BAŞMAQ
сущ. башмак:
1. ботинок или полуботинок. Başmaq geymək носить башмаки
2. тех. металлическая накладка, надеваемая на конец сваи. Başmaqdan çıxış выход из башмака, jelonka başmağı желоночный башмак
3. ж.-д. приспособление, служащее для торможения колёс
II
прил. тех. башмачный. Başmaq borusu башмачная труба, başmaq ucluğu башмачная насадка; başmaq sementləmə строит. башмачная заливка цементом
◊ başmaqları da razı olmaq быть полностью согласным; başmaqlarını cütləmək, başmaqlarını cütləyib qabağına qoymaq указать на дверь к ому; iki ayağını bir başmağa dirəmək (qoymaq, soxmaq) заупрямиться, упорствовать