бот. кил. quşarmudu.
f.is. кил. üyüdülmək.
məch. регъвенваз хьун, регъвена гъуьр авунваз хьун (къуьл, мух ва мс.).
кил. uyuşmaq 1).
f.is. кил. üyütmək.
гл. 1. регъуьн, регъвена гъуьр авун; buğda üyütmək къуьл регъуьн; 2. пер. рах. буш-буш рахун.
сущ. 1. ччин; kişi, sözü üzə deyər. Ata. sözü итимди, гаф чинал лугьуда; inəyin üzü калин ччин; // ччинин; 2
сущ. ччин, сифет; сумра, куц, ччинин лишанар (акунар); ** üz-göz olmaq араяр чӀур хьун, акьун, алакъа атӀун, мидя хьун, душман хьун; üz-gözünü turşutm
кил. üzbəüz; üz-üzə gəlmək а) кил. üzbəüz gəlmək; б) пер. ччин-ччинал атун, акьун, женг чӀугун.
1. нареч. ччин-ччинал, сад-садан вилик, сад-садан къаншардал; üzbəüz oturmaq ччин-ччинал ацукьун; üzbəüz gəlmək ччин-ччинал атун, сад-садал дуьшуьш хь
нареч. 1. ччинал, винелай; 2. винел, ччилин ччиниз мукьва; даяздал; 3. ачухдал, дуьздал, майдандал, вилин кӀаник
нареч. 1. винелай, даяздай (мес. пер ягъун); 2. пер. гьакӀ винелай, дериндай тушиз; ** üzdən görmək (getmək) гьакӀ винелай фин (акун), гзаф деринриз т
icb. сирнавиз тун, сирнавиз гун (мес. балкӀанрив), сирнавуниз себеб хьун, сирнавуниз мажбур авун.
прил. чинал хъуьредай, кьве ччин алай, ялтах, фашал.
ÜZƏÇIXMA сущ. этногр. сваз ччиниз акъудун.
1. кил. üzgüçü; 2. сирнавдай, цин винел гьерекат ийидай (мес. электростанция).
сущ. уьзенг (балкӀандин пурарин кьве патай куьрс жедай, акьахдамаз кӀвач ттвадай ракьун гьалкъайрикай гьар сад)
(üzərinə, üzərində, üzərindən) кил. üst; kitablar stolun üzərindədir ктабар столдал (столдин винел) ала
сущ. 1. бот. гьармалаяр (кьецӀил тан, шуькӀуь пешер жедай гзаф йисарин са набатат); 2. гьа набататдин кьуру тан, пешер ва тумар (виликра абур курна гу
сущ. сирнавунин лув (гъетерин в гьуьлуьн гьайванрин сирнавдай орган).
ÜZGÖRƏNLİK кил. tərəfgirlik; üzgörənlik etmək пад хуьн, тереф хуьн.
прил., нареч. ашкар, ачух, ачух-ашкар.
сущ. этногр. цӀийи чамра сифте-сифте цӀийи сусан патав фидамаз адаз гудай пишкеш.
кил. üzəçıxdı, üzəçıxma.
сущ. сирнавдайди (сирнавзавайди), сирнавдай (сирнавзавай) кас; сирнавиз алакьдай (чидай) кас; сирнавардай спортсмен
сущ. сирнавун, цяй (цин винелай ва я кӀаникай) сирнав авун; сирнав; // сирнавунин.
прил. такьатсуз, галат(нав)ай, куьлягь хьайи, юргъун, пелеш, зайиф, тӀагъ.
f.is. кил. üzgünləşmək.
гл. такьатдай аватун, галатун, юргъун хьун, куьлягь хьун, зайиф хьун.
сущ. такьатсузвал, галатун, юргъунвал, зайифвал.
гл. 1. ччин чӀугун, ччинал са затӀ алкӀурун; ягъун, ттун, кутун (мес. цла, чиле мармар); 2. винелай цун, чӀулаварун, пурпу авун, хъуьтуьларун (накьв,
məch. 1. ччин чӀугунваз хьун; 2. винелай цанваз хьун, пурпу авунваз (хъуьтуьларнаваз) хьун (ччил); 3
f.is. кил. üzləşdirmək.
прил. ччин-ччинал гъун, ччин-ччинал ацукьарна силис авун.
гл. 1. ччин-ччинал атун, сад-садал ацалтун, гьалтун, дуьшуьш хьун; 2. ччин-ччинал атун, ччиниз акъатун, ччин-ччинал хьун
прил. 1. ччин алай, ччин (ччарар, къаймах) къачун тавур, ччар алай (мес. нек, къатух); 2. ччин алай, ччин чӀугур (мес
сущ. 1. ччин, ччин ийидай парча ва мс.; döşəyin üzlüyü месин ччин; // прил. ччин авун патал виже къведай, ччинин (мес
f.is. кил. üzmək¹.
f.is. кил. üzmək².
f.is. кил. üzmək³.
гл. 1. атӀун (мес. цуьк, пеш); 2. галудун; атӀана гадарун (мес. мишерди тӀуб); 3. ччара авун; хкудун (мес
гл. галудун, юргъунарун, такьатдай авудун.
гл. 1. сирнав авун, сирнавун; сирнав ийиз хьун; arxası üstə üzmək далудихъ сирнавун; yanakı üzmək къвалаба сирнавун; // цин винелай ва я кӀаникай фин
[ər.] сущ. 1. уьзуьр; üzr istəmək (diləmək) уьзуьр кӀан хьун, вичи авур тахсир ва я пис гьерекатдилай гъил къачун хагьиш авун; 2
къушм. 1. килигна, килигай; кьурвал; -далди, -дал; şəriət üzrə boşamaq шариатдалди (шариатдин къанунриз килигна) рахкурун, тӀалакьар вахгун, кӀудун; p
[ər. üzr və fars. ...xah] сущ. клас. уьзуьр кӀанзавай (тӀалабзавай), уьзуьр къахчуна багъишламишун тӀалабзавайди
сущ. уьзуьр кӀан хьунухь, уьзуьр; üzrxahlıq etmək уьзуьр кӀан хьун, багъишламишун тӀалабун.
1. прил. уьзуьрлу, себеб кьабул ийиз жедай, себеб авай; üzrlü səbəb уьзуьрлу себеб; 2. нареч. уьзуьрлу яз, себеб аваз (мес
прил., нареч. уьзуьрсуз, себебсуз; уьзуьр (себеб) авачир (авачиз).
прил. ччин алачир (1. ччар алачир, ччин (ччарар) къачур (мес. нек, къатух); 2. ччин авачир, ччин алганвачир (мес