сущ. 1. куьбе; гьеже; 2. бот. пешерин ттумунин ттаран хилехъ галкӀанвай гъвечӀи, кьелечӀ перде.
сущ. куьбечи, куьбе гутадай (куьбе цудай) кас.
гл. 1. куьбе гутун, куьбе цун; куьбе гун; 2. гьеже гутун, элкъвез-элкъвез гьежеда ттун; рамкада ттун
icb. 1. куьбе гутаз (цваз) тун (гун); 2. куьбе гуз тун, къерехар тирвал куьбе (гьеже) элкъуьриз тун.
прил. кьуьбе гутур, куьбе цванвай (мес. ппек).
прил. куьбе гутаз жедай, куьбе гутун патал виже къведай, куьбе гутун патал тир (мес. жир, лента, парча)
сущ. тик чка, тик квай накьвадин кӀунтӀ (ппел), кьакьан чка.
сущ. куьч (1. са чкадай маса чкадиз куьч жезвай инсанрин кӀеретӀ; къефле; // köç yolu санай масаниз куьч жезвай инсанар, чуьлдин гьайванар, суьруьяр в
кил. köçəköç.
сущ. куьч-килфет, куьч-кума; диде-буба, аялар, хзан (вири санал).
прил. куьчери, бедеви (са чкада яшамиш тахьана гьамиша санай масаниз куьч жедай, чка дегишдай).
сущ. куьчгьакуьч, эл вири санал куьч хьунухь, куьч хьунин кар.
сущ. нугъ. 1. кил. közəl; 2. кӀап (кӀаншунин ттварар акъудайдалай кьулухъ гадардай пай).
нугъ. кил. köçəri.
прил. куьчери (1. са чкадал алачир, гьамиша санай масаниз куьч жедай; köçəri xalqlar куьчери халкьар; 2
сущ. куьчеривал, куьчеридин гьал.
нареч. куьч-килфет галаз, куьч-кума вири санал, хзан (аялар) галаз вири санал.
гл. 1. куьч хьун (са чкадай маса чкадиз); kənddən şəhərə köçmək хуьряй шегьердиз куьч хьун; 2. гьавадихъ, шараитдихъ, емдихъ галаз алакъалу яз са чкад
məch. куьчарнаваз хьун.
гл. 1. куьчун, куьчарун (мес. арандай яйлахдиз, шегьердай хуьруьз); // авай чка дегишун, санай масаниз тухун (мес
кил. köçürmək.
1. məch. куьчарнаваз хьун; qoyunlar yaylağa köçürüldü хпер яйлахдиз куьчарна; 2. кил. keçirilmək.
прил., сущ. шив, куьгьлен (хъсандаказ-харуз хвенвай туьнт балкӀан).
сущ. куьгьленвал (куьгьлен балкӀандин гьал).
[fars.] прил. куьгьне (1. иски, цӀуру, куьгьне хьайи, кукӀвар хьайи (мес. ппек, араба); 2. фадлай амай (хвенвай, тунвай, мес
прил., нареч. куьгьне-куьгьне, куьгьне, къадим.
кил. köhnə-kürüş.
прил., сущ. куьгьне-муьгьне, иски-уьскуь; гзаф куьгьне, виже техкъвер, цӀуру, гватай, чкӀай (затӀар)
сущ. 1. кил. köhnəpərəst; 2. куьгьне (иски) пекер къачуз маса гудай кас.
кил. köhnəpərəstlik.
кил. qədimdən; ** köhnədən qalma куьгьнедай амай, алатай девиррилай амай, фадлай амай; куьгьне, къадим
məch. куьгьне авунваз хьун, кӀвалахарна куьгьне гьалдиз гъанваз хьун.
кил. köhnəlmək.
сущ. куьгьневал (1. куьгьне затӀунин гьал ва ери; цӀурувал, искивал; тарих куьгьне яз хьунухь, алатай девирриз талукь яз хьунухь; evin köhnəliyi кӀвал
гл. 1. куьгьне хьун; иски хьун, цӀуру хьун, кукӀвар хьун, виже техкъвер гьалдиз атун; 2. гзаф амукьуникди чӀур хьун, харапӀ хьун, тазавал амукь тавун,
прич. 1. куьгьне хьайи, иски хьайи, кукӀвар хьайи, гватай, къазур, цӀуру (мес. бармак); 2. гзаф амукьуникди чӀур хьайи, тазавал амачир, харапӀ хьайи (
гл. куьгьне авун, цӀуру авун, иски авун, кукӀварун.
[fars.] сущ. куьгьнеперес, куьгьневилин терефдар (куьгьне адетар кӀани, абурулай гъил къачун тийир, гьабуруз амал ийидай, гьабур хуьз алахъдай кас; ав
сущ. куьгьнепересвал, куьгьневилин терефдарвал, куьгьне адетар кӀан хьун, абур хуьз алахъун.
прил., нареч. куьгьне саягъ(да), куьгьне тегьерда, куьгьне къайдада.
сущ. магъар, дагъар, кьветӀ; // köhül kimi пер. магъар хьтин (хьиз).
сущ. муз. куьк; ванерин сад-садав кьурвал; // kök etmək (eləmək) а) кил. kökləmək¹ 1); б) пер. туькӀуьрун, пайгарун, гьазурун (мес
сущ. 1. дувул, пун (набататрин ччилин кӀаник жедай яд фитӀиндай пай; чӀарарин, сарарин ва мс. якӀун къене авай пай); 2
прил. куьк, як-пи алай, ацӀай, яцӀу; kök uşaq куьк аял; kök qoyun куьк хеб; ** kök töhmət куьк туьгьмет
сущ. бот. каучук хкуддай са набатат.
куьк, акунар, авай везият, гьал; öz kökünə qoymaq вичин (жуван) куькве ттун, вич (жув) авай гьалда ттун, вич (жув) хьиз авун; **
сущ. ири цвал; кашаб; // kök atmaq (getmək) кил. kökləmək 2).
сущ. мат. куьк къачун (са число квадратдиз хкажун, число вич вичиз ягъун).
гз. зоол. бедендин хкис хьайи чкайрин куьмекдалди гьерекат ийидай са клеткадин гьайванрин десте.