гл. делилламишун, делилралди кӀеви авун, мягькемарун.
гл. куьк хьун, дири хьун.
гл. пун кьун, дувулар вегьин, кӀеви хьун, куткун (мес. са адет).
прил. 1. дувулар (пунар) авай; дувулар галай (мес. ттар); 2. пер. чӀехи, еке, кӀеви, мягькем (мес. раг); 3
прил. 1. чӀехи, еке, ири, тан яцӀу, гзаф хилер алай, дувулар галай (мес. къавах); 2. нареч. дувулар-хилер галаз санал, ттар вири санал (мес
кил. köklü-budaqlı 1).
кил. köklü-budaqlı (1,2).
сущ. куьквал, диривал (куьк инсандин ва я гьайвандин гьал).
сущ. музыкадин алатра симерин ванер сад-садав кьурвал куькдик кутунвай гьал.
сущ. газарар цанвай чка.
1. кил. döş 1); 2. пер. рикӀ; ** köks dolusu хур ацӀана, дериндай (мес. нефес къачун); köks keçirmək кил
прил. 1. еке хур авай, як алай, ацӀай (мес. дишегьли); 2. кил. köksüdolusu.
нареч. хур ацӀана, дериндай, регьятдиз (мес. нефес чӀугун).
прил. дувулар галачир (авачир); köksüz ağac tez yıxılar. Ata. sözü дувул галачир тар ярх жеда.
прил. бот. тандин асас пай ччилин кӀаник квай (набатат).
сущ. лукӀ, къул.
нареч. лукӀ хьиз, къул хьиз, лукӀвилелди; ялтахвилелди, ялтахдаказ.
сущ. 1. лукӀвал, лукӀ тир касдин гьал; къулвал; 2. есирвал.
сущ. 1. хъен; эхъен; хъен квай чка, серин чка; böyük ağacın kölgəsi böyük olar. Ata. sözü чӀехи тарцихъ чӀехи хъенни жеда; // kölgə salmaq кил
сущ. 1. хъен гун; хъен авун; серинвал гун; рагъ тӀакьадайвал авун (мес. цӀийиз цайи штилра); // таквадайвал авун, вилик пад кӀевирун (мес
гл. 1. хъен авун; хъен (серинвал) гун, мичӀи авун; 2. кил. kölgələmək 2).
гл. 1. хъен аватун, хъен хьун, са кьадар мичӀи хьун; 2. хъендик ацукьун, хъендик фин, сериник фин; 3
прил., сущ. хъен авун (гун) патал тир (затӀ).
сущ. 1. хъен гузвай, хъен галай, хъен квай (мес. ттар); 2. хъен аватнавай, хъен квай, серин (мес. багъ, айван); 3
сущ. 1. хъен квай чка, хъен аватзавай чка, серин чка, серин; kölgəlikdə oturmaq сериник ацукьун; 2. хъен (серинвал) гун патал туькӀуьрнавай гьар са за
прил. хъен (серинвал) кӀани, хъен (серин) квай чкайра (сериник) экъечӀдай, рагъ дакӀан (мес. ттарар, хъчар, векьер)
пил. хъен авачир, хъен квачир (мес. ттар).
сущ. хъен тахьунухь, хъен авачир ттарцин ва мс. затӀунин гьал.
1. прил., сущ. гуьмбе; яцӀу ва ири (фу), къалаж, буханка; kömbə çörək гуьмбе фу; 2. прил. гуьмбе хьтин, кӀалубсуз, яцӀу, куьк (мес
сущ. куьгьн. гуьмбечи, гуьмбеяр (фу) чраз маса гудай кас.
прил. гуьмбе хьтин (яцӀу, къалин) пӀузарар авай, пӀузарар яцӀу, пӀузнац (мес. кас).
сущ. куьнуь (чӀижерин); köməc balı куьнуьдин вирт, михьи тавур (мум кумай) вирт.
сущ. рах. буй авачир, ччилиз гьай жедай (къаткай) хъач (векь).
гл. ччилиз гьай хьун, чилив сад хьун, къаткун (мес. техил).
сущ. 1. куьмек; kömək diləmək (istəmək) куьмек кӀан хьун (тӀалабун), масадан куьмекдиз игьтияж хьун; kömək etmək (eləmək) куьмек авун, куьмек гун, куь
сущ. 1. куьмекчи, куьмекдай кас, куьмекдайди; 2. мавин, помощник; 3. пер. куьмекдин, куьмек патал тир, куьмек ийидай, алава (мес
прил., сущ. куьгьн. куьмекдар, куьмекчи, куьмекдай (кас).
сущ. куьгьн. куьмекдарвал, куьмек авун, куьмекун.
сущ., прил. куьмек ийидай, куьмекдай (кас).
сущ. куьгьн. куьмек авун, куьмекун.
qarş. сада-садаз куьмекун, са кар куьмекдалди (гъил-гъиле кьуна) санал авун.
нареч. куьмекдалди, куьмек галаз, сада-садаз куьмекна, санал.
кил. kömək 1); köməklik etmək (eləmək) кил. kömək (kömək etmək).
1. прил. куьмек авачир, ажуз, куьмексуз; кас авачир, ялгъуз, тек (мес. дишегьли); 2. нареч. куьмек галачиз
сущ. куьмексузвал, санихъайни куьмек авачир касдин гьал (везият).
куьгьн. кил. köynək.
сущ. 1. цӀивин; // kömür basmaq хуьс. цӀивинар кун (цӀивинар авун патал кӀарасриз цӀай яна накьвадик кучудун); kömür kimi (qədər) цӀивин хьтин (хьиз),
сущ. цӀивинар кудай кас (кил. kömür 1).
прил., сущ. шахтадай къванцицӀивин акъуддай (фяле, шахтачи).
сущ. 1. цӀивинар ккуз маса гудай кас; цӀивинчи; 2. цӀивинар маса гудай чка, туьквен; 3. къванцицӀивиндин шахтада кӀвалахзавай кас; шахтёр, шахтачи