[ər.] сущ. 1. виликра палту хьиз винелай алукӀдай къене хам амай ппек; 2. мусурман диндин тарикъатрикай садан тӀвар
[ər.] сущ. клас. чӀехивал, миналвал, гьайбатлувал, улувал.
сущ. кицик, китик (емиш ва ттар); cır əzgil чӀуру кицикар; // кицикдин (мес. ттар).
сущ. кицикдин ттам, кицикдин валар.
прил. галатнавай, юргъун, такьатсуз, гьалсуз.
прил. 1. шуьткьвер-шуьткьвер хьайи, бириш-бириш хьайи, пуьрчуькь хьайи (мес. ппек); 2. нареч. элецӀнавай (юргъун тир) гьалда, пелеш хьайи гьалда
гл. галатун, юргъун хьун, пелеш хьун; элецӀун, агалхьун.
сущ. галатун, элецӀун, юргъунвал, пелешвал, пелеш хьайи гьалда хьунухь.
прил. 1. гзаф залан, гзаф гужлу, къарсурдай; 2. рикӀ тӀардай, руьгь къарсурдай, залан эсер ийидай (мес
прил. 1. пӀиш хьайи, шупӀ хайи (мес. помидор); 2. шупӀ хьайи, са чка къенез хъфей, эцекьай, чухурда гьатай (мес
нареч. 1. шупӀ-шупӀ, тамам шупӀ хайи гьалда; чӀикь-чӀикь; əzik-əzik etmək (eləmək) а) шупӀ-шупӀ авун, тамам, вири чкаяр шупӀун, пӀишун; б) чӀикь-чӀикь
прил. 1. шупӀ-шупӀ хьайи, гзаф шупӀ (пӀиш) хьайи, инлай-анлай шупӀ хьайи (мес. емиш); 2. пуьрчуькь хьайи, шуьткьвер-шуьткьвер хьайи, бириш-бириш хьайи
сущ. шупӀ хьайи затӀунин гьал.
сущ. пад чуькьвез акъвазун, наз маса гун, наз, назвал.
гл. 1. пад чуькьвез акъвазун, наз маса гун, наз гун; 2. пер. кьве рикӀин хьун, жавабдикай катиз алахъун; 3
гл. 1. шупӀ хьун, пӀиш хьун; залан са затӀ илис хьана, са затӀуник акатна ва мс. хасаратвал хьун (мес
[ər.] прил. клас. 1. чӀехи; кьакьан, али, улу; 2. азим, гзаф.
əzim-əzim olmaq (əzilmək) шупӀ-шупӀ хьун, тамам шупӀ хьун; кӀус-кӀус хьун, чӀикь-чӀикь хьун.
[ər.] сущ. са патахъди гьерекат авун, рекьиз акъатун (экъечӀун), рекье гьатун, фин; əzimət etmək (eyləmək) фин, рекье гьатун, рекьиз акъатун
прил. 1. шупӀ хьайи, пӀиш хьайи; 2. галатнавай, юргъун, пелеш хьайи; 3. мергьямет тӀалабдай хьтин, минетдай хьтин, язух
сущ. 1. шупӀ хьана куьлуь хьанвай затӀар, руг (мес. шекердин); 2. кил. əzik 2); 3. юргъунвал (бедендин)
гл. 1. шупӀун, пӀишун; 2. тӀушунун; 3. пер. гатун, ахварун; 4. пер. кӀаник кутун, магълуб авун, дарбадагъ авун, кукӀварун
[ər.] сущ. азият (1. азаб, жафа; тӀал, тӀал-квал; əziyyət çəkdirmək азият чӀугваз тун, азият (азаб) чӀугуниз себеб хьун, азият гун; əziyyət çəkmək ази
прил. азият (азаб) алай; азабдихъ (азиятдихъ) галаз алакъалу тир; // гзаф залан ва юргъунардай, аман атӀудай; // гзаф зегьмет алай (мес
сущ. азиятлувал, азаблувал; заланвал, четинвал, зегьметлувал.
азиятсуз (1. прил. азият алачир, азабсуз, четин тушир (мес. кар); 2. нареч. азият тагана, азаб тагана, инжиклу тавуна; 3
сущ. азиятсузвал; са азиятни, азабни, четинвални авачир гьал.
[ər.] прил. азиз (1. играми, кӀани, рикӀиз мукьва, ала; мегьрибан; əziz olmaq азиз хьун, ала хьун, виридаз кӀани яз хьун, вирида гьуьрмет ийиз хьун; 2
прил. азиз-эркиван; наз-няметдалди чӀехи хьанвай, харуз хвейи, гзаф эркиван (мес. руш).
[ər. əziz və fars. girami] прил. азиз-играми, гзаф азиз тир, гзаф кӀани, гзаф эркиван.
1. кил. əziz-ərköyün; 2. рах. рикӀ алай, виридалай гзаф кӀани, виридалай хъсан хуьзвай (мес. улуб).
гл. 1. кинар авун, туьмер авун, ччан-рикӀ авун, гзаф кӀан хьун, наз чӀугун, наздалди къугъун, харуз хуьн, эркивандиз чӀехи авун; 2
1. məch. гзаф кӀан яз хьун, азиз яз кьун; // сейли яз кьун, гьуьрмет ийиз хьун; 2. məch. эркиван чӀехи авунваз хьун, харуз хвенваз хьун; 3
гл. азиз хьун, ала хьун, амадайни сейли хьун.
icb. азиз авун, азизрун, азиз (эркиван, хару) хьуниз себеб хьун.
сущ. азизвал (1. азиз хьунухь, гзаф кӀан хьунухь, алавал; сейливал; мукъаддасвал (мес. дидедин, дигедин, суварин); 2
[ər.] сущ. 1. къетӀи ният, къетӀи къарар, къаст; къетӀивал, жуьретлувал, кӀевивал; макьсад, ният; əzm etmək а) куьгьн
сущ. нугъ. куьнуь, цуьнуь, харт.
1. f.is. кил. əzmək; 2. пюре (шупӀнавай емишрин ва мс. тини хьтинди); 3. гатай лекьерикай авур хуьрекдин тӀвар (ашдик акадарна недай)
кил. əzmələmək.
гл. 1. шупӀун, пӀишун; илисна ва я чуькьвена кьулу авун; яна (илисна, геляна) эцекьарун (мес. кварцин къвал); 2
гл. 1. гъил(ер)ивди шупӀун; шуьткьуьрун; 2. гатун, ахварун.
[ər. əzm və fars. ...kar] прил. къастунал кӀеви, къетӀидаказ кар ийидай, жуьрэтлу, вичин макьсаддал, ниятдал къетӀи (кӀеви), кӀевиз акъваздай
нареч. къетӀивилелди, кӀевивилелди, къетӀидаказ.
сущ. 1. къетӀивал, кӀевивал (макьсаддал, ниятдал); 2. əzmkarlıqla нареч. кил. əzmkarcasına.
прил. вичин макьсаддал, ниятдал къетӀи, кӀеви, кӀевиз акъваздай, элкъвен тийир.
[ər.] сущ. азраил (1. дин. вахт агакьайла инсанрин ччан къачудай малаик; 2. пер. амансуз, къансар, кичӀе жедай касдин гьакъинда)
сущ. 1. бот. алоэ; 2. гьа набататдин пешерикай хкуддай гзаф туькьуьл, кӀеви затӀ (дарман); 3. пер. рах
гз. бот. алоэ ва мс. гьахьтин хзандикай тир бязи хъчарин, векьерин, тарарин санал тӀвар.
сущ. рах. яшайиш, дуланажагъ, везият, гьал.