BƏDQILIQ

sif. [ fars. ] Pisxasiyyət, adamlarla yola getməyən. Bədqılıq adam.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏDQILIQ bədqılıq bax bədxasiyyət
BƏDQƏDƏMLİK
BƏDQILIQLIQ

Digər lüğətlərdə