1. тӀв.-эв. вуч (ккуь, ккуьн); nə olub? вуч хьанва?; 2. кӀус. вуч; nə yaxşı kitabdır? вуч хъсан улуб я?; 3
союз. я; nə tüfəngə çaxmaq, nə dümbəyə toxmaq Ata. sözü я як туш, я кӀараб.
[fars.] рах. кил. məbadə.
[ər.] сущ. клас. набатат (чиляй экъечӀзавай гьар са затӀ, хъач, векь, ттар ва мс.).
[ər. “nəbat” söz. cəmi] набатат (1. набататар, набататрин алем; 2. кил. botanika.
кил. botanik.
[ər. nəbatat və fars. ...şünas] кил. nəbatatçı.
[ər.] прил. 1. набататдиз талукь тир, набататдикай къачузвай; 2. набатат хьтин, набататдин формада авай
[ər.] сущ. клас. пайгъамбар, неби.
[ər.] сущ. пульс (1. рикӀи кӀвалахуникди иви къекъвезвай дамаррин юзун, дамарди ягъун; гъилин цӀеминин дамардин гьахьтин юзунар чириз жедай чка; 2
[ər.] сущ. эсиллувал, михьи несилдиз талукьвал, михьи несилдикай яз хьунухь.
прил. михьи, эсил авай, эсиллу, тӀвар-ван авай, хаса.
клас. кил. nicat.
[ər.] прил. 1. эсил авай, эсиллу, хаса; 2. хъсан, къени, рикӀ михьи, дуьз; 3. пер. михьи, пак, мукъаддас (мес
[ər. nəcib və fars. ...anə] 1. прил. михьи (эсиллу, хъсан, дуьз) инсандиз махсус, хъсан (михьи, дуьз) инсандин хьтин (мес
кил. nəcibanə.
гл. иер хьун, хъсан хьун, зериф хьун, гуьзел хьун.
сущ. 1. эсиллувал, хасавал, рикӀин михьивал (чӀехивал), жумартвал; 2. пер. иервал, зерифвал, гуьзелвал
тӀв.-эв. вуж, гьим, вуч кас (са касдин сенят, пеше, машгъулат чирун патал жузнадин макъамда кӀвалахардай гаф); nəçidir? вуж (вуч кас) я? гьим я? вуч к
[ər.] 1. сущ. пашманвал, пашман хьунухь; nədamət çəkmək пашманвал чӀугун, пашман хьун; 2. nədamətlə нареч
тӀв.-эв. вучиз, тӀа, вуч себебдалди; nədən ki, nədəndir ki вучиз лагьайтӀа, гьикӀ лагьайтӀа, гьа себебдалди, вуча-вуча
нареч. вучиз ятӀани, гьикӀ ятӀани, квез ятӀани.
[ər.] сущ. куьгьн. 1. дуст, лап мукьва (сир сад тир) дуст, рикӀин дуст, эхтилатдин (гафардай) юлдаш, эхтилатчи; 2
[ər. nədimət] куьгьн. телхек дишегьли, дишегьли телхек (кил. nədim 2).
[ər.] сущ. клас. хийир, файда, менфят; nəf etmək (eləmək) менфят (файда, хийир) къачун, хийир акун.
[ər.] сущ. 1. кас, итим, са кас, вуж ятӀани сад; bir nəfər тӀв.-эв. са кас (итим), тайин тушир кас, сад; beş nəfər вад кас; bir nəfərə (nəfərinə) qədə
[ər.] сущ. 1. нефес (1. нефес къачун (жигерривди гьава къенез къачуна къецел ахкъудун; жигерралди къачуз ахъайзавай гьава ); dərindən nəfəs almaq дери
нареч. ччин-ччинал, гзаф мукьвал, лап мукьвал (мес. ацукьун).
сущ. нефес къачун (жигерралди гьава къенез ялун); // нефес къачунин (мес. процесс).
прил. муз. нефесдалди ядай (музыкадин алатар, зуьрне, кфил, кларнет ва мс.).
сущ. 1. форточка (дакӀардин, кӀвалин гьава дегишун патал ахъайиз акьалдай гъвечӀи вил); 2. нугъ. гъвечӀи дакӀар (пенжер)
прил., нареч. нефессуз (1. гьалдай аватнавай, ччан аламачир; 2. пер. нефес авачиз, кас авачиз, инсан авачиз)
сущ. нефес акъудун, жигеррай гьава къецел акъудун; // нефес акъудунин (мес. процесс).
[ər.] сущ. нефис, акьалтӀай зериф, иер, гуьзел (мес. парча, шикил); nəfis ədəbiyyat нефис литература, художественный литература; nəfis sənətlər куьгьн
сущ. нефисвал, зерифвал, иервал, гуьзелвал.
прил. хийирлу, файдалу, менфятлу.
[ər.] сущ. нефс (1. игьтирас, арзу, гзаф рикӀ алайвал, майилвал; 2. темягь, темягькарвал, къанихвал; // къенепан игьтияж, кӀанивал (пис манада); nəfsi
[ər.] прил. нефсиниз, игьтирасдиз, ашервилин гьиссериз талукь тир; нефсинин.
[ər. nəfs və fars. ...kar] сущ. нефскар, нефсетӀ (1. гьашер, шеври; 2. нефс алай, нефс хуьз тежер, темягькар)
прил. 1. нефс алай, гзаф темягькар, гьар затӀуна вил авай; 2. гьашер, шеври.
[ər. nəfs və fars. ...pərəst] прил. нефсперес (1. къати нефс алай, темягькар, нефсиниз кӀанивал ийидай, гьар са затӀ вичин нефсиниз къурбанд ийидай; 2
[ər.] кил. mahnı.
[ər. nəğmə və fars. ...kar] сущ. 1. манияр ядайди; манидар; 2. манияр туькӀуьрдайди (теснифдайди).
[ər.] 1. сущ. эхир, эхир кьил, куьтягь жедай кьил; nəhayət vermək (qoymaq) эхир эцигун, хуьн, акъвазарун (мес
прил. эхир авачир, и кьил а кьил авачир, сергьят авачир (мес. цав); куьтягь тежер, акьалтӀ тийир.
сущ. эхир авачирвал (тахьунухь), и кьил а кьил авачирвал.
[ər.] прил. 1. зурба, акьалтӀай чӀехи, гзаф еке, ири (мес. кас, дарамат); 2. пер. зурба, чӀехи (мес. сеняткар)
сущ. акьалтӀай чӀехивал, зурбавал, екевал, иривал.
[ər.] сущ. авахьзавай яд, вацӀ (чӀехи); Kür nəhri Куьр вацӀ.
[ər.] нягьс (1. прил. кутуг тийир, терс гъидай, залан (мес. кӀвачӀ, варз, югъ); nəhs demək (gətirmək) нягьс лугьун (рахун, гъун), бед рахун, сив пис п