сущ. меликвал, гьукумдарвал, пачагьвал, шагьвал.
[ər.] сущ. ист. виликра гьукумдарди вичин сарайдин лап хъсан шаирдиз гудай тӀвар; шаиррин мелик (кьилин шаир)
[ər.] рах. кил. mələkülmövt.
[ər.] прил., нареч. гъамлу, дертлу, сефил, рикӀ чӀулавардай, сугъул; ччандикай куьцӀенвай, жазан хьайи; məlul olmaq рикӀ сугъул (чӀулав) хьун, пелеш х
нареч. гъамлу-гъамлу, язух-язух, зарул-зарул, тӀува къведайвал, язухдаказ (мес. килигун).
кил. məlul-məlul.
сущ. гъамлувал, зарулвал, гъам; такьатсузвал, юргъунвал, пелешвал.
[ər.] прил. малум (1. малум тир, чизвай; ачух, ашкара; məlum etmək (eləmək) малум авун а) акун, чир хьун, ашкара хьун; б) хабар гун, чирун; məlum olma
[ər. “məlum” söz. cəmi] сущ. малумат (1. чирвал, хабардарвал; 2. са затӀунин гьакъинда арайиш, изагьат; 3
[ər. məlumat və fars. ...füruş] сущ. вичи-вич гьар са затӀуникай чирвилер авай хьиз, гзаф чидай хьиз къалурдай, масабуруз акьул гуз алахъдай кас, педа
сущ. педантвал.
прил. 1. малумат авай; чирвилер авай, гзаф чидай, гегьенш дуьньякьатӀунар авай; 2. хабар авай, хабардар
прил. 1. малумат авачир, дуьньякьатӀунар дар тир; чирвилер авачир; 2. хабар авачир, хабарсуз.
сущ. малумвал, малум хьунухь, ашкаравал.
[ər.] прил., сущ. мелъун (“лянет хьайи, Аллагьдин рягьметдикай магьрум, муьртед, фасикь” манада къаргъиш, экъуьгъун)
[ər. mümaniət] сущ. манийвал, энгел; məmaniət göstərmək (törətmək) манийвал авун, маний хьун, энгел хьун
прил. манийвал авай, энгелвал авай.
нареч. манийвал (энгелвал) авачиз, азаддаказ, энгелсуз.
[ər.] сущ. кьиникь, кьин; həyat və məmat məsələsi рекьин-амукьун месэла.
рах. куьгьне тфенгрин пистон твадай чка.
сущ. нугъ. диде, мама.
сущ. 1. мам, хуру (дишегьлидин); 2. регъуь, мам (гьайвандин); 3. кил. məməcik 2); 4. хуьс. са затӀунин мамунин кӀуфуз ухшар (хкис хьайи) пай, кӀуф
сущ. 1. гъвечӀи мам, бицӀи мам (мес. кацин, кӀелен); 2. анат. акунрин синирдин вилин ичиниз гьахьзавай чка; 3
сущ мумачи (хуруда нек авачир папан аялдиз вичин хурудай нек гудай дишегьли).
прил. мамар авай, мамар квай; məməli heyvanlar мамар квай гьайванар.
гз. зоол. мамаринбур, мамар квайбур, мамар (регъуь) авай гьайванрин десте.
сущ. мам (аялрин рахунра).
сущ.: məməyeyəndən-pəpəyeyənə qədər (kimi) гъвечӀидалай чӀехидалди; гъвечӀи-чӀехи вири санал, вири (инсанрин гьакъинда)
[ər.] сущ. мемлекат, уьлкве.
[ər.] сущ. ист. 1. са вахтара Египетда (Мисирда) хьайи дяведин дворян силк ва гьа силкиникай тир кас; 2
[ər.] сущ. къадагъа тир, къадагъа авунвай, ясакь (тир).
[ər.] прил. 1. рази тир, рази; хушгьал; məmnun etmək рази авун, хвеши авун, шад авун; məmnun qalmaq рази амукьун, хушгьал хьун; məmnun olmaq рази хьун
[ər.] 1. кил. məmnunluq; 2. məmnuniyyətlə нареч. рази тир гьалда, хушвилелди, разивилелди; шад яз, хвешила, хвешидаказ, шаддаказ
сущ. 1. разивал, хушгьалвал, шадвал, хвешивал; 2. məmnunluqla кил. məmnuniyyətlə.
[ər.] прил. авур, гьазурай, дуьзрай, расай.
[ər. emal olunmuş şeylər] сущ. авур (расай, храй, гьасил авур, акъудай) затӀар, магьсулар; zavodun məmulatı заводдин магьсулар; // гьахьтин магьсулрин
[ər.] сущ. клас. абад, абадан; // агьали авай, агьали яшамиш жезвай чка; // шегьер, посёлок.
[ər.] куьгьн. 1. чиновник, девлетдин къуллугъчи (судда, полицияда ва мс.); 2. прил. са кар, къуллугъ кьилиз акъудун патал тайин са тапшуругъ къачунвай
[ər.] сущ. куьгьн. девлетдин къуллугъдал хьунухь; къуллугъ, хидмет, везифа.
тӀв-эв. зун; за; заз; зал; mən getdim зун фена; mən yazdım за кхьена; mən gördüm заз акуна; mən yaralıyam зал хер ала; // mən bilən(i), mən biləsi кил
mən-mən demək кил. mənəm-mənəm (mənəm-mənəm demək).
[ər.] сущ. 1. мана; həqiqi məna гьакъикъи мана; // məna vermək мана гун, дикъет авун; 2. метлеб; макьсад, кьиле гьатдай хьтин себеб
нареч. манадиз, манадиз килигай, мана жигьетдай.
[ər. “mənfəət” söz. cəmi] сущ. 1. менфят, файда, хийир; 2. са затӀунин, са касдин хийирдиз тир, адан игьтияж ва тӀалабриз хидмет ийидай затӀ; интереса
гл. 1. мана гун, мана ачухун, баян авун; 2. мана гун, къимет гун, тайин авун, тайинарун, кьатӀун.
гл. 1. мана ганваз хьун, мана къачун, тайин хьун, ахъа хьун; 2. мана къазанмишун, метлеблу хьун.
прил. маналу (1. мана авай, мана квай, мана гудай; манадин; 2. дерин мана авай, акьуллу, еке метлеб авай (мес
нареч. маналу-маналу, маналудаказ (мес. килигун).
нареч. маналу-манасуз, алаз-алачиз, буш-буш (мес. рахун).
сущ. маналувал, маналу хьунухь.