гл. чукӀун (ни, нур, экв ва мс.).
сущ. чӀарар (кӀар-кӀар жез) авахьуниз себеб жедай са азар.
сущ. чӀарар кьун, чӀарара гъил ттун, чӀарарикай кьуна ялун.
гл. чӀар экъечӀун (акъатун), чӀар акьалтун, чӀарчӀи кьун.
qarş. сада-садан (кьилин) чӀарар кьун (ялун, акъажун); кукӀун.
прил. чӀар алай, кьилел чӀар алай.
сущ. иер ва яргъи чӀарар авай.
прил. чӀар-чуру алай, яргъи чӀарар ва ччуру авай.
1. f.is. кил. saçmaq; 2. кил. qırma 2); 3. буш, манасуз, кьуьртӀуь гаф; гьакӀан буш, кьуьртӀуь, терхеба гафар, рахунар
гл. чукӀурун; атӀумун (нур, экв ва мс.).
гл. буш, манасуз гафар лугьун; гьакӀан буш, кьуьртӀуь, терхеба гафар рахун, алаз-алачиз рахун.
прил. чӀар алачир; гачал, цӀепӀ (мес. кьил).
прил. чӀар хьтин, чӀарчӀиз ухшар, чӀар хьиз шуькӀуь.
saçyolmaya çıxmaq чӀарар чухуниз акъатун, сада-садан (кьилин) чӀарар чухун, кукӀун (дишегьлийрин гьакъинда)
кил. sədəqə.
прил. чӀемерукдин хьилер твадай къаб.
гл. 1. тӀварба-тӀвар, сад-сад гьисабун; 2. пер. тупӀалай авун, тупӀалагъун.
məch. тӀварба-тӀвар, сад-сад гьисабнаваз хьун.
[fars.] прил. 1. четин тушир, асант, регьят; регьятвилелди гьял жедай (мес. месэла); 2. хуьс. маса акахьай затӀ авачир; сложный тушир; простой (мес
прил., нареч. 1. саде, регьят; гьакӀан адетдин; артух дамах гвачир; 1. анжах, гьакӀ (са).
[fars.] прил. рикӀе затӀ авачир, рикӀ ахъа, рикӀ михьи, бижвал течир, дуьзена (мес. кас); // гьар са куьнал чӀалахъ жедай, авам, язух
сущ. рикӀ михьи хьунухь, бижвал чир тахьун, рикӀин михьивал, къенивал, дуьзенавал.
[ər.] кил. sadədil.
сущ. кил. sadədillik.
гл. 1. саде авун, асантрун, регьятрун; 2. пер. мана кьери авун, мана (метлеб) агъуз авун (са месэла, са фикир манадиз зарар гана простойламишун, адан
гл. простой (саде) хьун, регьят хьун; асант хьун.
сущ. садевал (1. регьятвал, асантвал; простой (саде) затӀунин гьал; 2. пер. рикӀин дуьзвал, бижвал чир тахьун, рикӀин михьивал, къенивал, авамвилин де
[fars. sadə və ər. lövh] 1. кил. sadədil; 2. нареч. авамдаказ, гьакӀан адетдин яз; // прил. авам жуьредин, гьакӀан адетдин (мес
нареч. куьгьн. лап авам жуьредин; авамдаказ.
нареч. авамдаказ, авамвилелди.
кил. sadədillik; sadəlövhlük etmək дуьзенавал авун, рикӀ михьивиляй гьар са затӀунал чӀалахъ хьун ва я авамдаказ гьерекат авун
прил. рикӀе затӀ авачир, гьар са затӀунал (касдал) чӀалахъ жедай; рикӀ ахъа, рикӀ михьи, бижвал течир, дуьзена
[ər.] прил. садикь, вафалу.
[ər. sadiq və fars. ...anə] нареч. вафалудаказ, рикӀяй; вафалу са дустуни (юлдашди) хьиз.
сущ. садикьвал, вафалувал.
[ər.]: sadir olmaq акъатун, хьун (мес. са тахсир, гунагь).
прил. садист (1. садизмди кьунвай кас; 2. пер. масадаз пис азабар гуникай вичиз лезет къачудай кас).
[XVIII əsr fransız yazıçısı de Sad-ın adından] садизм (1. вичин ашервилин гьиссер таъмин авун патал садаз гзаф азиятар, азабар гун; 2
[ər.] сущ. кил. saat.
[ər.] прил. саф (1. михьи, халис, маса акахьай затӀ галачир; saf qızıl саф кьизил; // saf eləmək саф авун, михьи авун, маса ахьахьай затӀарикай михьун
saf-çürük eləmək а) са затӀунин (мес. емишрин ва мс.) сафбур ва ктӀайбур сад садакай ччара авун, хкягъун; б) пер
[ər. saf və fars. dil-ürək] кил. safürəkli; safdildən рикӀяй, рикӀин михьивилелди, рикӀин сидкьидай.
кил. safürəklilik.
прил. михьи жинсинин, эсил жинсинин (мес. балкӀан).
сущ. сафвал, михьивал (ивидин, жинсинин).
кил. safürəkli.
гл. михьи авун, михьун (маса акахьай затӀарикай); сафбур ктӀайбурукай ччара авун, хкягъун.
прил. михьи ийидай, михьдай (мес. машин).
гл. 1. михьи авун, михьи гьалдиз гъун, михьун (маса акахьай затӀарикай); 2. пер. гумрагь авун, гумрагьрун, сагъламрун