BACARMAQ
гл. алакьун, (са кар ийиз) хьун, гъиляй атун, гуж акакьун.
Əsli başa varmaq kimi olub: “işi sona çatdırmaq qabiliyyəti” kimi açıqlanıb. Sonra bacarmaq şəklinə düşüb (danışıqda başarmaq forması indi də işləd
Полностью »f. can (+inf.), to be* able (+to inf.); oxumağı / yazmağı / danışmağı və s. ~ can read / write / speak, etc
Полностью »глаг. 1. уметь делать что-л. Üzməyi bacarmaq уметь плавать, çalmağı bacarmaq уметь играть на чём-л. 2
Полностью »f. Əlindən gəlmək, görə bilmək, bir işi görməyə qabiliyyəti, iqtidarı olmaq, öhdəsindən gələ bilmək, müvəffəq olmaq
Полностью »