прил., нареч. гьахъсуз (1. гьахъ ва инсафдив такьур; адалатсуз, нагьакьан, асассуз (мес. жаза); 2. нагьакьа, чӀагьнакьа; // haqsız yerə гьахъсуздаказ,
сущ. гьахъсузвал (1. гьахъ (адалат) авачир гьал; адалатсузвал, инсафсузвал; 2. гьукьукьсузвал, адалатсузвал)
прил. гьакъи тагур, авур кӀвалахдин гьахъуникай атӀудай; ччарадан зегьметдикай менфят къачудай, масадан зегьметдалди яшамиш жедай
[ər.] сущ. гьал (1. са себебдикай, шараитдикай арадал къведай везият; инсандин бедендин везият ва я агьвал; // belə halda ихьтин гьалда (везиятда), их
кил. al³ (bəzən “hal anası” şəklində işlənir).
[ər.] сущ. гьал-агьвал, везият, гьал, агьвал; ** hal-əhval tutmaq (soruşmaq) кил. əhval (əhval sormaq, əhval tutmaq)
сущ. гилан вахт, алай вахт, и герен, и гьелен, и сят, исят.
[ər.] сущ. гьал-кьиса, агьвалат.
[ər.] нареч. клас. гьелени, гила, гилани, гилалди.
[ər.] прил. гьалал (1. дин. тӀуьниз, кӀвалахар авуниз ва я вичин мал авуниз ижаза ганвай; // куьгьн. никягь авунвай, никягьдик квай; къануни (мес
прил. кил. halal (1,2).
qarş. гьафигьалалвал авун (яргъалди чара жедамаз, рекъидамаз ва мс. са-садаз).
сущ. гьалалвал; halallıq almaq гьалалвал къачун (рекьидамаз ва я яргъал вахтунда садавай ччара жедамаз, са вахтара авур писвилерилай ва я вахгуз тахьа
сущ. гьалай, элкъуьн, элкъвер; // halay vurmaq (qurmaq) гьалай ягъун, элкъуьн, чарх ягъун (мес. цава къушари)
гл. гьалай ягъун, чарх ягъун, элкъуьн.
[ər. hal və fars. bə]: halbahal olmaq гьалбагьал хьун, гьалдай-гьалдиз фин, гьалар дегиш хьун, гьалар (везият) гагь хъсан, гагьни пис хьун (мес
союз. а гьалда хьи, амма (хьи) манада.
[ər.] сущ. Вацран ва бязи чӀехи гъетерин къерехар тирвал элкъвез-элкъвез аквадай экуьнин гьалкъа (элкъвер); ** halə qurmaq (vurmaq) чарх ягъун, гьалкъ
гл. экуьнин гьалкъа (элкъвер) арадал атун (Вацран ва бязи чӀехи гъетерин элкъвер тирвал).
[ər.] сущ. клас. гьал, везият.
[ər.] сущ. клас.кил. əhval-ruhiyyə.
[ər.] сущ. хабар авай, малумат авай; хабардар; hali etmək хабардар авун, хабар гун, малумат гун, лугьун, чирун; hali olmaq хабардар хьун, хабар хьун,
сущ. гьалкъа (1. ченбер, банд; уьнуьг; са гафуналди гьалкъадиз ухшар гьар са затӀ, закӀал, сахнах, гьака ва мс
гьалкъа-гьалкъа, гьалкъаяр хьиз, бурма-бурма.
гл. 1. хуьс. гьалкъа кутун, уьнуьг кутун (къушарин кӀвачерик, гъетерин ттумуник ва мс.); 2. зарар гудай гьашаратрикай хуьн патал ттарарин тандиз элкъв
məch. 1. гьалкъа (уьнуьг) кутунваз хьун (къушран кӀвачӀик ва я гъетрен тумуник); 2. элкъуьрна (элкъвез-экъвез) юкьва ттунваз хьун, кьунваз хьун; 3
кил. halqavari.
прил. гьалкъа (ченбер, банд, уьнуьг) хьтин, гьалкъадин кӀалуб авай, гьалкъадиз ухшар; элкъвей.
гл. грам. падежриз дегишун.
гл. грам. падежриз дегиш хьун.
кил. hal-əhval (hal-əhval tutmaq).
прил. 1. кефлу, тӀимил пиян; 2. кил. hallıca; 3. рах. хуш къилих (рафтар, агьвал) авай; ** hallı halına görə гьалдиз килигна, алакьуниз (гужуниз, пулу
нареч. зар. рах. ацӀай (беден алай), куьк, тунпуц (мес. дишегьли).
[lat.] сущ. мед. галлюцинация, вилерикай карагун (вилерикай карагунин, авачир затӀар авай хьиз акунин азар)
прил. гьалсуз, гьал алачир, гьалдай аватнавай, зайиф хьанвай, такьат авачир, галатнавай, юргъун (мес
нареч. гьалсуз гьалда, гьал алачиз, гьалсуз яз, гьалсуздаказ.
сущ. гьалсузвал, зайифвал, такьатсузвал.
[ər.] сущ. гьалва; иситӀа; мехкӀуьт; qoz halvası кӀеребичдин гьалва, нутӀуфа; // halva çalmaq гьалва чурун (авун)
сущ. куьгьн. гьалвачи, гьалва чраз маса гудай кас.
сущ. куьгьн. гьалвачивал, гьалвачидин кӀвалах, пеше.
təql. 1. гьам-гьам, гьав-гьав, ав-ав, ам-ам, амрам (кицӀ элуькьдай ван); кил. ham(m); 2. аял. рах. ам-ам, кицӀ
[ər.] сущ. гьамам; // гьамамдин; ** hamam kimi гьамам хьтин, гьамам хьиз (гзаф чими чкадин гьакъинда); hamam suyu ilə dost tutmaq регьят (асант) рекье
сущ. гьамамчи (1. куьгьн. гьамамдин иеси ва я гьамам кӀвалахарзавай кас; 2. гьамамдин хидметчи (кисечи, жамадар ва мс
сущ. гьамамчивал, гьамамчидин кар-пеше.
[ər. həmmam və fars. ...xanə] сущ. гьамамхана (гьамамдин кӀвал, ванна авай гъвечӀи кӀвал).
[fars.] 1. а, гьа, вич; haman qız гьа руш, гьа руш вич; 2. нареч. гьасятда, фад.
кил. haman 2).
[fars.] прил. 1. цӀалцӀам, легъв-син авачир; дуьз (са затӀунин чинин гьакъинда; мес. рехъ, къван, кьул); 2
прил. акьалтӀай цӀалцӀам, лап цӀалцӀам, дуьз (мес. кьул).
гл. 1. цӀалцӀамарун, дуьзарун; 2. дуьзарун, къайдадик кутун (мес. ччуру).