъуруш, чак.
сущ. 1. араб; ərəb dili араб чӀал; // арабрин; ərəb nağılları арабрин махар; 2. пер. арап, чӀулав инсан, негр; ** ərəb atı араб балкӀан, хъсан жинсини
1. прил., нареч. араб чӀалал, арабдал; 2. сущ. араб чӀал.
сущ. лингв. арабчивал, арабизм (са игьтияжни авачир гьалда Азербайжан чӀалаз гзаф араб гафар гъун ва гьа рекье тухузвай кӀвалах)
сущ. тушканчик (еке кьил, яргъи спелар, яргъишуькӀуь беден авай ва кьулухъ галай кӀвачер гзаф яргъи, гъварчдай гьайван)
[ər.] прил. араб чӀалал; араб чӀалаз ва халкьдиз махсус; арабрин къайдада, арабрин хьтин.
сущ. арабист (1. кил. ərəbşünas; 2. арабизмдин терефдар).
кил. ərəbşünaslıq.
сущ. арабизм (1. ərəbçilik; 2. лингв. араб чӀалай къачур гафар (ибараяр) ва я араб чӀалан тегьерда туькӀуьрнавай гафар (ибараяр)
1. f.is. кил. ərəbləşdirmək; 2. араб авунин, араб тушир халкьар арабрин къене цӀурурунин (ассимиляция авунин) политика
гл. 1. араб авун, араб чӀал, адетар кьабулиз тун, араб миллетдин къене цӀурурун; 2. чӀалаз гзаф араб гафар гъун ва я дидед чӀалан гафарик араб чӀалан
гл. араб хьун, араб чӀал (адетар) кьабул авун.
[ər. və fars. ...şünas] сущ. арабист, арабшуьнас (араб чӀалан ва литературадин специалист алим).
сущ. арабшуьнасвал (араб чӀал, литература, тарих чирдай илимрин кӀватал).
[ər.] сущ. 1. суварин ряден, тӀунутӀар, гунзар, квалар; bayram ərəfəsi суварин квалар; 2. гьихьтин хьайитӀани са вакъиадилай виликан вахт
прил. фад агакьдай (дигмиш жедай), фад арадиз къведай; фад цадай (мес. ник); къуваран; арагъач.
[ər.] сущ. клас. 1. гьекь; 2. кил. araq.
прил. эремек (1. чӀуру (мес. ккал); 2. пер. аялар тежер (мес. паб); 3. магьсул тагур, бегьер тагур, берекатсуз, чӀуру (мес
(adətən cəm şəklində) сущ. 1. викӀегь, кьегьал, игит; 2. дуьнья акур, каркам, акьуллу кас; 3. дин. эрен (Аллагьдиз, эвлиянриз мукьвал тир кас); 4
[ər. “ərəs” söz. cəmi] сущ. 1. майданар; // дин. гьарасат, гьарасатдин майдан (къияматдин юкъуз цӀийи кьилелай чан хкведай инсанри чпин амалриз килига
сущ. куьгьн. гъилин кьуьнтелай тупӀарин кӀуфал кьван авай яргъивилин алцумаг.
[ər.] сущ. рах. кваюн, тарарин хилер атӀун, пад-къерех михьи авун.
прил. рах. геж агакьдай (дигмиш жедай), геж арадиз къведай; геж цадай (мес. техил).
прил. агакь(нав)ай, анжах гьеле гъуьлуьз тефенвай ва я свас тагъанвай (руш ва я гада); ərgən olmaq агакьун, гъуьлуьз фидай ва я свас гъидай вахт хьун,
сущ. 1. агакьай (гьеле свас тагъанвай) гададин ва я (гъуьлуьз тефенвай) рушан гьал; 2. агакьай рушан ва я гададин чиниз акъатдай тварар, тӀурар