BƏDBİNLƏŞMƏK

f. Bədbin olmaq, həyatdan küsmək.
Günəş də bunu görüb ümidini kəsir, bədbinləşir, bəxtinə lənət oxuyurdu. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏDBİNLƏŞMƏK düşkünləşmək — küskünləşmək — ümidsizləşmək
BƏDBİNLƏŞMƏ
BƏDBİNLİK

Digər lüğətlərdə