прил. 1. хата-бала квай, хата квай, хаталу, хатадихъ (кичӀевилихъ) галаз алакъалу тир; 2. пер. залан, азиятлу, мусибатлу, мишекъат (мес
[ər. xəta və fars. ...kar] прил., сущ. хатакар (1. хата квай, гъиляй хата акъатдай, зарарлу, хаин (мес
сущ. хатакарвал, хаталу кар, пис амал (кар), масабуруз зарар гудай крар.
прил. хаталу, хатавал авай, кичӀ кутадай, зарар (хасаратвал) галукьдай, кичӀе жедай (мес. чка, рехъ, кар)
прил., нареч. хатасуз (1. хата авачир, кичӀевал (хасаратвал) авачир, зарарсуз; 2. нукьсан квачир, тахсирсуз, гунагьсуз)
[ər.] сущ. клас. тупӀал, закӀал.
[ər.] сущ. хатам, (лап) эхиримжи; ** Adəmdən xatəmə Адемалай хатемал кьван, дуьнья арадал атайдалай къениндалди; са чӀавузни, са вахтундани
сущ. хатун, дишегьли, ханум.
кил. xatını.
сущ. иришба, цпицӀрин сорт (ттварар ири).
гл. рикӀел хкун; рикӀел гъун; рикӀел атун; рикӀел хтун.
сущ. рикӀел гъун, рикӀел хкун; // ...ухшар яз акун, …хьиз акун, рикӀел гъун (ухшар са затӀ).
[ər.] сущ. 1. эхир, эхир кьил; xatimə çəkmək эхир эцигун, акьалтӀарун, тамамарун, куьтягьун; xatimə vermək хатам авун, акьалтӀарун, куьтягьун, тамамар
[ər.] сущ. 1. са затӀ рикӀел аламукьунин, рикӀел хуьз хьунин алакьун, хурун зигьин; зигьин; фикир; // xatirə düşmək (gəlmək) рикӀел хтун, фикирдиз хту
[ər. “xatirə” söz. cəmi] сущ. хатираяр, рикӀел хкунар, рикӀел аламай затӀар; // гьахьтин затӀарикай кхьенвай дафтар, эсер ва мс
[ər.] прил., нареч. архайин, регьят, секин (мес. яшамиш хьун); xatircəm etmək архайин авун, архайинарун, секинарун, умунарун; xatircəm olmaq архайин х
сущ. архайинвал; архайин хьунухь, умунвал (къалабулух, азаб, инжиклувал, умудсузвал авачир гьал).
нареч. архайин гьалда, архайинвилелди, умунвиледи, нарагьат тахьана.
сущ. 1. инсандин рикӀел аламай са кар, вакъиа ва мс.; рикӀел аламайбур; алатна фейи са кар (вакъиа ва мс
кил. xatın.
сущ. тамам секинвал (гьуьлел, вирел, вацӀал), гар авачир секин, умун, лас гьава; // прил. секин, умун, лас (мес
[fars.] сущ. анат. 1. кӀепӀер, какаяр (эркекдин); 2. тагъар (эркекдин какаяр авай кисе).
кил. xeyr 1).
“X” хафунин тӀвар.
[ər.] сущ. хийир (1. файда, менфят; къазанжи; xeyir dəymək (gəlmək) хийир хкатун (атун), файда хьун, хийир хьун; xeyir eləmək кил
[ər.] сущ. хийир-берекат, булвал, кӀубанвал; инсанриз хийир, файда гудай затӀар; ** xeyir-bərəkətini qaçırmaq хийир-берекат къакъажун, къиметдай авуду
[ər.] сущ. хийир-дуьа (бахтлувал, хушбахтвал, хуш йикъар, агалкьунар тӀалабун); xeyir-dua vermək(demək, eləmək) хийир-дуьа гун (авун), садаз бахтлувал
сущ. хийир-дуьа гудай (ийидай) кас.
[ər.] сущ. хийир-шер, хийир-шийир (мехъер ва я яс, шадвал ва я гъам авай чка, мярекат); ** (öz) xeyir-şərini bilmək (anlamaq, qanmaq) (жуван, вичин) х
[ər. xeyir və fars. xah] прил. хейирхагь (хийир (хъсанвал) кӀани, масадаз ва я виридаз хъсанвализ алахъдай, куьмек ийидай; хъсан, мес
сущ. хейирхагьвал (масабурун хъсанвилихъ (хийирдихъ) алахъун; хъсанвал, куьмек).
[ər.] сущ. хийир хабар, хуш хабар, рикӀ шадардай хабар, шад хабар; хийир хабар гъайи (гайи); ** xeyirxəbər olasan! (olasınız!) вун (куьн) гьамиша хийи
гл. савда гьял авуна куьтягьун (савдадал, алвердал разивилиз атана, сада-садан гъилер кьуна, хийирлу хьуй лагьана куьтягьун)
прил. хийирлу (1. хийир гудай, хийир авай; къазанжи авай, менфят авай (мес. кӀвалах); 2. файдалу; файда авай, хийир авай (мес
сущ. хийирвал, хъсанвал, хийир кӀвалах, хийирвилихъ тир кар (мехъер, сувар ва мс.); xeyirliyə çalışmaq хийирвилихъ алахъун; ** ağzını xeyirliyə açmaq
сущ. хийирлувал, хийир гун; менфятлувал; файдалувал.
прил. хийирсуз, масадаз хийир тагур (мес. кас); файдасуз, са хийирни (файдани) авачир, нетижасуз (мес
сущ. хийирсузвал, файдасузвал, нетижасузвал.
прил. сивяй хийир гаф акъат тийир, писвилихъ рахадай, няс рахадай.
рах. хейлах (кил. xeyli).
прил., нареч. хейлин, хейлах, акьалтӀай гзаф, пара, гзаф; акьалтӀай, акьалтӀай дережада; bir xeyli са хейлин а) са кьадар, яргъалди; б) гзаф, пара
прил., нареч. хейлах, акьалтӀай гзаф, гзаф кьадар.
[ər.] сущ. чадура, алачух.
[ər. xeymə və fars. ...gah] сущ. чадураяр янвай чка, чадураяр яна куьбе кутунвай чка.
[ər.] кӀус. ваъ.
[ər.] сущ. дин. хайрат, игьсан, гъуьйуьф (кьейи касдин тӀварцӀелай гудай); суваб патал гудай пул, тӀуьн ва мс
сущ. ккур (цуруникай, алюминдикай, хъенчӀикай раснавай дерин къаб).
XEYRİGÜLÜ сущ. мехмерцуьк (яру ранг алай са цуьк).
[ər.] прил. хийир крар (игьтияж авайбуруз куьмекар) ийидай, куьмекдин пулар кӀватдай, игьтияж авайбуруз куьмек гун патал тир; // Xeyriyyə cəmiyyəti 19
сущ. гьахьтин жемиятдин член (кил. xeyriyyə).