прил., нареч. тува чӀалал.
гз. тувавияр (Тува республикадин асас халкь).
[pol. tuz, əsli alm. Dous] туз (1. тек (къумарин ччарарикай юкьни-юкьвал са лишан алай виридалай чӀехи чар); qırmızıtoxmaq tuz червийрин тек (туз); 2
[ər. “tacir” söz. cəmi] гз. сущ. куьгьн. тажирар.
[ər.] сущ. паразит (1. биол. са организмдин винел (ва я къене), гьа организмдин гьисабдай яшамиш жезвай маса набатат (ва я организм); мес
сущ. 1. биол. паратзитвал, паразитизм; 2. пер. паразитвал, паразитизм.
сущ. тфенг; ov tüfəngi гъуьрчен тфенг; // тфенгдин (мес. ван).
прил. тфенг гвай (мес. аскер).
[ər.] сущ. алахьун, къувунун, ругун, къизмиш хьана алахьун; // пер. къалабулух, гъалаба, гъулгъула; tüğyan etmək пер
[ər.] прил. 1. гъариба, гьич такур (тахьай) хьтин, кьил акъат тийир, аламат (мес. кар, гьерекат); 2. хъуьруьн къведай, хъуьруьрдай, хъвер гъидай, къем
сущ. 1. чӀар; ağ tük лацу чӀар; keçi tükü цӀегьрен чӀарар; 2. туьк, чӀар (къушарин); // туькдин (мес
прил. кьилел (ппек) алачир, кьил ахъа (мес. руш).
прил., нареч. чӀар кьван, зерре кьван, са кӀусни, эсиллагь.
сущ. гзаф шуькӀуь чӀар, куьлуь чӀар.
гл. акьалтӀарун, вири кӀвалахарна (серф авуна) куьтягьун, эхирдиз экъечӀун; səbrini tükəndirmək сабур акьалтӀарун
f.is. кил. tükənmək.
гл. акьалтӀун, куьтягь хьун; вири кӀвалахарна (серф авуна) куьтягьун, мад амукь тавун; * hövsələsi tükənmək кил
прил. акьалтӀ тийир, куьтягь тежер, лап гзаф, кьадар-гьисаб авачир.
гл. куьтягьун, акьалтӀарун, эхирдив агакьарун.
f.is. кил. tüklənmək.
гл. 1. чӀар акъатун, чӀар экъечӀун, чӀарчӀи кьун (мес. ччин); 2. чӀар акьалтун (цицӀибрал, къушран бицӀи шараграл ва мс
прил. 1. чӀар алай, чӀарчӀи кьур (мес. ччин, беден); 2. чӀар алай (мес. гьайван, хъач, кӀурт, бармак)
сущ. чӀар алайвал, чӀар хьунухь.
прил. кьилел чӀаба (чӀар алай) бармак алай.
прил. 1. чӀар алачир (мес. ччин, хам); 2. ччиниз гьеле чӀар экъечӀ тавунвай (жегьил гададин гьакъинда)
прил. чӀарар куьруь; куьруь чӀар алай (авай).
TÜKÜRPƏRDİCİ прил. бедендиз цак акъуддай, чӀарар цаз-цаз ийидай, гзаф къарсурдай, дегьшетлу.
[fr. tulle] туьл, къир (кьезил жуна хьтин парча); // туьлдин; туьлдикай цвайи; tül kofta туьлдин кофта
прил. туьлек, чӀар (йис) вегьенвай (мес. кард).
f.is. кил. tüləmək.
гл. туьлекун, куьгьне чӀар (йис) вегьин, цӀийи чӀар гъун (къушари, гьайванри).
сущ. 1. зоол. сикӀ; tülkü tülküyə buyurar, tülkü də öz quyruğuna. Ata. sözü къарагъ, сикӀ – алад, ттум; // сикӀрен; tülkü dərisi сикӀрен хам; 2
нареч. экуьнахъ фад, йиф кумаз, экуьнен яралай, сикӀ ксанамаз.
прил. амалдар, биж, гьиллебаз, сикӀрен хесетар авай, ялтах.
сущ. бот. сикӀретум (емдин векьин са жуьре).
сущ. сикӀвал, амалдарвал, бижвал, гьиллебазвал; * özünü tülkülüyə vurmaq (qoymaq) вичи-вич (жува-жув) сикӀвилиз ягъун, бижвал авун, ялтахвал авун, гьи
прил. ччин сикӀрен ччиниз ухшар, сикӀрен ччин авай (кас).
[ər. “tələbə” söz. cəmi] сущ. 1. куьгьн. телебаяр, студентар (руьгьани школада кӀелзавай); 2. пер. кьезил хесетар авай, кьанцӀархъан, амалдарвилелди,
сущ. 1. куьгьн. телебавал, студентвал (руьгьани школада); 2. пер. рах. кьанцӀархъанвал, кьезилвал.
[ər.] сущ. 1. экъечӀун, акьун, акун (Рагъ); tülu etmək (eyləmək) кил. tülu 1); // рагъ акьадай (югъ жедай, экуьнен жедай, гьава экуь жедай) вахт; 2
сущ. туьмен (1. Иранда: 10 риалдиз барабар пулунин тек; 2. къадим. цӀуд агъзур).
[fars.] сущ. экъуьгъдамаз лугьудай гаф; tünbətün olsun (düşsün) экъугъун, къаргъишун, лянетун макъамда лугьудай гаф
[fars.] прил. 1. мичӀи, туьнт (мес. ранг, пек); 2. туьнт (мес. чай); 3. кӀеви, туьнт (мес. тенбек, чехир); 4
мичӀи..., туьнт...; tünd-qırmızı мичӀи-яру; tünd-yaşıl мичӀи-къацу.
прил. туьнтхесетдин, туьнткъилихдин, фад хъел къведай, фад вичяй акъатдай, туьнт (кас).
сущ. туьнт касдин хесет, хесетдин туьнтвал; фад хъел атун, фад вичяй акъатун, фад къапарай акъатун.
f.is. кил. tündləşmək.
гл. 1. мичӀи хьун, туьнт хьун (ранг); 2. къати хьун (мес. ни); 3. пер. туьнт хьун, хъел атун; 4. пер
сущ. 1. мичӀивал, туьнтвал (рангунин); 2. къативал, хцивал (мес. нидин); 3. туьнтвал, кӀевивал (мес. чехирдин, тенбекдин); 4
[fars. tünd və ər. məzac] кил. tündxasiyyət(li).