гл. хер авун (хци, кӀвенкӀ алай затӀуналди); акӀурун.
məch. тӀвек акъуднаваз хьун (кӀвенкӀ алай затӀуналди); хер хьун.
нареч. 1. фад, геж тавуна, тӀимил вахтунда, са гьеленда, гьасятда, тадиз, йигиндиз; tez eləmək фад авун, гежар тавун, йигинарун; tez olmaq фад хьун, ф
фад-геж (кил. gec-tez).
нареч. 1. фад-фад; гьар гьеленда, ара датӀана; 2. гьамиша, даима; 3. йигиндиз, тади кваз, фад-фад (мес
нареч. 1. тади кваз, гзаф фад, фад-фад, тадиз, йигиндиз; 2. гъилелай цӀар гана, фикир тагана, акатайвал
TEZALOVLANAN прил. фад цӀай кьадай, фад кудай (куькӀуьдай, ялав акатдай).
tezbazar etmək рах. а) фад (тадиз, гъилелай цӀар гана, са гьенле) авун (са кар); 2. фад эхирдиз экъечӀун, кьин; tezbazar olmaq а) фад хьун, тадиз (гъи
прил. хуьс. фад чӀехи (еке) жедай, фад буй вегьидай (мес. гъед, ттар).
нареч. фад, тӀимил вахтунда, фаддаказ; гьасятда, тади кваз, тадиз.
нареч. 1. экуьнахъ фад, гьава экуь тахьанамаз, экуьнен яралай, хурушум вахтунда; 2. фад, вахтунилай вилик (эвел), фадамаз
прил. фад дигмиш жедай, фад чрадай (мес. цпицӀар).
прил. фад цӀрадай (мес. металл).
[yun. thesis] тезис (1. лог. дугъривал, дуьзвал субут авун лазим тир фикир; 2. са кхьенвай затӀунин, докладдин, малуматдин ва мс
прил. фад алатдай, хьана алатдай, яргъалди тефир, давамсуз (мес. марф, азар).
кил. tezləşdirmək.
гл. фад авун, фадарун, йигинарун.
гл. фад хьун, йигин хьун, зарбвал акатун, йигинвал артух хьун.
сущ. 1. фадвал, фад вахт, тӀимил вахт; // tezliklə нареч. мукьва, мукьвара, и мукьвара, фад са вахтунда; 2
прил. фад хадай, кеврек, хцӀу.
кил. tezdəyən.
сущ., кил. taam.
[ər.] сущ. илгьам, гьевес, ашкъи; майилвал, ашкъилувал, гьевеслувал (шиир лугьунин, музыка кхьинин, мани ягъунин ва мс
[ər.] сущ. куьгьн. чап (авун), печат (авун); təb etmək чап (басма) авун, печат авун, чапдай акъудун.
[ər.] сущ. медицина (урус.), тӀебабет (азаррин, азарар сагърунин ва абурун вилик пад кьунин гьакъинда илимрин кӀватӀал)
[ər.] сущ. куьгьн. табдил (1. дегиш хьунухь; дегишун; təbdil etmək табдил авун, дегишун; təbdil olmaq табдил хьун, дегиш хьун, эвез хьун; 2
[ər.] сущ. куьгьн. дегиш хьун, маса шикилда гьатун.
[ər. “təbəddül” söz. cəmi] сущ. дегишвилер, дегишвал.
[ər. “tabe” söz. cəmi] сущ. са девлетдиз табий тир, гьадан гражданин (ватандаш) тир агьали, кас.
кил. vətəndaşlıq 1).
[ər.] сущ. бухарламиш хьунухь, бухардиз (бугъадиз, пардиз) элкъуьн; təbəxxür etmək а) бухарламиш хьун, бухар хьун (мес
[ər.] сущ. 1. къат (мес. гьавадин, муркӀадин ва мс.); nazik qar təbəqəsi живедин цак (кьелечӀ къат); 2
[ər.] сущ. табагъ, ччар (кхьидай).
гл. къат-къат хьун; къатариз ччара хьун, ччара хьун, пай хьун (инсанар, жемият ва мс. къатариз, группайриз)
[ər.] сущ. 1. дин. хушбахтвал гъидай, бахтлу ийидай, берекат гъидай, азарлубур сагъардай мукъаддас накьв, яд, са мукъаддас касдин пекинин гъвечӀи кӀус
[ər.] сущ. 1. нажахдиз ухшар къадим яракь; секира; 2. виликан девирра: дервишрив жедай сив цӀийи вацраз ухшар гъвечӀи нажах
[ər.] 1. сущ. хъвер; təbəssüm etmək (eyləmək) хъвер авун, милидаказ хъуьруьн; 2. təbəssümlə нареч. хъвер кваз, чина хъвер аваз, хъуьрез-хъуьрез
[ər.] сущ. тӀебиб, доктор, духтур.
сущ. тӀебибвал, докторвал, духтурвал.
[ər.] сущ. 1. тӀебиат (ччилин винел инсандин гъилелди тушиз алай кьван вири затӀарин кӀватӀал: векь-хъач, ттар-там, набататар, гьава, дагълар, вацӀар,
нареч. тӀебиатдиз килигай, хесетдиз килигай.
кил. təbiətşünas.
[ər.] сущ. тӀебиатдиз килигай, хилкъетдиз (халкь хьунухиз, яранмиш хьуниз) килигай; // кил. təbiətcə
[ər. təbiət və fars. ...şünas] сущ. тӀебиатшуьнас, тӀебиат илимдин специалист, алим; тӀебиатчи, натуралист
сущ. тӀебиат чирдай илим; тӀебиатдин илимар.
[ər.] прил. тӀебии (1. тӀебиатдиз, ччилин ччиниз, гьавадиз, набататрин ва гьайванрин алемдиз ва мс. махсус тир; тӀебиатди арадал гъайи; тӀебиатдин (ме
сущ. тӀебиивал, тӀебии тир затӀунин гьал.
[ər.] сущ. далдам (еке); // далдамдин (мес. ван).
сущ. далдамчи.
[ər.] сущ. 1. гаф, келима; 2. мана гун, мана хкудун; təbir etmək кил. 2-манада; 3. təbirincə, təbiri ilə, təbirinə görə