сущ. гьуьрметлувал, гьуьрметлу касдин хесет; гьуьрмет авун.
HÖRMƏTCİL прил. гьуьрмет ийидай, гьуьрмет авай, гьуьрметлу.
[ər.] нареч. клас. гьуьрметдин лишан яз, гьуьрмет авуна, гьуьрметдивди.
[ər. hörmət və fars. ...kar] прил. гьуьрмет къалурдай, гьуьрметлу; гьуьрмет ийидай.
кил. hörmətcillik.
прил. гьуьрмет авай, гьуьрметлу, гьуьрметдиз лайих тир; азиз, сейли, играми.
прил. гьуьрметсуз (1. эдебсуз, тербиясуз, тачӀакь, харчи, векъи (мес. рафтар, гаф); 2. хатурсуз, гьуьрмет амачир, гьуьрметдай (ихтибардай) аватнавай,
сущ. гьуьрметсузвал, хатурсузвал, эдебсузвал, тербиясузвал, векъивал.
сущ. 1. киф, цӀвал (хранвай дишегьлидин чӀарар); hörük etmək киф (цӀвал) авун, хурун (чӀарар киф хьиз, цӀвал хьиз); 2
гл. 1. киф (цӀвал) авун, хурун (чӀарар киф хьиз, цӀвал хьиз); 2. цӀилина ягъун, чӀилина ягъун, хкуна ягъун (балкӀан, ккал ва мс
прич. цӀилина янвай, чӀилина янвай, цӀилина авай (мес. дана).
прил. 1. киф (цӀвал) авай, чӀарар киф (цӀвал) хьиз хранвай; 2. цӀилина янвай, чӀилина янвай, цӀилина авай (мес
məch. 1. эцигнаваз хьун, эцигун (къванцикай, керпичдикай); 2. храна авунваз хьун, хранваз хьун (мес. куткун)
прич. 1. эцигнавай (мес. цал); 2. кил. hörmə 2); 3. киф (цӀвал) авунвай, киф (цӀвал) хьиз хранвай (мес
сущ, зоол. хушракан, шахпепе, хашпепе; // хушракандин; hörümçək toru хушракандин муг, хашрамуг.
гл. 1. тӀушунун, тупӀаривди кьаз чуькьуьн; массаж авун; 2. шуьткьуьрун, гъиле кьуна (кӀватӀна, чуькьвена) шуьткьуьрун (мес
[ər.] сущ. кичӀ, кичӀевал, дегьшет; hövl eləmək (etmək) кичӀ акатун, гзаф кичӀе хьун, дегьшетдиз атун; hövl götürmək рах
кил. hövlnak.
[ər. hövl və fars. ...nak] нареч. кичӀ кваз, кичӀевал акатна, кичӀе хьана; къудгъунна (мес. къарагъун)
[ər. hövsələ–çinədan] сущ. сабур, эхи, эхун; ** hövsələdən çıxmaq кил. hövsələsi daralmaq; hövsələsi çatmamaq кил
прил. сабур авай, сабурлу, эхдай.
сущ. сабурлувал, сабур авай касдин хесет, сабурлу хьунухь; эхун.
кил. hövsəmək.
прил. сабурсуз, сабур авачир, эхи тежер; фад дарих жедай; hövsələsiz adam сабурсуз кас.
сущ. сабурсузвал, сабурсуз касдин хесет; эхиз тахьун.
гл. кьечӀин (къуьл, дуьгуь ва мс. михьун патал синида, ккурана ва мс. ттуна цавуз вегьиз-хкьун).
сущ. 1. къуьл (дуьгуь) кьечӀедай къаб, ккур, сини ва мс.; 2. кьечӀеяр, ричӀинар (кьечӀедамаз къуьлуькай, дуьгуьдикай ва мс
[ər.] сущ. расай (тӀебии тушир) чӀехи вир; гъвечӀи дарья.
[ər.] сущ. 1. геогр. хилерни галаз санал вацӀу кьунвай кьван чка; вацӀун гьуьлуьк, вирик акахьзавай чка; 2
прил. са кьадар ламу, ицӀивал кумай, таб чӀугунвай, таб (техил, векь); qurunun oduna höyüş də yanar кьурайдахъ галаз ицӀидини куда (л
гл. таб чӀугун, таб хьун, ламу хьун.
[ər.] сущ. 1. марф къвадамаз цин винел акьалтдай куркурар; 2. куьгьн. каф.
сущ. бот. шефтели, гугъри; хъипи шефтели.
[lat.] гуманист (1. гуманизмдин терефдар; 2. инсанвал авай (квай), инсан кӀани кас).
прил. инсанвилин, инсан кӀанивилин, инсандин хьтин.
[lat. himanites-bəşəriyyət] прил. гуманитар; humanitar elmlər гуманитар илимар, инсан ва адан культура чирдай илимар (история, филология ва мс)
[lat. humanus-insan] гуманизм (1. ХIV-ХVI виш йисара. инсан идеядин рекьяй феодализмдин ва католикрин килисадин зунжурдикай азад авун патал тухвай гье
гз. гьуьнуьяр (гьун тайифаяр, IV виш йисара Азиядай Европадиз атай туьрк чӀалан куьчери тайифаяр).
[ər.] сущ. гьуьри (асул мана “женнетдин руш” яз, тешпигьра гуьзелдин эпитетрикай сад); // huri kimi гьуьри хьтин, гзаф гуьзел дишегьли (руш)
[fars.] сущ. 1. дикъет, фикир; huşa getmək фикирдиз фин, фикирди кьун, хиялри тухун; huşundan çıxmaq фикирдай акъатун, рикӀелай алатун; 2
нареч. фикир (дикъет) санал кӀватӀна, дикъетдивди.
прил. акьул (гьуш) кьиле авай, вичин гъавурдик квай; мукьуф авай, хъсан рикӀел хуьнин алакьун авай, хурун зигьин авай
прил. рикӀел аламукьдай, хъсан рикӀел хуьнин зигьин авай.
прил. 1. рикӀел затӀ аламукь тийир, рикӀел хуьз тежер, фад рикӀелай алатдай, фикирар акахьай, мукьуфсуз; 2
сущ. 1. рикӀел затӀ аламукь тийир (хуьз тежер) касдин гьал; фад рикӀелай алатун, рикӀел аламукь тавун, рикӀел хуьз тахьун; 2
[fars.] прил., сущ. клас. 1. акьуллу, фагьумлу, мукьуф авай, макьу (кас); 2. уях, дикъетлу; huşyar olmaq уях хьун, дикъетлу хьун
сущ. акьуллувал, фагьумлувал, макьувал; // уяхвал, дикъетлувал.
гл. ван элягъун, эверун (мес. “гьуй” авуна верчериз).
[ər.] сущ. биол. клетка (лап простой, яни паярикай ибарат тушир кьилдин организм ва я ччан алай организмдин протоплазмадикайни хвехиникайни пердедикай
HÜCEYRƏDAXİLİ прил. биол. клеткайрин арада (къене) авай.