[ər.] къаф (араб хафалагда ( ﻕ ) хафунин тӀвар).
[ər.] клас. къаф (миф. зимир къушран муг авай Кавказ дагъларикай садан-Эльбрусдин къадим тӀвар).
[ər.] сущ. кьил; // кьилин; qafa tası кьилин чанахъ, кьилин кӀараб, келле.
кил. başlı 1).
кил. başsız 1).
[ər.] прил. 1. гъафил; вуч ийидатӀа ва кьилел вуч къведатӀа виликамаз фагьум тавуна вичин кар буш кьадай; дуьньядикай хабар авачир; игьтиятсуз, дикъет
[ər. qafil və fars. ...anə] нареч. гъафилдаказ; дикъетсуздаказ, хабарсуздаказ, игьтиятсуздаказ.
[ər.] сущ. къефле (санал рехъ физвай мияхрин, машинрин ва мсб. десте); карван.
сущ. гъафилвал, гъафил хьунухь; хабарсузвал, кардин вилик-кьулухъ фагьум тавун, фирсет гъиляй гун.
[ər.] сущ. лит. рифма (шиирда, манида цӀарарин эхирда сад-садав кьур, сад-садав туькӀвей гафар, ванер)
[ər. qafiyə və fars. ...baz] сущ. рифмач, рифмоплёт (шиирдин манадиз фикир тагана, рифмайриз фикир гудай усал шаир)
прил. рифма авай, эхиримжи гафар (ванер) сад-садав кьур, туькӀвей (мес. шиир).
[ər. qafiyə və fars. ...pərdaz] сущ., прил. рифмаяр туькӀуьрдай, рифмайрихъ къекъведай (шаир); кил. qafiyəbaz
прил. рифма авачир, эхиримжи гафар (ванер) сад-садав такьур (мес. шиир).
сущ. рифма авачирвал, рифма тахьун, рифмаяр дуьз татун, рифмайри сад-садав такьун, рифмадин нукьсан.
сущ., прил. кавказви.
рах. сив ахъа, гьакӀан пев хьтин, ваякьан (кил. vağ 2).
сущ. кӀуф (къушран).
сущ. гага (аялрин рахунра: гьар жуьредин верцӀи, дадлу недай затӀ).
сущ. рах. дах(а), тха (чӀехи стхадив, имидив ва мс. рахадамаз гьуьрмет патал лугьудай гаф).
сущ. зоол. чайка (гьуьлуьн къуш); // чайкадин.
гл. къагъ авун, къакъа авун (къазран, чайкадин, пехърен хьтин ван акъудун).
qarş. ван-ванце ттуна къагъ авун, къакъа авун, вирида санал гьараюн (мес. къазари, пехъери).
icb. къагъ (къакъа) ийиз тун, гьарайиз тун (мес. къазарив).
сущ. къагъ, къакъа (къаз ва чайка хьтин къушарин гьарайдай ван).
сущ. нугъ. кьакьла (хъенчӀин къаб).
1. нареч. вакь-вакь (ха-ха) ацалдна, ван алаз, кӀевиз (мес. хъуруьн); // qah-qah etmək (çəkmək) вакь-вакь авун, вакь-вакь (ха-ха) ацалтна кӀевидаказ х
сущ. нугъ. кар, парах (мал-къара хуьн патал жугъун элкъуьрнавай кьил ахъа чка).
сущ. нугъ. гьавар, пад, терефдар, далу, арха, куьмек; qahmar çıxmaq гьавар экъечӀун, гьавардиз фин, куьмекдиз фин, пад (тереф) хуьн
сущ. нугъ. пад (тереф) хуьдай кас, далу, терефдар, гьавар.
сущ. нугъ. гьаварвал, терефдарвал, пад (тереф) хуьн.
сущ. паквар, къах, зурар (кьурурнавай емишрин); alma qaxı ичин паквар.
сущ. 1. къах (къурурнавай як); qaxac etmək къах авун, кьурурун (як); 2. пер. гзаф кьуру ва я кьурурнавай затӀ; qaxac olmaq, qaxaca dönmək гзаф кьуру х
сущ. къах ийидай кас (кил. qaxac 1).
гл. 1. къах хьиз хьун, гзаф кьурун; 2. пер. яхун хьун, зайиф хьун, кьурун.
гл. 1. къах авун, кьуру авун, кьурурун (як); 2. пер. къаю чӀагурун.
гл. къах авун, кьуру авун, кьурурун (як).
кил. qaxınc.
icb. ягъиз тун, ягъиз гун.
гл. 1. məch. янваз хьун, чиле акьунваз хьун; 2. янваз хьун, ракъурнаваз хьун, акӀурнаваз хьун (мес. чиле кӀаймаяр); 3
сущ. къехуьн, тегьне, ччиниз хъиягъун; (başına) qaxınc etmək къехуьнун, къехуьнарун, авур хъсанвал чиниз хъиягъун
сущ. ягъун; ягъунин тегьер.
сущ. 1. f.is. кил. qaxmaq; 2. хак, кӀарасдин кӀар (мес. балкӀан кутӀундай); 3. къахма, гишир, нехиш (металлдин ччарчел кӀалубдив акъуднавай)
гл. 1. ягъун, гьалчун (мес. истикан чилел); 2. ягъун, акӀурун, ракъурун (мес. мих цлаз); ** başa qaxmaq кил
гл. ни агалтун, ял агалтун, туькьуьл дад гун (куьгьне хьуникди, сив ахъаз амукьуникди), гар акьахун (мес
прич. ял агалтай, ни агалтай, дад тукьуьл хьайи, гар акьахай.
гл. ял агалтарун, ни агалтуниз, туькьуьл хьуниз себеб хьун, гар акьадарун.
[ər.] сущ. 1. авачир, гьазур тушир, татанвай, чкадал алачир; // qaib olmaq квахьун, вилерикай квахьун; 2
[ər. qaib və fars. ... anə] нареч. (вилериз) такунамаз, чинеба, течиз, такур ва течир гьалда, гьакӀ яргъалай (мес
[ər.] сущ. 1. куьгьн. кӀаник кутадай затӀ (мес. вазадин), ацукьдай чка, акъваздай чка (мес. стундин); 2