BAYĞINLIQ

is. Özündən getmiş, qəşş etmiş, ürəyi keçmiş adamın halı; özündən getmə, qəşş etmə, ürəyi keçmə.
Ayna onu sarmış ani bir bayğınlıqdan ayılaraq, ağacdan ayrıldı. Ə.Məmmədxanlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BAYĞINLIQ bayğınlıq bax qəşş
BAYĞIN-BAYĞIN
BAYĞIRMAQ

Digər lüğətlərdə

-ютк-(а) отсуди́ть паши́нный фо́фан гемогра́мма заме́длиться кинодило́гия неприго́же обессмы́слиться обло́мовский теса́ние шлифо́вщик aspectual bogus circumstantiality discomfiture easy-care hemispherectomy naevi nunnery state-of-the-art вспаивать гнусавый органический сейнер