прил. вичин вахтунда ваъ, геж экъечӀдай; геж дигмиш жедай (“фараш” акси).
[ər.] сущ. саваб, суваб; суваб кар, хъсан кар (“гунагь” акси); ** savab etmək (eləmək, qazanmaq) суваб кар авун, суваб къазанмишун, хъсан (хийирлу) ка
[ər.] сущ. савад, кӀелиз-кхьиз алакьун; кӀел-кхьин; savad almaq савад къачун, кӀелиз-кхьиз ччирун; savad vermək савад гун, кӀелиз-кхьиз чирун
[ər.] сущ. хуьс. савад (гимишдикай расай затӀарин винел ядай чӀулав рангунин нехиш).
сущ. хуьс. савадчи, савад ядай устӀар, заргар (гимишдин затӀарал).
гл. савад гун, гимишдин затӀарин винел чӀулав нехишар ягъун.
məch. савадлу авунваз хьун, кӀел-кхьин чирнаваз хьун.
гл. савадлу авун, савад гун, кӀелиз-кхьиз чирун, кӀел-кхьин чирун.
гл. савадлу хьун, кӀелиз-кхьиз чир хьун.
прил. савадлу; кӀелиз-кхьиз чидай (алакьдай); // грамматикадин жигьетдай дуьзгуьн кхьиз ва рахаз алакьдай; // пер
прил. савад ганвай, винел чӀулав нехишар янвай (гимишдин затӀарин гьакъинда); кил. savad².
сущ. савадлувал, савадлу хьунухь, кӀелиз-кхьиз алакьун.
прил. 1. савадсуз, савадлу тушир, савад авачир, кӀелиз-кхьиз течир, кӀел-кхьин тийижир; 2. пер. алакьун авачир, билигсуз; наши; авам, буьндуьгуьр
сущ. 1. савадсузвал, савадсуз хьунухь, кӀелиз-кхьиз алакь тавун, кӀел-кхьин тийижирвал; авамвал, буьндуьгуьрвал; 2
[isp.] саванна (тропик ва субтропик зонайра кьериз ттарар, кул-кус, векь-хъач авай гегьенш чуьл).
сущ. х.м. вахтундилай геж цайи техил.
сущ. 1. дяве, тӀигъ; 2. кукӀун, сада-садаз экъуьгъун, къал.
icb. сад-садал гьалдарун (гьавалатун), арада дяве (къал) ттун, кукӀурун.
прил. кикӀидай, дявекар, кукӀунал гзаф рикӀ алай.
сущ. кикӀидай, кукӀунал гзаф рикӀ алай касдин хесет.
гл. кукӀун, сада-садаз экъуьгъун, сад-садав хъел хьун.
къушм. гъейри, маса.
сущ. 1. кьадар, гьисаб, сан; saya gəlməmək гьисабдиз татун, гьисабиз тахьун, кьадар-гьисаб тахьун, кьадар чир тахьун;
сущ. кьери чка (гьуьлуьн, вирин, вацӀун гимияр патал хаталу, даяз чка).
прил. хкягъай, лап хъсан, квайни-квай.
прил. сая (1. са рангунин (мес. парча); // цуьквер, нехишар алачир (мес. шал); 2. четин тушир, асант (мес
сущ. лит. хперикай, кӀелерикай, цӀегьерикай манияр кутӀундай ва лугьудай кас.
кил. səyyad.
къушм. ...хьиз, ...саягъ, ...ухшар; aşıq sayağı geyinmək ашукьди хьиз алукӀун.
нареч. саягъ; жуьре, хьтин, тегьер; хьиз, тегьерда, къайдада; ayrı (özgə) sayaq маса саягъ, маса жуьре; bir sayaq са саягъ(да), са жуьре, са тегьер; b
кил. sayıq 2); // sayaq durmaq уях акъвазун, уях хьун, дикъетлу хьун, мукъаят хьун.
кил. sayıqlamaq.
гл. нугъ. сагъ хьун, сагъ хъхьун, хъсан хъхьун (мес. хер).
нареч. кьадардиз (гьисабдиз) килигай, кьадардиз (мес. гзаф, тӀимил).
icb. 1. гьисабиз тун (гун), гьисабуниз мажбур авун; 2. пер. гьисаба кьаз тун, гьисаба кьуниз, кваз кьуниз, гьуьрмет авуниз мажбур авун
[fars.] сущ. 1. эхъен, хъен; sayə salmaq эхъен гун, эхъен авун, серинрун; 2. пер. кьилел хьунухь, хуьнуьх; sayə salmaq нафакьадиз къачун, куьмекун, ху
[fars.] сущ. клас. винел пад пешерив (шахарив, самарив ва мс.) кӀевнавай чка; чардах, хъен квай чка, серин чка
сущ. 1. счётчик (энергиядин, цин, газдин ва мс. серф ийизвай кьадар вичи-вичиз гьисабиз къалурдай. прибор); elektrik sayğacı электросчётчик; taksi say
сущ. 1. гьуьрмет, гьисаба кьун, кваз кьун, саймишун; 2. уяхвал, мукъаятвал, игьтият.
прил. 1. гьуьрмет ийидай; гьисаба кьадай, кваз кьадай, саймишдай; 2. гьуьрмет авай, гьуьрметлу.
прил. 1. гьуьрмет тийир, гьуьрмет техуьдай, хатурсуз, кваз такьадай, гьисаба такьадай, саймаз; 2. игьтиятсуз, дикъетсуз, мукъаят тушир, фикир тагур, к
сущ. 1. гьуьрметсузвал, кваз такьун, гьисаба такьун, саймазвал; 2. игьтиятсузвал, дикъетсузвал, мукъаят туширвал, фикир тагун, кваз такьун
прил. рах. гар авачир, секин, мили, умун, лас (гьава).
сущ. рах. лас (гар авачир, секин) гьавадин гьал; секинвал, ласвал (гьавадин).
гл. нугъ. секин хьун, эпсин хьун (мес. гьава); ** ara sayxaşmaq кил. ara.
кил. hesablayıcı 1).
прил., нареч. 1. уях, игьтиятлу, вилер ахъа, ахвара авачир, ксанвачир; sayıq olmaq уях хьун, игьтиятлу хьун, мукъаят хьун (вичин кардал, гьерекатрал);
1. f.is. кил. sayıqlamaq; 2. вич-вичел алачиз (бейгьуш гьалда) ва я ахварай рахун, гьахьтин манасуз гафар, терхеба гафар (рахунар)
гл. 1. вич-вичел алачиз ва я ахварай рахун, гъавурда такьар, терхеба гафар рахун; 2. пер. акьулдиз атайвал рахун, терхеба (манасуз, сарсах) гафар раху
сущ. уяхвал, игьтиятлувал, дикъетлувал, мукъаятвал (вичин кардал, гьерекатрал); уяхвал, уях тир гьал